Γύρω – γύρω, θα κρατηθούν, την ιερή εκείνη ώρα, πενήντα εννέα τιμητικές θέσεις. Προορίζονται για τις ψυχές των 59 ηρώων και ηρωΐδων της Αόρατης Στρατιάς, που εκτελέστηκαν στο Άλσος Χαϊδαρίου, στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, πέντε μόλις εβδομάδες προτού εκδιωχθούν από την ελληνική πρωτεύουσα οι χιτλερικές ορδές.
Μια θέση, ανάμεσα στις πενήντα εννέα, ανήκει στον Αγησίλαο Λεοντακιανάκο, τον αρχιπλοηγό της Αόρατης Στρατιάς.
Διαβάζουμε – στην αναθηματική στήλη που έχει τοποθετηθεί στο σπιτάκι του, στην Φανερωμένη Σαλαμίνας – την ακόλουθη συγκλονιστική μαρτυρία για την πατριωτική δράση και την θυσία του:
«Εδώ, σ’ αυτό το ταπεινό σπίτι – έπαυλη λευτεριάς στα χρόνια της Κατοχής – άρχισε να γράφει την ηρωική ιστορία του, ο Μανιάτης αρχιπλοηγός Αγησίλαος Ι. Λεοντακιανάκος. Ψυχή της αντίστασης στο λιμάνι του Πειραιά, μπροστάρης της «Σιωπηλής Στρατιάς», συντόνισε τα μεγάλα σαμποτάζ που σταματούσαν τις νηοπομπές ανεφοδιασμού των Γερμανών στην Βόρεια Αφρική.
Μετά την σύλληψή του, αντιμετώπισε αλύγιστος τους βασανιστές του στην Μέρλιν και στου Αβέρωφ.
Περήφανα αντίκρισε το εκτελεστικό απόσπασμα των Ες – ες στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, τραγουδώντας «Χαίρε, ω Χαίρε ελευθεριά. Πέρασε στην αθανασία «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι».
Στεκόμασταν σιωπηλοί μπροστά την στήλη, κατά την τελετή των αποκαλυπτηρίων και ατενίσαμε με θαυμασμό την μορφή του γενναίου αυτού άνδρα με τα αδρά χαρακτηριστικά και το αετίσιο βλέμμα, που κρατάει από την ανυπότακτη Μάνη και κουβαλάει στο κύτταρό του την εντολή των προγόνων του, γενεές γενεών..
Πασχίζαμε να διεισδύσουμε τη σκέψη αυτού του καλού οικογενειάρχη, πατέρα τεσσάρων μικρών παιδιών, λίγα δευτερόλεπτα προτού δοθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα το παράγγελμα: Πυρ! ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ο Αγησίλαος Λεοντακιανάκος του Ιωάννου γεννήθηκε το 1897 στην Αρεόπολη Λακωνίας. Από μικρή ηλικία έζησε στον Πειραιά. Υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό. Το 1925 νυμφεύθηκε την Μαρία Αντωνάκου – Μαυρομιχάλη, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά: Την Ζαχαρούλα, τον Γιάννη, την Αμαλία και τον Μιχάλη.
Εργάστηκε ως αρχιπλογός στο λιμάνι του Πειραιά. Κατά την Κατοχή συνεργάστηκε, πρώτα, με το «Μίδα 614» του Τσιγάντε και, στη συνέχεια, με τον «Απόλλωνα».
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κων. Σβωλόπουλος, στο βιβλίο του «Χαϊδάρι, 8 Σεπτεμβρίου 1944 – Η Αόρατη Στρατιά στο απόσπασμα» γράφει: «Αποδοτική ήταν η εργασία του έμπειρου πλοιάρχου Αγησιλάου Λεοντακιανάκου, ο οποίος αντλούσε καθημερινά πληροφορίες από το βιβλίο κίνησης του λιμένα». Και συνεχίζει: «Το μεσημέρι της 27ης Μαρτίου (1944) αναζητήθηκαν, στον πλοηγικό σταθμό Πειραιώς, ο Πέτρος Δρακόπουλος και ο Αγησίλαος Λεοντακινάκος, οι οποίοι και εντοπίσθηκαν το επόμενο πρωΐ». Γ.Μ.
πηγη
