Οι ελληνικές τράπεζες αντικρίζουν ένα αβέβαιο μέλλον. Αν όχι όλες, πάντως πολλές από αυτές. Το πρόβλημα είναι ότι θα χρειαστεί να γίνουν αυξήσεις κεφαλαίου για να καλύψουν τους όρους κεφαλαιακής επάρκειας και....
αυτό είναι πολύ δύσκολο σε εποχές ανασφάλειας και ύφεσης όπως αυτές που ζούμε σήμερα.
Οι μέτοχοι τους θα πρέπει να αποφασίσουν με ωριμότητα, αν θα βάλουν το χέρι στην τσέπη για να διατηρήσουν το ποσοστό τους στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών, ή αν θα απέχουν από τις αυξήσεις κεφαλαίου, αφήνοντας νέους μετόχους να πάρουν μερίδιο των τραπεζών ή ακόμη και να αναλάβουν τη διοίκηση τους. Εφόσον οι ελληνικές τράπεζε3ς οι οποίες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, χρησιμοποιήσουν τα 10 δις ευρώ του μηχανισμού στήριξης, ουσιαστικά μεγάλο μέρος του μετοχικού τους κεφαλαίου θα περάσει στην ιδιοκτησία του ειδικού ταμείου του μηχανισμού, το οποίο στη συνέχεια θα πρέπει να πουλήσει τα ποσοστά που θα αποκτήσει σε άλλους μετόχους,. Δηλαδή σε άλλες τράπεζες, προφανώς του εξωτερικού. Και εδώ τίθεται το μεγάλο ζήτημα: Σε ποιόν θα ανήκουν οι ελληνικές τράπεζες στο μέλλον; Ιστορικά οι ξένοι θεωρούσαν ακριβές τις ελληνικές τράπεζες στις τιμές που είχαν διαμορφωθεί στο χρηματιστήριο τα τελευταία χρόνια. Έτσι οι εξαγορές τους από διεθνείς κολοσσούς δεν πραγματοποιούντο. Τώρα όμως οι τιμές έχουν πέσει και ενόψει της χρήσης του μηχανισμού, το τίμημα που θα πληρώσουν οι ξένοι για να τις αποκτήσουν θα είναι ακόμη χαμηλότερο. Και αν υποθέσουμε ότι ο έλεγχος πολλών ελληνικών τραπεζών περνά σε ξένους ομίλους, τίθεται ένα ακόμη ερώτημα: Το ελληνικό δημόσιο, θα προσπαθήσει να διατηρήσει έστω κάποιες ελληνικές τράπεζες υπό ελληνικό έλεγχο; Μήπως η κυβέρνηση θα έπρεπε να φροντίσει να διασώσει την Αγροτική, την Εθνική, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, έστω και αν αυξηθεί ο κρατικός έλεγχος στο τραπεζικό σύστημα;
Σύμφωνα με τις πληροφορίες – ανεπίσημες διότι το ζήτημα θεωρείται άκρως απόρρητο – μελετά όλα τα ενδεχόμενα θεωρώντας ότι οι εξελίξεις θα είναι ταχύτατες. Οι ίδιοι οι τραπεζίτες – ανεπισήμως και αυτοί – υποστηρίζουν ότι οι εξελίξεις είναι ζήτημα ενός τριμήνου το πολύ και πιέζουν την κυβέρνηση να διευκολύνει τη διαδικασία των μεταξύ τους συγχωνεύσεων. Δεν εξηγούν όμως τι ακριβώς ζητούν από την κυβέρνηση και γιατί δεν προχωράνε μόνοι τους σε τέτοιου είδους συμφωνίες, αφού ούτως ή άλλως οι τράπεζες που ζητούν τη διευκόλυνση των διαδικασιών είναι ιδιωτικές.
Από την άλλη μεριά, κάποιες ξένες τράπεζες, όπως η HSBC έχουν δείξει ένα αρχικό ενδιαφέρον για την απόκτηση ελληνικών τραπεζών, όπως είναι η Alpha Bank αλλά και για να αγοράσουν την FinansBank, τη θυγατρική της Εθνικής στην Τουρκία. Καμία πληροφορία δεν διαρρέει πάντως από τις ελληνικές τράπεζες σχετικά με αυτές τις προθέσεις των ξένων.
Το ζήτημα όσο και αν ακούγεται αμιγώς επιχειρηματικό, τελικά είναι και πολιτικό, καθώς ο έλεγχος του τραπεζικού συστήματος σχετίζεται άμεσα και με τις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας και με ζητήματα απασχόλησης, αλλά και με την χρηματοδότηση του ελληνικού δημοσίου αφού οι ελληνικές τράπεζες επι δεκαετίες δανείζουν το δημόσιο αγοράζοντας τα ομόλογα του.
Το καλοκαίρι πάντως αναμένεται ότι θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει το τοπίο για τις τράπεζες και μέσα στο φθινόπωρο περιμένουμε εξελίξεις
.
