Γράφει ο Μαυρογιαλούρος.
«Τι την ήθελε αυτή τη συνέντευξη; Του έκανε μεγάλη ζημιά...». Αυτή η φράση κορυφαίου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ακριβώς μου την μετέφεραν, συμπυκνώνει το κλίμα που επικρατεί στο κυβερνών κόμμα και στην Κουμουνδούρου για την εμφάνιση του κ. Τσίπρα στον... Σκάι και ειδικότερα στον γνωστό και μη εξαιρετέο Αλέξη Παπαχελά...
Γιατί έχει ειδική σημασία αυτή η συνέντευξη του πρωθυπουργού; Για πολλούς και σημαντικούς λόγους. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο γεγονός ότι την έδωσε στο συγκεκριμένο τηλεοπτικό σταθμό και στον συγκεκριμένο δημοσιογράφο του οποίου οι καλές σχέσεις με τα πέραν του ατλαντικού κέντρα εξουσίας (Αμέρικα, Αμέρικα...) αποτελούν όχι κοινό μυστικό αλλά κάτι που το ξέρουν και τα μικρά παιδιά σε αυτήν εδώ τη χώρα. Το έκανε λοιπόν θέλοντας να δώσει τα «διαπιστευτήριά» του και να ζητήσει στήριξη τώρα που καταρρέει, όπως έκανε και πριν από λίγες ημέρες -το περασμένο Σάββατο για την ακρίβεια- με τον Ομπάμα στην Βαρσοβία ...
Πέρα από αυτό όμως η προχθεσινή συνέντευξη του Τσίπρα είναι ένα σταθμός στην πρωθυπουργική πορεία του. Σταθμός αρνητικός...
Μέχρι τώρα ο Αλέξης μας ήταν το δυνατό επικοινωνιακό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ και έναν περίπου χρόνο που έκανε τη μεγάλη μνημονιακή κωλοτούμπα η κυβέρνηση, κάθε φορά που ζοριζόταν έβγαζε μπροστά τον «χαρισματικό σαραντάρη» και καθάριζε. Να θυμηθούμε ακόμη και την εβδομάδα του δημοψηφίσματος και το διάγγελμά του; Τις μετέπειτα τηλεοπτικές συνετεύξεις του; Τις ομιλίες στη Βουλή που αντιμετώπιζε ως ψόφιο πολιτικό άλογο τον Μεϊμαράκη και τάπωνε στη συνέχεια τον Μητσοτάκη;
Τα σημειώνω αυτά διότι μόλις προ ημερών ένας σχετικά σοβαρός επικοινωνιολόγος μου έλεγε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει διαρκώς δυνάμεις. Όμως ο Τσίπρας ως πρόσωπο ''αντέχει'' ακόμη και αυτό τον σώζει. Πάντοτε οι πρωθυπουργοί αποδεικνύονται πιο ανθεκτικοί από τα κόμματά τους. Όταν αρχίσει και η δική τους υποχώρηση, τότε έρχεται το τέλος...»
Αν κρίνουμε επομένως από την αίσθηση που άφησε όχι μόνο στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο αλλά και εντός του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έλεγχαν στελέχη του στη διάρκεια της χθεσινής μέρας, βρισκόμαστε σε αυτό ακριβώς το σημείο: Ο Τσίπρας από το δυνατό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να μετατρέπεται σε βαρίδι. Βγήκε στο γυαλί για να δώσει επιχειρήματα στα στελέχη του, που είτε κρύβονται είτε τρώνε κράξιμο όπου τολμούν να εμφανιστούν, και αυτό γύρισε μπούμερανγκ. Με όλη του την παρουσία, προχθές το βράδυ, έγινε οριστικά συνώνυμο του ψέματος. Το πόσο έχει αποκοπεί μάλιστα από την πραγματικότητα φάνηκε από την προκλητική απάντηση που έδωσε στο ερώτημα «Δεν αισθάνεστε την ανάγκη να ζητήσετε συγνώμη;». Τι είπε το άτομο; «Οχι, ο κόσμος ήξερε όταν μας ψήφιζε οτι τα περισσότερα απο αυτά που λέγαμε ήταν δύσκολο να γίνουν». Και κατάφερε έτσι να κάνει έξαλλους και τους τελευταίους που πίστευαν ότι δεν ήταν πάντα τόσο μεγάλος ψεύτης...
Με βάση λοιπόν το κλίμα που υπάρχει από χθες και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, κάθε νέα εμφάνιση του Τσίπρα πλέον θα αφαιρεί κι άλλο. Θα ρίχνει ακόμη περισσότερο τα ποσοστά που – για να σας πω και την τελευταία πληροφορία για σήμερα- πέφτουν από τον ένα νομό στον άλλο σε μονοψήφια νούμερα. Μονο το Λεκανοπέδιο αντέχει, προς το παρόν, κάπως...
Γιατί έχει ειδική σημασία αυτή η συνέντευξη του πρωθυπουργού; Για πολλούς και σημαντικούς λόγους. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο γεγονός ότι την έδωσε στο συγκεκριμένο τηλεοπτικό σταθμό και στον συγκεκριμένο δημοσιογράφο του οποίου οι καλές σχέσεις με τα πέραν του ατλαντικού κέντρα εξουσίας (Αμέρικα, Αμέρικα...) αποτελούν όχι κοινό μυστικό αλλά κάτι που το ξέρουν και τα μικρά παιδιά σε αυτήν εδώ τη χώρα. Το έκανε λοιπόν θέλοντας να δώσει τα «διαπιστευτήριά» του και να ζητήσει στήριξη τώρα που καταρρέει, όπως έκανε και πριν από λίγες ημέρες -το περασμένο Σάββατο για την ακρίβεια- με τον Ομπάμα στην Βαρσοβία ...
Πέρα από αυτό όμως η προχθεσινή συνέντευξη του Τσίπρα είναι ένα σταθμός στην πρωθυπουργική πορεία του. Σταθμός αρνητικός...
Μέχρι τώρα ο Αλέξης μας ήταν το δυνατό επικοινωνιακό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ και έναν περίπου χρόνο που έκανε τη μεγάλη μνημονιακή κωλοτούμπα η κυβέρνηση, κάθε φορά που ζοριζόταν έβγαζε μπροστά τον «χαρισματικό σαραντάρη» και καθάριζε. Να θυμηθούμε ακόμη και την εβδομάδα του δημοψηφίσματος και το διάγγελμά του; Τις μετέπειτα τηλεοπτικές συνετεύξεις του; Τις ομιλίες στη Βουλή που αντιμετώπιζε ως ψόφιο πολιτικό άλογο τον Μεϊμαράκη και τάπωνε στη συνέχεια τον Μητσοτάκη;
Τα σημειώνω αυτά διότι μόλις προ ημερών ένας σχετικά σοβαρός επικοινωνιολόγος μου έλεγε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει διαρκώς δυνάμεις. Όμως ο Τσίπρας ως πρόσωπο ''αντέχει'' ακόμη και αυτό τον σώζει. Πάντοτε οι πρωθυπουργοί αποδεικνύονται πιο ανθεκτικοί από τα κόμματά τους. Όταν αρχίσει και η δική τους υποχώρηση, τότε έρχεται το τέλος...»
Αν κρίνουμε επομένως από την αίσθηση που άφησε όχι μόνο στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο αλλά και εντός του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έλεγχαν στελέχη του στη διάρκεια της χθεσινής μέρας, βρισκόμαστε σε αυτό ακριβώς το σημείο: Ο Τσίπρας από το δυνατό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να μετατρέπεται σε βαρίδι. Βγήκε στο γυαλί για να δώσει επιχειρήματα στα στελέχη του, που είτε κρύβονται είτε τρώνε κράξιμο όπου τολμούν να εμφανιστούν, και αυτό γύρισε μπούμερανγκ. Με όλη του την παρουσία, προχθές το βράδυ, έγινε οριστικά συνώνυμο του ψέματος. Το πόσο έχει αποκοπεί μάλιστα από την πραγματικότητα φάνηκε από την προκλητική απάντηση που έδωσε στο ερώτημα «Δεν αισθάνεστε την ανάγκη να ζητήσετε συγνώμη;». Τι είπε το άτομο; «Οχι, ο κόσμος ήξερε όταν μας ψήφιζε οτι τα περισσότερα απο αυτά που λέγαμε ήταν δύσκολο να γίνουν». Και κατάφερε έτσι να κάνει έξαλλους και τους τελευταίους που πίστευαν ότι δεν ήταν πάντα τόσο μεγάλος ψεύτης...
Με βάση λοιπόν το κλίμα που υπάρχει από χθες και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, κάθε νέα εμφάνιση του Τσίπρα πλέον θα αφαιρεί κι άλλο. Θα ρίχνει ακόμη περισσότερο τα ποσοστά που – για να σας πω και την τελευταία πληροφορία για σήμερα- πέφτουν από τον ένα νομό στον άλλο σε μονοψήφια νούμερα. Μονο το Λεκανοπέδιο αντέχει, προς το παρόν, κάπως...
