ΜΕΓΑΛΗ ΗΜΕΡΑ ΧΤΕΣ (10-6-18),Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΣΚΛΗΡΑ. ΓΙΑΤΙ όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός, προφανώς έπρεπε να βρει το χρόνο για να είναι παρούσα στο ATHENS PRIDE PART: «Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με ανάρτηση του στα social media που συνοδεύεται από video, αναφέρεται στην καταπολέμηση κάθε διάκρισης, αναφέροντας ότι η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει #παρούσα(σ.σ. το κεντρικό σύνθημα του φετινού Athens Pride). Παρούσα στον αγώνα για ίσα δικαιώματα, για τη δημιουργία μιας...
κοινωνίας προόδου, μιας κοινωνίας αλληλεγγύης, μιας κοινωνίας αξιοπρέπειας.
"Η καταπολέμηση κάθε διάκρισης είναι προϋπόθεση ισονομίας και βάση για τη δημιουργία μιας κοινωνίας προόδου και ευημερίας»
Δεν μπορώ να προβλέψω πόσο πολύ θα κουραστεί για να είναι παρούσα σε μια σειρά άλλες καταπατήσεις ίσων δικαιωμάτων στον τομέα της εργασίας – των εργατικών δικαιωμάτων, στο χώρο της εργασίας ιδιαίτερα, - των συντάξεων, της ασφάλισης και πολύ σπουδαίο σε αυτά των εθνικών προβλημάτων, όπως να εφαρμοστούν οι πρώτες αποφάσεις του Σ.Α, και της Γ.Σ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό: όπως η απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων εισβολής-κατοχής, για το παράνομο τουρκοκυπριακό κράτος του Ντενκτάς κλπ. Τόσα χρόνια έχουν περάσει διεθνών αποφάσεων που δεν έχουν γίνει σεβαστές από την γείτονα και σύμμαχο στο ΝΑΤΟ, Τουρκία. Και που όλες οι κυβερνήσεις μετά από τότε δεν επέμειναν για την επιβολή τους αλλά πάντοτε ασμένως τάχθηκαν για την είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ. Εκτός φυσικά αν όλα αυτά δεν προάγουν στην δημιουργία μιας κοινωνίας προόδου, αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας.
Για τα Pride Party έχω ξαναγράψει εδώ. Προσωπικά δεν έχω καμιά «έχθρα» στους ομοφυλόφιλους. Άλλωστε η ομοφυλοφιλία είναι παλαιότατη. Γνωρίζω επίσης ότι πολλά τέτοια άτομα λόγω και μιας υπερευαισθησίας τους διακρίνονται ιδιαίτερα στις τέχνες. Έχουμε όλοι μας υπόψη εξαίρετους καλλιτέχνες – σε όλα τα είδη και τις μορφές της τέχνης – που σε όλη την ζωή τους συμπεριφέρθηκαν άψογα, δεν προκάλεσαν ποτέ και προπαντός ουδέποτε φασαριόζικα δεν διαδήλωσαν την «υπερηφάνεια» τους. Ούτε προσπάθησαν να κάνουν καριέρα και να αποκτήσουν «όνομα», χτίζοντας κάποιο σχετικά «κίνημα». Τέτοιου τύπου κινήματα – όπως το πιο πρόσφατο του «me too» - είναι καθαρά «αμερικάνικες» έξυπνες επινοήσεις. Για να στρέφουν ουσιαστικά αλλού μια σειρά κινήματα, ακόμα κι αυτό των ενδιαφερομένων.
Γιατί τα Pride Party δεν είναι απλά και μόνο διαφημιστικά – προσηλυτιστικά σε σεξουαλικές συμπεριφορές που πράγματι δεν είναι «φυσιολογικές». Με την έννοια ότι ομοφυλοφιλία δεν έχει σχέση με την αναπαραγωγή και διαιώνιση του είδους, αλλά υποβαθμίζει αυτή την λειτουργία, την ανάγκη της φύσης για την διατήρηση της.
Εγώ – νομίζω και η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων – χαίρομαι όταν ακούω το κλάμα ενός μωρού, τις πολλές φωνές τους στο προαύλιο του σχολείου τους, τα καμαρώνω στις παρελάσεις στις σχολικές και εθνικές γιορτές και σκέφτομαι ότι έχουμε διάθεση, δύναμη και αποφασιστικότητα να υπερασπιστούμε την ύπαρξη μας όταν ακούω ακόμα και το «καμαρωτά περνούν τα φανταράκια μας…» - παιδιά μας είναι όλα τους που αύριο μπορεί να δώσουν την ζωή τους για υπερασπιστούν την ζωή όλων μας («θανάτω θάνατον πατήσας»), και πολύ περισσότερο όταν ακούω και φαντάζομαι εκείνους που πάλι τραγουδούσαν «με το τουφέκι μου στον ώμο περνάω σε κάμπους και βουνά, της λευτεριάς ανοίγω δρόμο..». Γιατί κι αυτοί που τότε, νέοι και νέες, παιδιά των γονιών τους, αγωνίστηκαν, έδωσαν την ζωή τους, για όλους τους υπόλοιπους – και για αυτούς που ήταν «αγέννητοι χιλιάδες».
Για όλους αυτούς και όλα όσα έκαναν – υποφέροντας – για όλους εμάς νοιώθω την «υπερηφάνεια» τους δική μου – δικοί μας ΟΛΩΝ των γονιών γιατί είναι παιδιά μας. Δηλαδή βγήκανε από το σμίξιμο των αντρών και γυναικών, των νέων αγοριών και των νέων κοριτσιών – ακριβώς όπως η φύση πρόβλεψε, για την δική της «αειφορία» [ξέρω πάρα πολύ καλά πως αειφόρος ανάπτυξη ισχύει μόνο για τα δάση, ούτε για την οικονομία ούτε για κάτι άλλο]
Γι αυτό λοιπόν δεν καταλαβαίνω γιατί όλοι όσοι δεν συμβάλλουν – λόγω αυτής προτίμησης τους – στην αναπαραγωγή της ΖΩΗΣ είναι τόσο πολύ υπερήφανοι και προκλητικά προβαίνουν, με χυδαίο τρόπο – τους λόγους την υπερηφάνειας τους. Δηλαδή μπορούμε κι εμείς οι υπόλοιποι υπερήφανοι και δημόσια να επιδείξουμε το πώς «σμίξαμε» για να έχουμε τα αποτελέσματα της αναπαραγωγής μας;
Την κυβέρνηση και τον Τσίπρα τους καταλαβαίνω : τόσο τους κόβει τόσα κάνουν. Νομίζουν ότι αυτή η «πλειοψηφία» θα τους εξασφαλίσει την εξουσία. Αν νομιμοποιήσει και τους παιδεραστές κλπ κλπ κάτι μπορεί να κάνει….
Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε και μια κι ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς παρουσίασε κι ενώπιον του ίδιου του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα και άλλων πρώην μαθητών του και νυν αξιωματούχων της κυβέρνησης το βιβλίο του «Πρόσωπα του Κομμουνισμού», να προσθέσουμε μερικά και τι είπαν για την ομοφυλοφιλία :
«Επιστολή του Ένγκελς στον Μαρξ (28 Ιούνη 1869). Μάντσεστερ Αγγλίας.
Αγαπητέ Moor (Μαυριτανέ)
Δε γνωρίζω τι καιρό έχετε εκεί και αν είναι τόσο καλός όπως εδώ. Πάντως εδώ, η ημέρα έχει τόσο πολύ μικρύνει ώστε είσαι αναγκασμένος να ανάβεις το γκάζι από το απόγευμα τις τέσσερις. Και δε φαντάζεσαι πόσο διαβολεμένα σπαστικό είναι να θέλεις να μελετήσεις και να μην ξέρεις αν είναι πρωί ή βράδυ.
Η Tussy είναι πολύ χαρούμενη. Όλη η οικογένεια πήγε σήμερα το πρωί για ψώνια και το απόγευμα επιθυμεί να πάει στο θέατρο.
Μόλις διάβασε τον "Χέρμαν και την Δωροθέα" (έργο του Γκαίτε), όχι και πολύ άνετα λόγω της άσκοπης πολλές φορές φλυαρίας αυτού του γλυκανάλατου φιλισταίου (μικροαστού). Πήρε τώρα τη νεότερη έκδοση της Έντας, που έχει μέσα κάποιες καλές ιστοριούλες.
Τα καταφέρνει άριστα στο πιάνο. Μαζί μελετήσαμε ξανά αυτόν τον Δανό τον Kjämpeviser.
Τελικά αυτή και αν είναι επιτυχία του Γουλιέλμου. Η ένωση της αρσενικοθήλυκης και της θηλυκής κομματικής γραμμής των Λασσαλιστών ! Πραγματικά, σημαντικό επίτευγμα !
Ο Σβάιτσερ όπως φαίνεται θα επανεκλεγεί και δεδομένης της βιασύνης που έγινε η δουλειά, πάλι φαίνεται ότι θα είναι ο εκλεκτός της όλης προσπάθειας για μια γενική απελευθέρωση.
Πάντως ο Γουλιέλμος αποσιωπά πεισματικά το γεγονός.
Αυτό το ουρανοειδές βιβλίο (Urning=uranus=your anus, μάλλον κάνει λογοπαίγνιο), που μού έστειλες είναι ιδιαίτερα παράξενο. Περιέχει μέσα πολλές ανωμαλίες.
Τελικά, οι παιδόφιλοι έχουν αρχίσει την καταμέτρηση και έχουν ανακαλύψει ότι αποτελούν μεγάλη δύναμη μέσα στο Κράτος. Τούς λείπει βέβαια η οργάνωση, αλλά θα γίνει και αυτό.
Στην αρχή με την απαιτούμενη μυστικότητα και μετά σιγά σιγά ολοφάνερα. Και σίγουρα θα καταφέρουν να νικήσουν, αφού έχουν μέλη σε όλα τα κόμματα, παλιά και νέα από τον Ρόσινγκ ως τον Σβάιτσερ !
Το σλόγκαν που θα κάνει πάταγο θα είναι "Guerre aux cons, paix aus trous-de-cul" (πόλεμος στα μουνιά, ειρήνη στις κωλοτρυπίδες). Ευτυχώς που τόσο εσύ όσο και εγώ, είμαστε πια αρκετά ηλικιωμένοι ώστε να πληρώσουμε "σε είδος" τους νικητές !!! Αλλά η νεολαία ! Μόνο η Γερμανία έχει τόσο πολύ εκτραχηλιστεί, ώστε ένας παιδεραστής θα μπορούσε να έχει δημόσιες εμφανίσεις, να κάνει όλα αυτά τα αίσχη και να του πουν "ας περάσει" (στο Κοινοβούλιο).
Βέβαια είναι ακόμα νωρίς και δεν έχει το κουράγιο να δηλώσει δημόσια την ομοφυλοφιλία του. Για τον κόσμο, θα πρέπει να λειτουργεί "από μπροστά" και όχι να "μπαίνει από μπροστά" όπως είπε κάποτε κατά λάθος.
Όταν θα ισχύσει ο νέος Ποινικός Κώδικας στη Βόρεια Γερμανία που θα αναγνωρίζει τα droits du cul (δικαιώματα της κωλοτρυπίδας), σίγουρα θα εκδηλωθεί ελεύθερα! Και δυστυχώς τότε τα πράγματα θα δυσκολέψουν για μας τους φουκαράδες που επιμένουμε "από μπροστά" και έχουμε μια παιδική λατρεία και προσήλωση για το γυναικείο φύλο.
Στο μόνο που θα μπορούσε ο Σβάιτσερ να φανεί χρήσιμος, είναι να μάθει από τον εν λόγω κύριο τις λεπτομέρειες για τους παιδόφιλους που κρατούν υψηλά πόστα. Καθόλου ακατόρθωτο, αφού είναι δικός τους.
Τελειώνοντας η εβδομάδα, ο ο Σόρλεμμερ θα πάει στην Γερμανία μέσω Γκρίμσμπυ και Ρόττερνταμ.
Στα βαμβακοεργοστάσια σταμάτησαν οι απεργίες όταν οι άνθρωποι του Όλντχαμ αποχώρησαν και έτσι η παραγωγή θα συνεχιστεί απρόσκοπτα.
Δικός σου
Φ.Ε.»
Η σύνταξη των εκδόσεων Απάντων Μαρξ – Ενγκελς σημειώνει επεξηγηματικά
«Αυτό το ουρανοειδές βιβλίο (Urning=uranus=your anus, μάλλον κάνει λογοπαίγνιο), που μού έστειλες είναι ιδιαίτερα παράξενο. Περιέχει μέσα πολλές ανωμαλίες.
Ο όρος uranus είναι αγγλικός και προέρχεται από τη μετάφραση στην αγγλική του αντίστοιχου γερμανικού urning. Γενικά με την ονομασία Uranians περιγραφόταν στη μεγαλύτερη διάρκεια του 19ου αιώνα οι ομοφυλόφιλοι, τα άτομα του τρίτου φύλου. Πρώτος τον χρησιμοποίησε ο Γερμανός συγγραφέας και ομοφυλόφιλος Karl Heinrich Ulrichs (1825-1895), σε μία σειρά από πέντε μικρές μελέτες που έγραψε, μέσα από τις οποίες υποστήριζε τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Ο Karl Heinrich Ulrichs σήμερα χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης από την παγκόσμια gay κοινότητα και θεωρείται ο ιδρυτής του κινήματος για τα δικαιώματα των ομοσεξουαλικών. Τόσο ο Karl Heinrich Ulrichs όσο και ο έτερος gay ακτιβιστής (με τα δεδομένα βέβαια της Γερμανίας του 19ου αιώνα) Magnus Hirschfeld είχαν προσεγγίσει τα αριστερά κόμματα με την ελπίδα να βρουν πολιτική υποστήριξη. Ο Urlichs έστειλε κάποιο βιβλίο του στον Μαρξ και αυτός με τη σειρά του το έδωσε στον Ένγκελς για να το διαβάσει. Η αντίδραση του Ένγκελς φαίνεται καθαρά μέσα από την ιδιωτική επιστολή που έστειλε στον Μαρξ !
Στη Βικτωριανή Αγγλία κυκλοφορούσαν παράνομα από χέρι σε χέρι πλήθος ερωτικά βιβλιαράκια, πολλά από τα οποία είχαν ομοφυλοφυλική θεματολογία. Πολλές φορές ήταν ιδιαίτερα τολμηρά και ρεαλιστικά. Οι εκδότες, οι βιβλιοπώλες (οι συγγραφείς τις πιο πολλές φορές ήταν ανώνυμοι) κινδύνευαν με σοβαρές ποινές από το νόμο. Φαίνεται ότι πολλοί διάσημοι λογοτέχνες της εποχής είχαν ως ασχολία τη συγγραφή τέτοιων βιβλίων (π.χ Όσκαρ Ουάιλντ) και έτσι ορισμένα από αυτά αν και ακραιφνώς πορνογραφικά διεκδικούν εξαιρετικές λογοτεχνικές περγαμηνές. Ορισμένοι τίτλοι είναι ενδεικτικοί :
"Τέλενυ ή η άλλη όψη του νομίσματος", "Προβλήματα της ελληνικής ηθικής", "Τα αμαρτήματα των Πόλεων της Πεδιάδας" (αναφέρεται στα Σόδομα και Γόμορρα), κλπ. Όλη αυτή η κατά κάποιον τρόπο underground λογοτεχνία, αναφερόταν ως "ουράνια" ή "ουρανοειδή".
Ο Σβάιτσερ όπως φαίνεται θα επανεκλεγεί και δεδομένης της βιασύνης που έγινε η δουλειά, πάλι φαίνεται ότι θα είναι ο εκλεκτός της όλης προσπάθειας για μια γενική απελευθέρωση.
Εδώ ο ¨Ενγκελς αναφέρεται στο Γερμανό συνδικαλιστή, πολιτικό και δραματικό συγγραφέα Jean Baptista von Schweitzer (1833-1875). Ο συγκεκριμένος πολιτικός εκλεγόταν βουλευτής στο Κοινοβούλιο της Βορειογερμανικής Ομοσπονδίας και ήταν κοινό μυστικό ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Ανήκε στη Γερμανική Αριστερά (λασσαλικός) και είχε αναπτύξει σημαντική συνδικαλιστική δραστηριότητα. Το άσχημο ήταν ότι είχε συλληφθεί σε ερωτικές περιπτύξεις με ένα νεαρό αγόρι σε ένα πάρκο και είχε δικασθεί για ομοφυλοφιλία. Η Αριστερά τον είχε υποστηρίξει στην δίκη και είχε καταφέρει να τον αθωώσει. Πάντως, λόγω αυτού του γεγονότος ο Jean Baptista von Schweitzer δεν κατόρθωσε να εκλεγεί (παρά τις προβλέψεις του Ένγκελς) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο (German Reichstag ) στις εκλογές του 1871, και περιορίστηκε στη συνδικαλιστική δραστηριότητα (πρόεδρος της Γερμανικής Εργατικής Ένωσης δηλαδή της αντίστοιχης ΓΣΕΕ !!! ).
Όταν θα ισχύσει ο νέος Ποινικός Κώδικας στη Βόρεια Γερμανία που θα αναγνωρίζει τα droits du cul (δικαιώματα της κωλοτρυπίδας), σίγουρα θα εκδηλωθεί ελεύθερα! Και δυστυχώς τότε τα πράγματα θα δυσκολέψουν για μας τους φουκαράδες που επιμένουμε "από μπροστά" και έχουμε μια παιδική λατρεία και προσήλωση για το γυναικείο φύλο.
Ο Ένγκελς δύο φορές καταπιάνεται με το πρόβλημα της ομοφυλοφιλίας στο μεγάλο και χαοτικό συγγραφικό του έργο. Και τις δύο φορές στο περίφημο "Η καταγωγή της Οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του Κράτους". Χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς προκειμένου να προσδιορίσει την ομοφυλοφιλία και τους ομοφυλόφιλους, (ηθικά έκφυλοι, ανώμαλοι, αποκρουστικοί και σιχαμένοι, υπάνθρωποι) αναδεικνύεται σε μέγα ομοφοβικό !!! (ζητώ την κατανόηση των αναγνωστών για τον αναχρονισμό - η χρήση όρων του 20ου αιώνα για καταστάσεις και πρόσωπα του 19ου, δεν αποτελεί δόκιμη τακτική ! ).
Αλλά και ο Μαρξ δεν πάει πίσω. Θεωρεί και αυτός με τη σειρά του ως τη μόνη φυσιολογική ανθρώπινη σχέση τη μονογαμική σχέση άντρα και γυναίκας και χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία ως παράξενη και ακατανόητη εμμονή (αγκύλωση). Στη μελλοντική κοινωνία του κομμουνισμού θα ανθίσει η χωρίς καταναγκασμό και περιορισμούς μονογαμική ετεροφυλόφιλη σχέση και η ομοφυλοφιλία απλά θα εκλείψει.
Ο γερο-Μπέμπελ, ο ιδρυτής του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, ακολουθώντας την ίδια φιλοσοφία, θα προειδοποιήσει τους σοσιαλδημοκράτες για τον κίνδυνο της ομοφυλοφιλίας, της διαστροφής αυτής της ανθρώπινης φύσης όπως έγραφε. Αναφέρει τη σεξουαλική αυτή συμπεριφορά ως "έγκλημα ενάντια στους φυσικούς νόμους", ιδιαίτερα συχνό στις ανώτερες τάξεις, στους κοσμοπολίτες και στους ξένους εγκληματίες !
Για τον Λένιν και τι απόψεις του πάνω στο ζήτημα δε γνωρίζουμε και πολλά. Πάντως αν κρίνουμε από τις θέσεις του για τη σεξουαλικότητα όπως μας τις διασώζει η Κλάρα Τσέτκιν στο βιβλίο της "Από το Σημειωματάριο"
(συμπεριλήφθηκε το 1925 στο συλλογικό έργο "Αναμνήσεις από τον Λένιν", δε νομίζω να έχουν μεγάλες διαφορές τα πιστεύω του από αυτές των πατριαρχών της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας Ένγκελς και Μπέμπελ.
Ενδεικτικά: ,
«Μου έχουν πει πως τα σεξουαλικά προβλήματα είναι τα πιο προσφιλή θέματα μελέτης της νεολαίας σας. Αυτό είναι τρομακτικό σκάνδαλο, ιδιαίτερα επικίνδυνο για το κίνημα νεολαίας.»
Ουσιαστικά βλέπει τα ζητήματα σεξουαλικής πολιτικής ως έναν αντιπερισπασμό της μπουρζουαζίας στο εργατικό κίνημα και στην κατεύθυνση που πρέπει να έχει χωρίς καμία παρέκκλιση. Έναν αντεπαναστατικό αντιπερισπασμό στην ταξική πάλη του προλεταριάτου.
Το παρακάτω απόσπασμα θα χαρακτηριζόταν ως "αντιφεμινιστικό", μην πούμε "φαλλοκρατικό" :
«Βέβαια η δίψα πρέπει να σβήνεται. Όμως ένας φυσιολογικός άνθρωπος που ζει κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, μπορεί να πέσει μπρούμυτα μέσα στη λάσπη και να πιει νερό από το βούρκο; Ή μπορεί ακόμη να πιει νερό από ένα ποτήρι που στις άκρες του ακούμπησαν δεκάδες χείλη;», ήτοι η γυναίκα ταυτίζεται με αντικείμενο, με βούρκο. ή στην καλύτερη των περιπτώσεων με ποτήρι ! Και εννοείται, όσο λιγότερο χρησιμοποιημένο το ποτήρι, τόσο μεγαλύτερη αξία χρήσης έχει !!!
Πάντως μετά το 1917 στη Ρωσία και μέσα στον επαναστατικό ενθουσιασμό και στην παραζάλη που έφεραν τα κοσμοϊστορικά εκείνα γεγονότα, καταργήθηκαν νομοθετικά όλες οι σεξουαλικές απαγορεύσεις και οι σεξουαλικές σχέσεις ρυθμίστηκαν σε ελευθεριακή βάση.
Γράφει ο Γκριγκόρι Μπατκίς στο βιβλίο του "Η σεξουαλική επανάσταση στη Ρωσία" (Μόσχα 1923, εκδόσεις "Ινστιτούτου Κοινωνικής Υγιεινής" ).
«Όλες οι μορφές σεξουαλικών σχέσεων αποτελούν ιδιωτικά θέματα. Δυνατότητες για ποινική δίωξη υπάρχουν μόνο όταν γίνεται χρήση βίας ή εξαναγκασμού. Όσο για την ομοφυλοφιλία ή τη σοδομία και τις άλλες μορφές σεξουαλικής ικανοποίησης που η νομοθεσία των ευρωπαϊκών κρατών χαρακτηρίζει ως αδικήματα η σοβιετική νομοθεσία τις θεωρεί σαν κάτι το φυσικό.»
Ως το 1934 όλα αυτά βέβαια. Από το 1934 και μετά πάλι η ομοφυλοφιλία θα αποτελέσει ποινικό αδίκημα και θα θεωρηθεί ως διαστροφή.
Ο Γκόρκι στο έργο του "Προλεταριακός Ουμανισμός", θα γράψει "οι ομοφυλόφιλοι και οι φασίστες θα εκλείψουν"!!! ενώ μαρξικές ψυχοσεξουαλικές θεωρίες θα ταυτίσουν το φασισμό με την ομοφυλοφιλία. Ή τουλάχιστον θα δουν κάποιον συσχετισμό. (Σχολή της Φρανκφούρτης, Σαρτρ, Λακάν κλπ).
Η ομοφυλοφιλία είναι απλά ένα "κουσούρι" και οι Ναζί στη μπολσεβίκικη προπαγάνδα θα γελοιοποιούνται συνεχώς ως "βιτσιόζοι" και "αδελφές".»
Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται οι απόψεις των κλασικών, του Λένιν, κλπ δεν είναι και ο καλύτερος δυνατός. Όχι γιατί αυτοί συνέπλεαν με τις σημερινές μεταμοντέρνες αντιλήψεις της «αριστεράς». Αλλά γιατί οι απόψεις τους είχαν μεγαλύτερο πλούτο και ακρίβεια στις κριτικές τους εκτιμήσεις. Για τον Λένιν εύκολα μπορεί κάποιος να τις διαβάσει στις «Συνομιλίες με τον Λένιν» της Κλάρας Τσέτκιν. Υπάρχει μια έκδοση τους, από τις εκδόσεις ΠΟΡΕΙΑ, Αθήνα 1977, αλλά είναι βέβαιο ότι καλύτερα κάποιος να μη στηριχτεί σε αυτή έκδοση. Δεν είναι τόσο η μετάφραση, όσο κάποιο μπέρδεμα στην εκτύπωση. Ο Φρ. Ένγκελς στην «Καταγωγή της οικογένειας» προσεγγίζει το ζήτημα πολύ γενικά και ιστορικά.
Αυτά για σήμερα. Θα επανέλθουμε με κάτι που αφορά τις απόψεις του κ. αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Γ. Δραγασάκη
