Η σχετική μελέτη - στην οποία παίρνει μέρος και ο Έλληνας ερευνητής Θαλής Παπαγιαννακόπουλος του Τμήματος Βιολογίας και του Ινστιτούτου Κοχ Ερευνών στον Καρκίνο του ΜΙΤ - δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Medicine.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι περισσότεροι ασθενείς με πορογενές αδενοκαρκίνωμα στο πάγκρεας –τη συνηθέστερη μορφή καρκίνου του παγκρέατος– λαμβάνουν την επίσημη διάγνωση σε προχωρημένο στάδιο, με αποτέλεσμα αρκετοί από αυτούς να χάνουν τη ζωή τους μέσα σε μερικούς μήνες.
Αν και η αύξηση που παρατηρήθηκε στα επίπεδα των αμινοξέων δεν είναι αρκετά μεγάλη ώστε να αποτελέσει τη βάση για νέα διαγνωστικά τεστ, η ανακάλυψη των ερευνητών πρόκειται να βοηθήσει τους ειδικούς να κατανοήσουν πώς ο καρκίνος στο πάγκρεας επηρεάζει τα επιμέρους συστήματα του οργανισμού και κυρίως γιατί προκαλεί καχεξία (αδυναμία, κόπωση, απώλεια βάρους και απώλεια όρεξης).
Ο έγκαιρος εντοπισμός της νόσου είναι απαραίτητος ώστε να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα για τους ασθενείς, σημειώνουν οι ερευνητές.
Στο πλαίσιο της νέας μελέτης, οι ερευνητές θέλησαν να εξετάσουν κατά πόσο το πορογενές αδενοκαρκίνωμα συνδέεται με σημαντικές μεταβολικές αλλαγές, δηλαδή μεταβολές στον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός αξιοποιεί την ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά που λαμβάνει, και κατά πόσο αυτές οι μεταβολές μπορούν να ανιχνευθούν πριν από την επίσημη διάγνωση του καρκίνου.
Χρησιμοποιήθηκαν αιματολογικά δείγματα από 1.500 άτομα, τα οποία αναλύθηκαν προκειμένου να εντοπιστούν συγκεκριμένοι μεταβολίτες (ουσίες που παράγονται κατά τη μεταβολική διαδικασία). Συγκρίθηκαν τα δείγματα ώστε να διαπιστωθούν πιθανές διαφοροποιήσεις μεταξύ υγιών ατόμων και όσων εκδήλωσαν στη συνέχεια καρκίνο στο πάγκρεας.
Τα άτομα που εμφάνισαν καρκίνο στο πάγκρεας παρουσίαζαν αυξημένα επίπεδα ορισμένων αμινοξέων στον οργανισμό τους, σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνητών. Ο συγκεκριμένος δείκτης φάνηκε να «προβλέπει» την εμφάνιση του καρκίνου κατά 2 με 25 έτη. Η αύξηση στα επίπεδα των αμινοξέων οφείλεται πιθανώς σε όγκο που έχει εμφανιστεί πρόσφατα, σημειώνουν οι ερευνητές. Η αύξηση είναι αποτέλεσμα της διάσπασης των μυϊκών ιστών, κάτι που οδηγεί στην απελευθέρωση των αμινοξέων στο αίμα.
