Μερικές στιγμές της προηγούμενης εβδομάδας με βρήκαν σε δημοσιογραφικά άρθρα, με υπερβολές και μη, για όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Κυριότερα όμως, για αυτά που συμβαίνουν στην Αγγλία, αυτά τα τραγικά γεγονότα του Λονδίνου και του Μάντσεστερ.
Γεγονότα που με στεναχώρησαν πάρα πολύ, γεγονότα που δεν ήθελα ποτέ να βιώσω ούτε σαν απλός θεατής, πόσω μάλλον να τα ζήσω. Γεγονότα, άνθρωποι, που με έκαναν να αναρωτηθώ… που στο καλό πήγε η αγάπη;
Θύμωσα, έκλαψα, σκέφτηκα, επεξεργάστηκα, μα δεν μπόρεσα να βρω ούτε έναν παράλογο λόγο που συνέβησαν και συμβαίνουν όλα αυτά, και πιο συγκεκριμένα η συναυλία στο Μάντσεστερ όπου ηθελημένα οι στόχοι της μεγάλης τρομοκρατικής επίθεσης ήταν αθώα μικρά παιδιά. Παιδιά τα οποία δεν είχαν προλάβει να ανακαλύψουν τον εαυτό τους ακόμη, να κάνουν όνειρα και να τα πραγματοποιήσουν. Παιδιά τα οποία έμαθαν με το χειρότερο τρόπο πόσο σκληρή μπορεί να γίνει η ζωή…είτε επέζησαν είτε όχι.
Κυριότερα όμως μαγεύτηκα από τον τρόπο που οι άνθρωποι του Μάντσεστερ αντέδρασαν σε αυτά τα απάνθρωπα γεγονότα.
Αυτοί οι άνθρωποι πάλεψαν μέσα στην άθλια πραγματικότητα και έδειξαν πως η αγάπη υπάρχει ακόμη και πως κάποιοι δίνουν ακόμη μάχη για αυτή. Ο φόβος δεν τους έκλεισε στα σπίτια και στον εαυτό τους αλλά τους έφερε πολύ πιο κοντά.
Τραγουδώντας και δίνοντας ελπίδα στους εαυτούς τους αλλά και σε όλο τον κόσμο με μια ακόμη συναυλία. Αυτή ήταν το αποτέλεσμα του τρόμου και του θανάτου που κάποιοι προσπάθησαν να σκορπίσουν. Μια συναυλία ενότητας, όπου η μουσική έφερε κοντά όλους όσους πληγώθηκαν, στο όνομα της αγάπης.
“One Love Manchester” ήταν το μήνυμα που αναγραφόταν σε πόστερς και μπλούζες.
“Δε θα διαχωριστούμε”, “Είμαστε ένα”, “Ενωνόμαστε στο όνομα της αγάπης” και άλλα πολλά ήταν τα μηνύματα εκείνης της πανέμορφης και συγκινητικής βραδιάς.
Με συγκίνησε η δύναμη όλων όσων ήταν εκεί, αυτών που παρά τον φόβο, πήγαν να τιμήσουν τη μνήμη όσων χάθηκαν τόσο παράλογα. Η ενότητα όλων αυτών των ανθρώπων είναι ένα μάθημα που πρέπει όλοι μας να πάρουμε, δρώντας πάντα μαζί, ενωμένοι και πάντα με ασπίδα την αγάπη μας, πριν τις αθλιότητες του κόσμου…
Να αγαπιόμαστε, να δίνουμε, να αγκαλιαζόμαστε, να νοιαζόμαστε.
Όλα αυτά, ήταν η απάντηση και η απόδειξη στην πρώτη μου ερώτηση. Ακόμη αναρωτιέσαι που είναι η αγάπη; Είναι εδώ, και είναι ζωντανή!
*Η συναυλία «One Love Manchester» είναι “ανεβασμένη” σε πολλά μέρη του διαδικτύου. Σας παροτρύνω λοιπόν να παρακολουθήσετε ένα πολύ συγκινητικό θέαμα, με καλλιτέχνες που προάγουν την ειρήνη, την αγάπη, την ενότητα και τη στήριξη. Μια μουσική συνάντηση όπου τα τραγούδια ήταν προσεκτικά επιλεγμένα, ώστε κάθε στίχος να παίρνει σάρκα και οστά, κάνοντάς μας να θυμηθούμε τον λόγο που είχε κάποτε γραφτεί. Και έτσι, όλοι όσοι ήταν παρόντες, ξεχάστηκαν για μερικά δευτερόλεπτα στη μαγεία της στιγμής, γεμίζοντας δάκρυα στα μάτια τους και ελπίδα στην ψυχή τους, για έναν πολύ καλύτερο, και πολύ ομορφότερο κόσμο.
Της Ζωής Γούσιου.
αναπνοές
