Γράφει ο Δευκαλίων
Τι είδαμε και τι ακούσαμε τις τελευταίες ημέρες…
Είδαμε τον Γιώργο Παπανδρέου να μιλάει στο Υπουργικό Συμβούλιο και να κάνει ένα διθυραμβικό απολογισμό της 18μηνης διακυβέρνησης του…
Στη συνέχεια είδαμε το Γιώργο Παπανδρέου να συνεχίζει τους διθυράμβους με ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, παρουσιάζοντας τον νέο «Οδικό Χάρη» που θα βγάλει την χώρα και την οικονομία από την κρίση…
Κρίνοντας με απολύτως αντικειμενικά κριτήρια αυτές τις δύο ομιλίες, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι απουσίαζαν παντελώς τα στοιχεία:
· Το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα που ενέπνευσε αυτόν τον «Οδικό Χάρτη». Δηλαδή, ποιο θα είναι το νέο οικονομικό παραγωγικό μοντέλο της χώρας και πως εντάσσεται αυτό το νέο παραγωγικό μοντέλο στην νέα υπό διαμόρφωση διεθνή οικονομική πραγματικότητα. Ποιες τάξεις θα ωφεληθούν πως θα μοιραστούν τα τελικά οικονομικά και κοινωνικά αποτελέσματα.
· Της εξειδίκευσης των πολιτικών που θα υιοθετηθούν, προκειμένου να επιτευχθούν οι μεσοπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι στόχοι, καθώς και των μεθόδων αποτίμησης των αποτελεσμάτων του «Οδικού Χάρτη».
· Της αυτοκριτικής για τους στόχους που δεν έχουν επιτευχθεί (ύφεση, ανεργία, πληθωρισμός) και που είναι δυστυχώς οι κατά τεκμήριο σπουδαιότεροι για την αποτίμηση ενός σταθεροποιητικού οικονομικού προγράμματος.
Κατανοούμε απολύτως γιατί απουσίαζαν αυτά τα στοιχεία. Αυτοσκοπός δεν ήταν να σχεδιασθεί και να παρουσιασθεί ένα καινούργιο οικονομικό και κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ κυβέρνησης και μη προνομιούχων κοινωνικών στρωμάτων. Στόχος ήταν να χρυσωθεί το πικρό χάπι ώστε όλα τα κοινωνικά στρώματα να αποδεχθούν ευκολότερα και γρηγορότερα νέα σκληρά εισπρακτικά μέτρα και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Φυσικά, ακόμα και αυτός ο «κρυφός» επικοινωνιακός πολιτικός στόχος δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετηθεί από μερικές μεγαλόστομες διακηρύξεις, από ένα τόσο πρόχειρο σχεδιασμό, όπως ακριβώς αυτός που εκπόνησαν και παρουσίασαν οι γκαιμπελίσκοι του Μαξίμου και του ΔΝΤ. Και γι’ αυτό ακριβώς απέτυχε εν τη γενέσει του. ...
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα Πολιτικά Κόμματα και οι Μαζικές Οργανώσεις αντιμετώπισαν τις παρεμβάσεις του Γιώργου Παπανδρέου όπως ακριβώς τους άξιζαν. Σαν το περιτύλιγμα μίας νέας ακόμα πιο ανάλγητης νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο την απέρριψαν χωρίς δεύτερη κουβέντα και χωρίς πολλά λόγια.
Έχουμε λοιπόν μία νέα πολιτική πραγματικότητα, ακριβώς ίδια μ’ αυτήν που υπήρχε στην χώρα πριν την παρουσίαση του «Οδικού Χάρτη».
1. Η Κυβέρνηση έχει πάρει μέχρι σήμερα την προκαταβολή (20 δις ευρώ) και δύο δόσεις (από 9 δις ευρώ η κάθε δόση), από τις εισροές του περιβόητου μνημονίου. Την δεύτερη δόση των 9 δις ευρώ την εισέπραξε μεν το 2011 αλλά αφορούσε το 2010.
2. Η επόμενη δόση των 15 δις ευρώ, που είναι η πρώτη που θα εισρεύσει στην χώρα για το 2011, η κυβέρνηση θα την πάρει πιθανότατα με «πολιτική απόφαση» στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ του Ιουνίου, αφού η Τρόικα μέχρι σήμερα διαφωνεί να δώσει την έγκριση της.
3. Ουσιαστικά στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ του Ιουνίου, πρέπει να παρθούν αποφάσεις και για τα 15 δις ευρώ και για την επιμήκυνση του χρονοδιαγράμματος εξόφλησης και για την μείωση του επιτοκίου για τα 110 δις ευρώ.
4. Για να πάρει λοιπόν η κυβέρνηση τη δόση των 15 δις ευρώ και τις αποφάσεις για επιμήκυνση και μείωση του επιτοκίου, θα πρέπει να υπακούσει στις νέες επιταγές της Τρόικας και της ΕΕ, που απαιτούν τα νέα πιο σκληρά εισπρακτικά μέτρα και τις αποκρατικοποιήσεις των 50 δια ευρώ. Δηλαδή, όλα αυτά που καλύπτονται μέσα από τον μεγαλόστομο «Οδικό Χάρτη».
5. Ταυτόχρονα όμως η κυβέρνηση έχει χάσει την ευκαιρία να συνεννοηθεί με την πολιτική και κοινωνική αντιπολίτευση, που είναι εν δυνάμει και πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία, σε ένα πραγματικά υπερεθνικό στόχο που θα ήταν το νέο κοινωνικό συμβόλαιο, το νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας, καθώς και η ένταξη του νέου παραγωγικού μοντέλου στο διεθνή οικονομικό καταμερισμό.
Σαφές δείγμα αυτής της αποτυχίας και του συνεπακόλουθου οικονομικού-πολιτικού ρήγματος, ακόμα και στις κυρίαρχες οικονομικά τάξεις, είναι και η δημοσιοποίηση της θέσης του τέως πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη, για την διαχείριση του Χρέους. Ο τέως πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης, ακραιφνής υποστηρικτής και εκφραστής της εγχώριας μεγαλό-μεσαίας και αστικής τάξης, τάσσεται πλέον ανοικτά υπέρ της αναδιάρθρωσης, στην οποία θα περιλαμβάνεται και κούρεμα (haircut) του Χρέους.
Ο άσημος και ταπεινός Δευκαλίων, από σαφέστατα διαφορετική αφετηρία, έχει από τον προηγούμενο Σεπτέμβριο προτείνει την επαναδιαπραγμάτευση του Χρέους. Ο στόχος ήταν τότε προφανής. Να μην περάσουν κάτω από τα όρια της φτώχειας τα μικρό-μεσαία και λαϊκά στρώματα. Τότε η μεγαλό-μεσαία και η αστική τάξη κώφευαν, γιατί πίστευαν ότι δεν θα έφταναν ποτέ μέχρι αυτές οι επιπτώσεις του μνημονίου. Σήμερα που βλέπουν το αδιέξοδο του μνημονίου και καταλαβαίνουν ότι έρχεται και η σειρά τους να υποστούν τις επιπτώσεις του, βγάζουν μπροστά τον πνευματικό τους πατέρα, τον τέως πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη, για να προτείνει το αυτονόητο: Αναδιάρθρωση και κούρεμα του χρέους.
Ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα, που βρίσκεται εδώ και καιρό σε πολεμική αντιπαράθεση με τα μη προνομιούχα στρώματα, ανοίγει σήμερα μετωπική σύγκρουση και με τους μέχρι χθές συμμάχους του στα μεγαλό-μεσαία και αστικά στρώματα. Στηρίζεται πλέον μόνο από την κομματική νομενκλατούρα και μερικές κρατικοδίαιτες νησίδες μεγαλό-επιχειρηματιών, που φιλοδοξούν να πάρουν την μερίδα του λέοντος από τις επικείμενες ιδιωτικοποιήσεις.
Ο «Οδικός Χάρτης» του Γιώργου Παπανδρέου δεν το περιλαμβάνει, αλλά η κοινωνική πραγματικότητα ήδη το κάνει σταθερό σημείο αναφοράς.
Αναδιάρθρωση και κούρεμα του χρέους, είναι ο κοινός παρανομαστής πολιτικής-πρότασης όλων των πατριωτικών δυνάμεων, που ο άσημος και ταπεινός Δευκαλίων είχε ονομάσει επαναδιαπραγμάτευση και είχε προτείνει πολύ έγκαιρα, από πολύ παλιά, ώστε να ανατραπεί η άθλια φίλο-μνημονιακή πολιτική που επέβαλε στην χώρα μας ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα.
Ο αντίπαλος έχει πλέον αποδυναμωθεί, έχει χάσει τα στηρίγματα του σε μεγάλο μέρος των κυρίαρχων οικονομικά τάξεων.
Ωριμάζουν πλέον οι συνθήκες για να στοιχηθούν όλες οι μη προνομιούχες οικονομικά και κοινωνικά πατριωτικές δυνάμεις πίσω από το στόχο:
Εδώ και Τώρα Κούρεμα του Χρέους!
