Τι κι αν η κυβέρνηση επιμένει να μιλά για δημοσιονομικό κενό μόλις
500 εκατ. ευρώ και πως αυτά μπορούν να καλυφθούν μόνο με διαρθρωτικού χαρακτήρα μέτρα, οι δανειστές τραβούν το σχοινί της διαπραγμάτευσης στη άκρα. Καθώς επί της ουσίας απαξιούν να διαπραγματευτούν με την ελληνική κυβέρνηση συνεχίζοντας να θέτουν διαρκή τελεσίγραφα, το ένα μετά το άλλο.
Σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τους δανειστές να φθάνουν την κατάσταση στα άκρα. Όσοι έχουν καλή μνήμη, θυμούνται ότι αυτό το ίδιο "παιχνιδάκι" έχει ξαναπαιχτεί με τα μέλη της Τρόικα να κάνουν τέτοιου τύπου "καπρίτσια" στην Αθήνα και να αρνούνται να επιστρέψουν για να συντάξουν την έκθεση αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας.
Εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα, η στάση της Τρόικας μπορεί να ερμηνευθεί με δύο τρόπους, και δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:
Είτε ότι οι δανειστές έχουν πραγματικά αποφασίσει να πιέσουν την κυβέρνηση όσο δεν πάει άλλο, όντας έτοιμοι ακόμα και για το χειρότερο απρόοπτο δηλαδή την πλήρη αποσύνθεση του πολιτικού σκηνικού. Εδώ τίθεται το ερώτημα: Είναι πράγματι έτοιμοι οι δανειστές για εκλογική κατάρρευση της κυβέρνησης, κι αν ναι, τότε ένα τέτοιο σχέδιο τι θα μπορούσε να τους εξυπηρετήσει... Ένα ερώτημα που χρήζει απάντησης.
Είτε- αν δεν ισχύει το παραπάνω σενάριο- οι δανειστές έχουν αποφασίσει να βοηθήσουν την κυβέρνηση να στήσει ένα σκηνικό κατ' επίφαση σύγκρουσης με την Τρόικα, προκειμένου στο εσωτερικό της χώρας να δοθεί το μήνυμα στον ελληνικό λαό ότι "εξαιτίας της ανένδοτης στάσης των Βρυξελλών, τότε η λήψη πρόσθετων μέτρων είναι μονόδρομος...".
