Εξήντα τόνοι δικαστικών αποφάσεων, που αντιστοιχούν σε εκατοντάδες χιλιάδες δικογραφίες, οδηγούνται σε πολτοποίηση τις επόμενες ημέρες, με κίνδυνο -αν δεν τις αναζητήσουν οι δικηγόροι ή οι διάδικοι- να καταστραφούν στοιχεία δικαστικών υποθέσεων, οι οποίες μάλιστα δεν έχουν παραγραφεί ή μπορεί να έχουν ιστορική αξία.
Από τη Μαίρη Μπενέα
Αυτή η εικόνα χάους είναι το αποτέλεσμα της έλλειψης ψηφιοποίησης του αρχείου των δικογραφιών στη Δικαιοσύνη, που εξακολουθεί να λειτουργεί με νόμο ο οποίος ισχύει από την εποχή προ της… χούντας! Μάλιστα! Εξήντα τόνοι, με εκατοντάδες χιλιάδες δικογραφίες του Πρωτοδικείου της Αθήνας, από πολιτικά και ποινικά δικαστήρια, με αποφάσεις του 2018 και του 2019, οδηγούνται στην πυρά, με βάση το Βασιλικό Διάταγμα του 1966, που ορίζει τη διαδικασία καταστροφής άχρηστων αρχείων του Πρωτοδικείου. Κι αυτά, όταν το διαδίκτυο έχει φτάσει και στο μικρότερο χωριό της Ελλάδας. Ως… ανέκδοτο φαντάζει η έλλειψη ψηφιοποίησης στη Δικαιοσύνη, που οδηγεί τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω… Τότε που η αποθήκευση των δικογραφιών γινόταν στα υπόγεια των αρχείων του κράτους, αφού δεν υπήρχε άλλος νόμιμος τρόπος και άλλος νόμιμος και ασφαλής χώρος. Η συσσώρευση μεγάλου όγκου δικογραφιών το 1966, όταν εκδόθηκε το Β.Δ. για την πολτοποίησή τους, επέβαλλε την καταστροφή τους, αφού δεν υπήρχε χώρος να αποθηκευτούν.
Τότε, βέβαια, δεν υπήρχε ούτε ως όνειρο η ψηφιοποίηση της Δικαιοσύνης, που, εάν λειτουργούσε σήμερα, θα έλυνε οριστικά το πρόβλημα της αρχειοθέτησης των δικογραφιών, χωρίς να χαθεί ούτε ένα χαρτάκι. Ο νόμος του 1966 προβλέπει πρωτόκολλο καταστροφής, το οποίο ισχύει ακόμη και σήμερα, πενήντα οκτώ χρόνια μετά! Με βάση τον νόμο για την καταστροφή των άχρηστων αρχείων, αυτή τη φορά θα οδηγηθούν στην πολτοποίηση χιλιάδες δικογραφίες, για αστικές και ποινικές αποφάσεις, που έχουν εκδοθεί το 2018 και το 2019.
Ευτυχώς, οι δικαστικές αποφάσεις για τις υποθέσεις αυτές δεν καταστρέφονται ποτέ, καθώς φυλάσσονται στο ειδικό αρχείο του Πρωτοδικείου στην οδό Λουκάρεως. Η κατάσταση είναι σε γνώση του υπουργείου Δικαιοσύνης, αφού αυτό δίνει το τελικό «οκ» για την πολτοποίηση των δικογραφιών.
Πριν οδηγηθούν στην καταστροφή οι δικογραφίες έχει προηγηθεί η σύνταξη πρακτικού, που συντάσσεται από επιτροπή, η οποία αποτελείται από δικαστή, εισαγγελέα, δικηγόρο και υπάλληλο του αρχείου του κράτους, που γνωματεύουν εάν είναι ασφαλές να προχωρήσει η πολτοποίηση, ώστε να μην καταστραφεί υλικό, που μπορεί να έχει και ιστορική αξία. Πριν από όλα ενημερώνονται οι δικηγορικοί σύλλογοι Αθήνας και Πειραιά, οι οποίοι με τη σειρά τους ειδοποιούν τα μέλη τους – δικηγόρους για να αναλάβουν το υλικό των δικογραφιών που θέλουν να διασωθεί.
Εάν, ωστόσο, οι δικηγόροι δεν πάνε, όπως συμβαίνει πολύ συχνά, το υλικό καταστρέφεται, με κίνδυνο, εάν το αναζητήσει αργότερα κάποιος, που έχει έννομο συμφέρον στην υπόθεση, να μην μπορεί να το βρει.
