Τα καλά νέα είναι η εξασφάλιση ενός νέου ευρωπαϊκού δανείου το οποίο θα καλύψει τις ανάγκες χρηματοδότησης του ουσιαστικά χρεοκοπημένου ελληνικού Δημοσίου μέχρι τα μέσα του 2014. Με το δάνειο αυτό, το οποίο αποτελεί την καλύτερη απόδειξη της ευρωπαϊκής στήριξης στην ελληνική οικονομία, εξασφαλίζουμε ένα σημαντικό χρονικό περιθώριο για να βάλουμε τάξη στην δημοσιονομική διαχείριση και να επιχειρήσουμε την δημιουργική επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας.Τα κακά νέα πρέπει να αναζητηθούν στο περιεχόμενο της οικονομικής πολιτικής που θα εφαρμοστεί το 2011 και το 2012-2014 σε μια προσπάθεια να ικανοποιηθούν οι δικαιολογημένα ανήσυχοι πιστωτές μας.
Το μείγμα της πολιτικής που προωθείται είναι λάθος γιατί αποτελεί το προϊόν ενός πολιτικού συμβιβασμού μεταξύ της κυβέρνησης Παπανδρέου και των εκπροσώπων των πιστωτών ου ελληνικού Δημοσίου.
Τα κυβερνητικά στελέχη δεν έχουν τις πολιτικές προϋποθέσεις για να επιχειρήσουν την αναγκαία δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών και την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και όσων απασχολούνται στην τοπική αυτοδιοίκηση και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας. Δεν είναι καν σε θέση να αναδιοργανώσουν υπηρεσίες στρατηγικής σημασίας όπως αυτές που έχουν την ευθύνη για την είσπραξη των φόρων.
Με διακηρυγμένη την πολιτική αδυναμία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ –η οποία ισχύει σε γενικές γραμμές και για τη ΝΔ- αρχίζουν τα πάρε δώσε που οδηγούν στην υιοθέτηση μιας πολιτικής που είναι σχεδόν αδύνατο να φέρει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Λάθος μείγμα
Επειδή η κυβέρνηση Παπανδρέου αδυνατεί να μειώσει δραστικά τις δημόσιες δαπάνες καταφεύγει στην υπερφορολόγηση μιας προβληματικής οικονομίας που βρίσκεται ήδη σε βαθιά ύφεση. Το πιθανότερο είναι ότι η νέα φοροκαταιγίδα θα οδηγήσει στην ενίσχυση των φαινομένων ύφεσης και σε νέα υστέρηση των φορολογικών εσόδων σε σχέση με τους νέους στόχους.
Η αδυναμία της κυβέρνησης να αναδιοργανώσει τις δημόσιες υπηρεσίες που έχουν στρατηγική σημασία –πως θα μπορούσε άλλωστε να το κάνει με τη μονιμότητα να εξασφαλίζει το δικαίωμα στην τεμπελιά και στην διαφθορά- καταφεύγει σε ισοπεδωτικές λύσεις. Αντί να παταχθεί η φοροδιαφυγή και να υποχρεωθεί η πολυτελής ελληνική μεσαία τάξη να αναλάβει τις υποχρεώσεις της επιβάλλονται μέτρα φορολογικής απελπισίας όπως είναι οι νέες επιβαρύνσεις μέσω των συντελεστών του ΦΠΑ, η επιβολή φορολογίας στα αναψυκτικά, στο φυσικό αέριο, στα ακίνητα. Με τη μέθοδο που ακολουθείται καθίσταται πρακτικά αδύνατη η επίτευξη του αποπληθωρισμού στον οποίο υποτίθεται ότι στηρίζεται το μνημόνιο και μεγαλώνουν οι πιθανότητες να εγκλωβιστούμε στον στασιμοπληθωρισμό σε συνθήκες ευρώ.
Επιπλέον, υπονομεύονται άλλοι στρατηγικοί στόχοι της κυβέρνησης όπως είναι η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημόσιου που υποτίθεται ότι μπορεί να αποφέρει πολλές δεκάδες ή και εκατοντάδες δισ ευρώ. Από την στιγμή που η κυβέρνηση παίρνει μέτρα που διαλύουν ότι έχει απομείνει από την αγορά ακινήτων, δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Φαύλος κύκλος
Η αδυναμία των δύο κομμάτων εξουσίας να προωθήσουν ένα οικονομικό πρόγραμμα το οποίο θα στηρίζεται στη δραστική μείωση των προνομίων του ευρύτερου συστήματος εξουσίας, τον δραστικό περιορισμό των δημοσίων δαπανών, την μεγάλη μείωση των «κεκτημένων» των συνδικαλιστικών «ρετιρέ» του ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας και την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, μας εγκλωβίζει σε έναν φαύλο κύκλο οικονομικής αποτυχίας. Το μείγμα της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται δεν φέρνει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και έτσι καταλήγουμε να δανειζόμαστε όχι για να οργανώσουμε την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας αλλά για να συντηρήσουμε το σπάταλο πολιτικό, συνδικαλιστικό σύστημα που μας έφερε στο σημερινό αδιέξοδο. Σα να μην έφτανε αυτό, εκείνοι οι οποίοι δημιουργούν τις πολιτικές προϋποθέσεις της αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται διαμαρτύρονται με στόχο την συνέχιση της ίδιας ακριβώς πολιτικής, συνδικαλιστικής συμπεριφοράς.
