Πρόκειται για μία από αυτές τις εικόνες που επιβεβαιώνουν το ρητό με τις χίλιες λέξεις. Μία εικόνα που μπορεί να σε οδηγήσει σε πολλούς και διαφορετικούς δρόμους αναλύσεων, με ποικίλες αφετηρίες, ιδεολογικές αναφορές και φορτίσεις, εύκολα και αφοριστικά συμπεράσματα, σχόλια καταδίκης/επιδοκιμασίας στα social media.
Αυτό και έγινε σε όσες ιστοσελίδες δημοσίευσαν τη φωτογραφία που τράβηξε ο Δημήτρης Μεσσίνης και μεταδόθηκε σε όλο τον πλανήτη μέσω του πρακτορείο Associated Press....
Μία φωτογραφία που απεικονίζει τη βαρβαρότητα και το ρατσισμό στη σκιά της Ακρόπολης. Έτσι, χωρίς προσχήματα, ο εκφασισμός σαν δηλητήριο χύνεται στα μάτια μας.
Ελληνίδα, καταστηματάρχης της περιοχής στη Δ. Αρεοπαγίτου, κλωτσάει ένα μικρό κορίτσι Ρομά, το οποίο επαιτεί, παίζοντας ακορντεόν στο πεζοδρόμιο. Προφανώς θέλει να το απομακρύνει και επιλέγει τον τρόπο αυτό...
Η φωτογραφία δόθηκε στη δημοσιότητα στις 16 Σεπτεμβρίου.
Στο σχόλιο που τη συνόδευε υπήρχε η υπενθύμιση ότι το ελληνικό παράρτημα του Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι, σε έκθεση του τον περασμένο Ιούλιο, τόνιζε ότι οι διακρίσεις εις βάρος των περίπου 400.000 Ρομά της Ελλάδας είναι διαδεδομένες.
Επίσης, ότι πολλά σχολεία υποκύπτουν σε πιέσεις των τοπικών κοινωνιών να αποκλείσουν τα παιδιά των Ρομά από το σύστημα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Ας μην μείνουμε όμως εκεί. Ας μην ανοίξουμε κουβέντα για την παράνομη μετανάστευση, για τους Ρομά -τη συμπεριφορά τους εν γένει και τη συμπεριφορά εις βάρος τους-, ας μην μιλήσουμε καν για τη βαρβαρότητα που τυλίγει με μαύρο και ασχήμια την καθημερινότητα μας.
Να μείνουμε μόνο σε αυτό: Είναι ένα μικρό παιδί. Ένα παιδί κολασμένο από τη στιγμή που είδε το πρώτο του φως. Που αντί να παίζει με παιδιά της ηλικίας του, κάνει πως παίζει ακορντεόν για να ζητιανέψει, επειδή αυτό του επέβαλαν οι γονείς του ή κάποιος άλλος που το εκμεταλλεύεται, με την πολιτεία να αδιαφορεί.
Και η κυρία της φωτογραφίας το κλωτσάει...
Ας παραφράσουμε τον Τσε: "Κλώτσα με, δειλή, θα χτυπήσεις απλά ένα παιδί".
Του Λουκά Βελιδάκη
