Αν πριν από μερικά χρόνια είχε καταφέρει να εμφανίζεται ως το πιο “δημοφιλές” (και εκ ...μεταγραφής μάλιστα) στέλεχος της ΝΔ, χρησιμοποιώντας αυτή τη δημοτικότητα του για να ανέβει ακόμη πιο ψηλά, σήμερα ο Άδωνις Γεωργιάδης βρίσκεται σε εντελώς αντίθετη τροχιά. Είναι πλέον το πιο ανεπιθύμητο και αντιδημοφιλές πρόσωπο για όλες τις πτέρυγες του κυβερνώντος κόμματος. Και το τελευταίο φρικιαστικό ατόπημα του για την τραγωδία των Τεμπών τείνει να μετατραπεί στην πολιτική του αυτοχειρία...
Η αρνητική ατμόσφαιρα του προηγούμενου διαστήματος για τον υπουργό Εργασίας έχει πάρει πλέον τη μορφή εσωτερικής εξέγερσης, τόσο μεταξύ των βουλευτών της ΝΔ όσο και πολλών υπουργών, σε βάρος του καθώς εκτός των άλλων θεωρείται μια καλή βαλβίδα για τη διοχέτευση της οργής που συσσωρεύεται καθημερινά από διάφορες επιλογές της κυβέρνησης.
Πολύ βαρύ έως ασήκωτο είναι πια το κλίμα για τον κ. Γεωργιάδη και εντός του Μεγάρου Μαξίμου δεδομένου ότι πέραν των υπολοίπων ο Κ. Μητσοτάκης του χρεώνει ότι άνοιξε ξανά, με τον πιο επιβλαβή τρόπο, για την κυβέρνηση τη χαίνουσα πληγή της τραγωδίας των Τεμπών.
Η κίτρινη κάρτα για τον υπουργό είχε βγει μόλις πριν από λίγες εβδομάδες με τη φράση του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο “να βουτάμε τη γλώσσα μας στο μυαλό μας και μετά να μιλάμε”. Ήταν αμέσως μετά το β' γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών όταν ο κ. Μητσοτάκης, για να βγει ο ίδιος από το κάδρο των ευθυνών, χρέωσε στον κ. Γεωργιάδη όπως και στον Λ. Αυγενάκη αυτοκαταστροφικές δηλώσεις για περιοχές όπως και η Θεσσαλία. Αρνούμενος εκείνος να πάρει το μήνυμα, είχε “απαντήσει” με έπαρση ότι « η θορυβώδης μου παρουσία κάνει καλό στη Νέα Δημοκρατία...».
Η ζημιά την οποία κατηγορείται ότι προκάλεσε με την τωρινή του δήλωση, ότι “δεν αφορούν κανέναν” τα περί “Εξεταστικής η Προκαταρκτικής επιτροπή για τα Τέμπη” είναι ότι πέτυχε το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα και το θέμα αυτό επανήλθε απότομα στην κορυφή της επικαιρότητας δυσκολεύοντας κάθε σχέδιο συγκάλυψης. Όσο κι αν προσώρας του παρέχεται επίσης η τυπική κάλυψη, δεν λείπουν κατ' αρχάς τα επιμέρους αδειάσματα όπως ότι “προφανώς δεν ήταν όσο προσεκτικός έπρεπε”, σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Π. Μαρινάκη. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η κυβέρνηση, προκειμένου να καταδείξει με ιδιαίτερο άγχος ότι δεν ασπάζεται αυτόν τον κυνισμό και να αμβλύνει τις εντυπώσεις, υποχρεώθηκε να δηλώσει άρον – άρον (και ύστερα από ...μήνες αμνησίας) ότι αποδέχεται την πρόταση που (απολύτως βολικά) κατέθεσε στην ίδια συγκυρία το ΚΚΕ για τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής.
Αυτά όσον αφορά την επικοινωνιακή διαχείριση. Η ουσία είναι ακόμη χειρότερη διότι οκτώ μήνες μετά δεν ζωντανεύουν απλώς οι μνήμες της τραγωδίας αλλά αναδεικνύονται και αμείλικτα ερωτήματα αφενός για τις ευθύνες και αφετέρου για τον πολύ βραδύ ρυθμό των ερευνών για την απόδοσή τους. Ήδη ο απερχόμενος περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κ. Αγοραστός μετά την ήττα του έχει μετατραπεί σε αδύναμο κρίκο και δεν θέλει να αποτελέσει τον μοναδικό αποδιοπομπαίο τράγο.
Η οργή για τον κ. Γεωργιάδη έγινε μεγαλύτερη γιατί θεωρείται ότι έκανε “χαλάστρα” στην προσπάθεια να τηρηθούν χαμηλές πτήσεις σε όλες τις διαδικασίες Ύστερα από αυτό το ανακάτεμα της υπόθεσης μάλιστα οι πληροφορίες της “κυριακάτικης δημοκρατίας” αναφέρουν ότι -εν όψει και της εξεταστικής επιτροπής- μεθοδεύεται με γραμμή από το Μέγαρο Μαξίμου οι ευθύνες, όσον αφορά τα πολιτικά πρόσωπα, να περιοριστούν στην τότε ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών υπό τον Κ. Καραμανλή εκ Σερρών. Από αυτή την άποψη ο ρόλος του νυν υπουργού Χρ. Σταϊκούρα θεωρείται κομβικός.
Έχοντας ωστόσο ανοίξει ο ασκός του Αιόλου εξαιτίας του κ. Γεωργιάδη, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα μείνει στο απυρόβλητο και ο κ. Μητσοτάκης. Μπορεί να πέρασε μέχρι στιγμής στα ψιλά, αλλά το στοιχείο που έδωσε προχθές, εν μέσω όλων αυτών, η μητέρα 20χρονης που κάηκε στα Τέμπη είναι συγκλονιστικό. Η κ. Μαρία Καρυστιανού, που είναι και πρόεδρος του Συλλόγου Πληγέντων του Δυστυχήματος, αποκάλυψε ότι σε απάντηση εξωδίκου του Συλλόγου ο κ. Αγοραστός ομολόγησε ότι για το μπάζωμα του χώρου της τραγωδίας εντός τριών ημερών “εκτελούσε εντολές των ανωτέρων του μεταξύ των οποίων και του κ. Χρ. Τριαντόπουλου υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ”. Σήμερα ο κ. Τριαντόπουλος έχει μετακινηθεί ως υφυπουργός στο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας...
Η υπόθεση των Τεμπών μπορεί να θεωρηθεί και ως το κερασάκι στην τούρτα της αποκαθήλωσης του υπουργού Εργασίας. Ήδη εδώ και αρκετό καιρό έχει “καεί” πλήρως ως δεξιό ανάχωμα στη μετάλλαξη της ΝΔ σε “νεοεκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ” που έχει δρομολογήσει ο κ. Μητσοτάκης. Μάλιστα υπουργοί του στενού επιτελείου του όπως ο Ακ. Σκέρτσος φέρονται να μην συγχωρούν στον κ. Γεωργιάδη ότι με τη στάση του τίναξε στον αέρα και επισκίασε εντελώς την πρωθυπουργική παρουσία στον εκδήλωση για τον Κ. Σημίτη και την προσπάθεια να αποκτήσει μια ευρύτερη σημειολογία το γεγονός. Παράλληλα, εκτός και από τους άλλους ουκ ολίγους προερχόμενους από τη σχολή Σημίτη, υπάρχουν και άλλοι νυν γαλάζιοι υπουργοί όπως οι Ν. Κεραμέως και ο Κ. Χατζηδάκης που θεωρούν τον συνάδελφό τους “ξένο σώμα” για την “κεντρώα” ΝΔ.
Σε ανάλογο κλίμα κινούνται και πολλοί βουλευτές που οσφριζόμενοι τις νέες διαθέσεις παίρνουν αποστάσεις, κόβουν τα πολλά πάρε δώσε και συντάσσονται με το ρεύμα υπέρ της αποπομπής του με την πρώτη κατάλληλη ευκαιρία. Οι μεν “κεντρώοι” για προφανείς λόγους, οι δε “παραδοσιακοί” διότι δεν τον εμπιστεύονται. Καθώς μάλιστα το διακύβευμα αφορά το νέο πρόσημο της ΝΔ, στο κεντροδεξιό ακροατήριο ακούγονται με μεγαλύτερη σοβαρότητα και πειστικότητα παρεμβάσεις όπως του Ν. Κακλαμάνη για τον “ιδεολογικό αντίπαλο Κ. Σημίτη” την ώρα που ο υπουργός Εργασίας ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν στην εκδήλωση στον “Ελληνικό Κόσμο” για τον πρώην πρωθυπουργό.
Στους διαδρόμους άλλωστε είναι κοινός τόπος η διαπίστωση ότι “ο Άδωνις όσο κι αν το παλεύει δεν είναι πια χρήσιμος όπως παλαιότερα”. Αυτή είναι μια εικόνα που μεταδίδεται και από τα ενδότερα του Μεγάρου Μαξίμου ενώ ορισμένοι είναι και ιδιαίτερα σκληροί υποστηρίζοντας ότι το μόνο που προσφέρει πλέον είναι “πολιτική γελοιοποίηση” έχοντας χάσει, λόγω του απόλυτου συμβιβασμού του με τις υπουργικές καρέκλες και των διαρκών μεταλλάξεων του σε όλα τα θέματα, την άλλοτε απήχησή του στο πυκνό δεξιό ακροατήριο. Επίσης ο κ. Γεωργιάδης φαίνεται ότι έχει απολέσει και βασικά ερείσματά του όπως ο Αντ. Σαμαράς ο οποίος δεν εκφράζει πλέον κάποια ιδιαίτερη αγωνία για το πρώην πουλέν του. Και την ίδια ώρα ο άλλοτε “διόσκουρος” Μ. Βορίδης, που δεν λογίζεται πια ιδιαίτερα χρήσιμος κι αυτός, έχει τραβηχτεί προς τα πίσω μπας και σωθεί...
Ανδρέας Καψαμπέλης
