Να προχωράς μόνο μπροστά, να κοιτάς πάντα ψηλά και να διαγράφεις. Να προχωράς πάντα μπροστά, σαν να είναι αυτό μοναδική επιλογή σου. Σαν να είναι μονόδρομος και είναι υποχρεωτική αυτή σου η πορεία. Να προχωράς πάντα μπροστά, με το βλέμμα καθαρό και χώρο στην ψυχή σου. Να προχωράς και να αναζητάς αυτά που ποθεί η ψυχή σου, αυτά για τα οποία αδημονείς. Να προχωράς μόνο μπροστά και να μην κοιτάζεις ποτέ πίσω. Να κλείνεις ερμητικά τα αυτιά σου στις σειρήνες, που δεν θέλουν να ταξιδέψεις. Να κυνηγάς τα όνειρά σου, να έχεις στόχο και να παλεύεις γι’ αυτόν.
Και να κοιτάς πάντα ψηλά! Να ατενίζεις το μέλλον. Να έχεις αισιοδοξία από επιλογή και όχι από ανάγκη. Να χαρίζεις στα μάτια σου όμορφες εικόνες, ανοικτούς ουρανούς, ξαστεριές και ουράνια τόξα. Να μην χαμηλώνεις ποτέ την ματιά σου, όσο και αν στο επιβάλλουν οι συνθήκες ή οι καταστάσεις. Να μην χαμηλώνεις την ματιά σου μπροστά σε τίποτα και σε κανέναν. Μόνο στον Θεό. Να κοιτάζεις πάντα ψηλά και να καρτεράς το καλύτερο. Να πιστεύεις ότι το αξίζεις, ότι είναι στο δρόμο σου και έρχεται.
Να κοιτάζεις πάντα ψηλά και να διαγράφεις. Να διαγράφεις άσχημες συμπεριφορές, να διαγράφεις το λίγο, το μισό, το άδικο. Να διαγράφεις τα πρέπει, τα δήθεν, τα λειψά. Να διαγράφεις και τα πολύ φανταχτερά, τα δήθεν ιδανικά ,τα μασκαρεμένα. Να διαγράφεις τον εγωισμό, την σκοπιμότητα, τις δικαιολογίες και τα ψέματα. Να διαγράφεις και τις αναβολές, η ζωή τρέχει. Να παίρνεις έναν κόκκινο μαρκαδόρο και να τραβάς διαγραφή, απ’ άκρη σ’ άκρη. Να διαγράφεις ό,τι δεν σου επιτρέπει να είσαι εσύ, να είσαι ο εαυτός σου, ό,τι δεν σε αφήνει να ανθίσεις.
Να προχωράς πάντα μπροστά. Να κοιτάς ψηλά, και να διαγράφεις ό,τι είναι βαρίδι για τα πόδια και την ψυχή σου. Η ζωή είναι γεμάτη δώρα και ανατροπές. Ξαναζεσταμένο να μην τρως το φαΐ σου και το γυαλί που ράγισε πέτα το. Πέτα το παλιό, για να δώσεις χώρο στο καινούργιο να έρθει. Καλωσόρισέ το στην πόρτα σου και βάλτο στην ζωή σου. Να προχωράς πάντα μπροστά!
Αφιερωμένο…
Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη
