ΟΙΚΟΣ ΕΝΟΧΗΣ...
Γράφει ο ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΣΕΪΤΑΝΙΔΗΣ
Στη φετινή ΔΕΘ, ακούσαμε σχεδόν όλα όσα περιμέναμε να ακούσουμε. Για τη “βέβαιη” χρεοκοπία, για τη σωτήρια κυβερνητική πολιτική, ακόμα και για το πόσο άνετα ο πρωθυπουργός απαρνήθηκε τις στομφώδεις περυσινές του δεσμεύσεις για “μικρότερο, πιο ευέλικτο και πιο αποτελεσματικό κυβερνητικό σχήμα”.
Κατά τη γνώμη μου η είδηση της Θεσσαλονίκης ήταν η περαίωση για επιχειρήσεις που φοροδιαφεύγουν, την οποία εξήγγειλε ο κ. Παπανδρέου. Φυσικά αυτό το εξάμβλωμα το εφάρμοσαν το ίδιο ανερυθρίαστα τόσο ο Κώστας Σημίτης, όσο και ο Κώστας Καραμανλής. Επειδή, όμως, ο Γιώργος Παπανδρέου μιλάει με στόμφο για τον “μονόδρομο των μεταρρυθμίσεων”, για την “επανάσταση του αυτονόητου” κι άλλες τέτοιες μπούρδες, απλώς αισθάνομαι την ανάγκη να θυμίσω ότι η “περαίωση” φορολογικών παραβάσεων αποδεικνύει πολλά:
ΠΡΩΤΟΝ, την πλήρη αδυναμία του κράτους να ελέγξει έστω και στοιχειωδώς την εκπλήρωση των φορολογικών υποχρεώσεων εκ μέρους των ελληνικών επιχειρήσεων
ΔΕΥΤΕΡΟΝ την ουσιαστική επιβράβευση των φοροφυγάδων, που γλύτωσαν πολλά χρήματα τα περασμένα χρόνια και τώρα, με συμβολικό .......
κόστος, εξασφαλίζουν την ατιμωρησία με την κρατική “βούλα”.
ΤΡΙΤΟΝ, την πλήρη απαξίωση όσων με μόχθο και προσωπική υπευθυνότητα εκπλήρωναν κανονικά τις φορολογικές τους υποχρεώσεις τα τελευταία χρόνια. Με την -για πολλοστή φορά- επιλογή της “περαίωσης”- η πολιτεία στέλνει ταυτόχρονα ένα μήνυμα (δικής της) ανικανότητας και επιβράβευσης της φοροδιαφυγής, ενώ απαξιώνει και ουσιαστικά εξευτελίζει τους συνεπείς φορολογούμενους. Όπως είναι φυσικό δε, τους προτρέπει να φοροδιαφύγουν κι αυτοί, αφού -όπως γίνεται από όλες ανεξαιρέτως τις ελληνικές κυβερνήσεις- στο μέλλον πάλι κάποια περαίωση θα γίνει κι έτσι όλοι, φοροφυγάδες κι έντιμοι, θα αποφύγουν τη βαριά φορολογία του 45% και θα τη “σκαπουλάρουν” με ένα κατιτίς- μπαξίσι στο κράτος.
Γιατί αυτό είναι το σύγχρονο ελληνικό κράτος: Δήθεν “προστάτης” σε ξεπεσμένο οίκο ανοχής- ή μήπως ενοχής;
Απλά, αυτή η κατάσταση την ώρα που ο πρωθυπουργός εκπέμπει μεγαλοστομίες για αλλαγές, για πατριωτισμούς και για μεταρρυθμίσεις, κάνουν τη γεύση μας λίγο πιο πικρή και μας φέρνουν μιαν αίσθηση ναυτίας κι εμετού.