Παιδιά που πεινούν, παιδιά που πεθαίνουν πριν νιώσουν τη ζωή, από ασθένειες ή λόγω έλλειψης εμβολίων, παιδιά που κακοποιούνται, παιδιά που ακρωτηριάζονται ή πεθαίνουν στις συρράξεις, παιδιά που στερούνται στοιχειώδους εκπαίδευσης:
εκατομμύρια παιδιά χωρίς χαμόγελο, χωρίς ελπίδα, σε όλο τον κόσμο, ζητούν να θυμηθούμε το δικαίωμά τους για μια ζωή με αξιοπρέπεια, σεβασμό, φροντίδα και αγάπη, με αφορμή την αυριανή Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Ο δρόμος βοήθειας του ανεπτυγμένου κόσμου προς αυτά τα «καταδικασμένα» παιδιά είναι ακόμη μακρύς και οι δεκαετίες που πέρασαν από την ίδρυση της UNICEF το 1946, τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού του ΟΗΕ το 1959, και τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989, του πρώτου παγκόσμιου, νομικά δεσμευτικού, κώδικα δικαιωμάτων των παιδιών στην ιστορία, παρά τα σημαντικά βήματα, δεν βελτιώνουν την τραγική εικόνα των αριθμών που παρουσιάζουν οι σχετικές εκθέσεις σε παγκόσμια κλίμακα.
Ζητούμενο παραμένει ακόμη ύστερα από μία 20ετία η εφαρμογή της Σύμβασης που καθορίζει το εύρος των δικαιωμάτων τα οποία οφείλουν να απολαμβάνουν τα παιδιά οπουδήποτε και θέτει τις βασικές προϋποθέσεις για την ευημερία τους στα διάφορα στάδια της ανάπτυξής τους. Μια μικρή «γεύση» των μεγάλων εμποδίων δίνει και η ελλιπής επικύρωση των δύο προαιρετικών πρωτοκόλλων της Σύμβασης (α' απαγόρευση συμμετοχής ανηλίκων στις Ένοπλες συρράξεις, β' εμπορία παιδιών, παιδική πορνεία και πορνογραφία) από αρκετές χώρες σε σημείο να αναγκαστεί ο εκτελεστικός διευθυντής της UNICEF, Άντονι Λέικ, τον περασμένο Μάιο, να κάνει έκκληση προς το εν τρίτον των κρατών του κόσμου για καθολική επικύρωση και εφαρμογή τους ώστε να μπορέσει να τηρηθεί μία υπόσχεση καλύτερης ζωής στα πιο ευάλωτα παιδιά του πλανήτη.