"Αποκτώντας παιδιά βρισκόμαστε σε μια φάση αλλαγής εικόνας, εαυτού, συναισθημάτων, προτεραιοτήτων, 'θέλω', αναγκών, ρόλου, και ζωής για την οποία δεν είχαμε 'οδηγίες χρήσεως'. Κάποιοι νιώθουν ότι πρέπει να είναι σούπερ γονείς ή υπεράνθρωποι.
Πιθανόν ο περίγυρος -στην προσπάθεια να τους βοηθήσει- τους γεμίζει με τύψεις και ενοχές για όλα όσα πρέπει να κάνουν και να είναι. Το σεμινάριο δίνει την ευκαιρία να δούμε τι τελικά ισχύει και έχει σημασία. Είναι βιωματικό και περιλαμβάνει συζήτηση, προβολή video και ασκήσεις για ψυχή και σώμα. Τα θέματα της συνάντησης είναι η απομυθοποίηση του 'τέλειου γονέα', πώς να μάθουν οι γονείς τρόπους για να περιορίσουν το άγχος, τις τύψεις και τις ενοχές και να φροντίσουν πρώτα τον εαυτό τους ώστε να μπορέσουν να φροντίσουν καλύτερα και τα παιδιά τους" αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Μήτσιου.
Όλα αυτά γίνονται μέσα από ασκήσεις, με τις οποίες τσεκάρονται οι αρνητικοί τρόποι σκέψης και συνέχεια ζητείται από τους μετέχοντες στο σεμινάριο να τους αλλάξουν.
"Ζητάμε από τους γονείς: Να εμπιστεύονται το ένστικτό τους σχετικά με το τι θέλουν να κάνουν στο μεγάλωμα των παιδιών. Να αλλάξουν τρόπο σκέψης. Να μην 'εγκλωβίζονται' σε όσα τους λένε οι άλλοι και να βάζουν όρια. Να δουλέψουν το 'εμείς' και να μοιράζονται τις ευθύνες μεταξύ τους. Να φροντίσουν να αφιερώσουν χώρο και χρόνο για τον εαυτό τους, κάνοντας κάτι που τους ευχαριστεί. Να ζουν και να απολαύσουν το εδώ και τώρα, π.χ. όταν μαγειρεύουν να απολαμβάνουν το μαγείρεμα και να μην σκέπτονται τις άλλες δουλειές του σπιτιού ή όταν παίζουν με τα παιδιά τους να μην σκέφτονται πόσες δουλειές έχουν να κάνουν. Και, τέλος, να νιώσουν ευγνωμοσύνη και χαρά για όσα κατάφεραν να κάνουν. Π.χ. στο τέλος της ημέρας να σκεφτούν τι ήταν αυτό που τους έκανε χαρούμενους εκείνη την ημέρα που μπορεί να είναι, για παράδειγμα, ότι δεν έδωσαν σημασία σε κάποιον που είπε κάτι που τους ενοχλεί ή ότι απόλαυσαν έναν καφέ" εξηγεί η κ. Μήτσιου.
