Με το νέο κύμα της πανδημίας που πλήττει ολόκληρο τον πλανήτη αυτή τη φορά δοκιμάζονται πολλά πράγματα. Δεν κρίνεται μόνο η υγειονομική θωράκιση ή η δυνατότητα που έχει κάθε σύστημα υγείας αλλά βαθμολογείται και η πολιτική σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται τέτοιες καταστάσεις.
Στη χώρα μας δυστυχώς αποδείχθηκε ψευδαίσθηση ότι η αντιπολίτευση -και δη το μεγαλύτερο κόμμα της- θα μπορούσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Πολλοί υποψιάζονταν ότι η υπευθυνότητα την οποία εμφάνισε στην αρχή της πανδημίας ήταν ψευδεπίγραφη και τώρα επιβεβαιώνονται. Όσοι έτρεφαν την ελπίδα ότι έχει επέλθει μια ωρίμανση και έχει βελτιωθεί ο δείκτης σύνεσης ατυχώς διαψεύσθηκαν.
Θα βοηθούσε πολύ έστω και τώρα την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εάν έστρεφε λίγο το βλέμμα της και στις άλλες χώρες. Θα διαπίστωνε ότι συνιστά άλλη μια παγκόσμια «πρωτοτυπία». Αρνητική. Στο εξωτερικό η διαχείριση της πανδημίας δεν αποτελεί αντικείμενο μικροκομματικής αντιπαράθεσης και μεμψίμοιρης κριτικής τουλάχιστον ανάμεσα στις υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες εκφράζουν τα πλειοψηφικά ρεύματα μέσα στη σύγχρονη κοινωνία.
Ακόμη και σε χώρες που οι επιδημιολογικοί δείκτες είναι αρκετά χειρότεροι, παρατηρείται σύμπνοια και ευρύτατη συναίνεση στα μέτρα που λαμβάνονται τα οποία μάλιστα συχνά είναι και αυτά βαρύτερα, επαχθέστερα, από τα εφαρμοζόμενα στην Ελλάδα. Το μήνυμα που οι ηγεσίες στέλνουν, χωρίς στείρους διαξιφισμούς, στους πολίτες τους αποπνέει ευθύνη και επαγρύπνηση για να μπορέσει να ξεπεραστεί αυτή η πρωτοφανής κρίση και να υπάρξει πλήρης επιστροφή στην κανονικότητα, να λειτουργήσει η οικονομία και να πάρουν όλοι τις ζωές τους πίσω. Μάλιστα με τη συμπεριφορά τους διαπαιδαγωγούν τους πολίτες να κάνουν κτήμα τους την ανάγκη εφαρμογής των αναγκαίων κανόνων και πρωτίστως του εμβολιασμού, χωρίς να παρασύρονται από τις σειρήνες της -ανοικτής ή και συγκεκαλυμμένης- ανευθυνότητας.
Μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι η Γαλλία όπου ενώ σε μερικούς μήνες διεξάγονται οι προεδρικές εκλογές, αυτό το θέμα μένει μακριά από την κομματική σύγκρουση διότι ακριβώς το διακύβευμα –που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αφορά τη δημόσια υγεία και εντέλει την ίδια τη ζωή μας- δεν προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Και αυτή η σύμπνοια είναι που συμβάλει ώστε να εφαρμόζονται με καλύτερα αποτελέσματα μέτρα όπως το «πράσινο διαβατήριο», επιτρέποντας να αποφεύγονται άλλα όπως η επιβολή lockdown.
Γενικότερα πάντως βλέπουμε ότι τις τελευταίες ημέρες η μία μετά την άλλη χώρες ακόμη και στην Ευρώπη αναγκάζονται λόγω της έξαρσης της πανδημίας να κινητοποιηθούν, έστω κι αν μέχρι τώρα θεωρούνταν «πρότυπα» χαλαρού τρόπου αντιμετώπισής της.
Χώρες τις οποίες έσπευδαν μάλιστα να επικαλεστούν κι εκείνοι που το μόνο που είχαν να «προτείνουν» ήταν το …να μην γίνει απολύτως τίποτα όλους αυτούς τους μήνες. Ήταν και οι ίδιοι (όχι κατά σύμπτωση ασφαλώς) που ως χαρτορίχτρες με επιστημονική επικάλυψη προεξοφλούσαν ότι ο ιός θα «εξαφανιστεί» αλλά τώρα υποχρεώνονται να αναγνωρίσουν ότι το τέταρτο κύμα είναι σφοδρότερο διεθνώς κι από όσο θα μπορούσε να αναμένεται. Μια συγγνώμη για τις φαιδρότητες που αράδιαζαν, παρασύροντας με τον εύκολο εντυπωσιασμό μια μερίδα αμφιταλαντευόμενων πολιτών, δεν έχουν όμως ζητήσει ακόμη…
Σε πείσμα όλων αυτών, στη χώρα μας η υπευθυνότητα με την οποία έχει δράσει από τις αρχές του 2020 η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει αποδώσει ένα θετικό ισοζύγιο το οποίο γίνεται ακόμη πιο ορατό όταν φεύγει από τη μέση η ομίχλη που εσκεμμένα προσπαθούν να παρεμβάλουν οι αμετανόητοι θιασώτες του καιροσκοπισμού και της αναστάτωσης.
Αρκεί να ανατρέξει κανείς στα επίσημα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC) και να τα μελετήσει με προσοχή και ψυχραιμία, για να διαπιστώσει ότι η Ελλάδα τα έχει πάει καλύτερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο τόσο στους δείκτες κρουσμάτων όσο και στους δείκτες θανάτων. Επίσης χάρη στο σωστό και έγκαιρο σχέδιο που εφαρμόστηκε, ο δείκτης θετικότητας για τη διάδοση του ιού –που είναι ίσως το σημαντικότερο εργαλείο για τη διάγνωση της πορείας των πραγμάτων- έχει εμφανίσει πολύ σημαντική αποκλιμάκωση, στο δε σύνολο των ελέγχων είναι μόλις στο 0,90%. Μάλιστα η προστασία της δημόσιας υγείας στη διάρκεια αυτού του εικοσαμήνου έχει γίνει κατά τρόπο που δεν έβλαψε την οικονομία. Αντιθέτως, όπως δείχνουν και εδώ όλοι οι δείκτες, η χώρα μας έχει αυτή τη στιγμή την τρίτη υψηλότερη ανάπτυξη στην ευρωπαϊκή οικονομία, την πρώτη θέση στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης και έχει καταγράψει σημαντική μείωση της ανεργίας.
Η κυβέρνηση έχει πράξει και συνεχίζει δια της πειθούς να πράττει, σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερα δύσκολο και αντίξοο, το καθήκον της. Με λάθη και αστοχίες σε ορισμένες περιπτώσεις, ναι, αλλά και με τη γενναιότητα και την ετοιμότητα να τα διορθώνει αμέσως, λαμβάνοντας υπόψη ότι βρεθήκαμε όλοι κυριολεκτικά μπροστά σε πρωτοφανείς καταστάσεις χωρίς ανάλογο προηγούμενο.
Είναι εξίσου αλήθεια όμως ότι αυτή τη μάχη τη δίνει η κυβέρνηση μόνο με τη στήριξη και τη συνεργασία της κοινωνίας. Μια ηχηρή απουσία καταγράφεται αντίθετα από την απέναντι πολιτική πλευρά. Καθώς κύλησε μάλιστα ο χρόνος είναι ξεκάθαρο πια ότι από την αρχή η μικροκομματική ιδιοτέλεια καθοδηγούσε της κινήσεις της.
Στην πρώτη φάση, μη μπορώντας να κάνει αλλιώς, ο κ. Τσίπρας φόρεσε το προσωπείο του συναινετικού. Στη δεύτερη καραδοκούσαν όλοι μαζί στον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας ότι η κυβέρνηση θα αποτύχει και θα εισπράξουν πολιτικά οφέλη. Ούτε το ένα συνέβη ούτε το άλλο. Και τώρα πανικόβλητοι, διότι παρά τις δυσκολίες η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και προσωπικά στον Κ. Μητσοτάκη διευρύνεται, αποκαλύπτουν ότι δεν έχουν αλλάξει, ότι τα παθήματα δεν τους έχουν γίνει μαθήματα.
Στην δε απόγνωσή τους, πιάνονται από αποσπασματικά στοιχεία για να κάνουν, με κουτοπονηριές και αλχημείες μη διστάζοντας να χρησιμοποιήσουν ακόμη και τους θανάτους, φτηνή αντιπολίτευση η οποία τελικά στους στέλνει ακόμη πιο πολύ στα τάρταρα.
Αυτή πάντως είναι η πιο σαφής ένδειξη ότι οι πολίτες, με το αλάνθαστο κριτήριό τους, δεν απομονώνουν μόνο τους «τσαρλατάνους» της επιστήμης -όπως ζήτησε με το μήνυμά του ο Κ. Μητσοτάκης- αλλά ταυτόχρονα εξοβελίζουν δια παντός και τον πολιτικό τσαρλατανισμό.
*Ο Φώτης Καρύδας είναι δημοσιογράφος
