Μούδιασμα προκάλεσαν στην Κ.Ο της ΝΔ οι χθεσινές εξαγγελίες του πρωθυπουργού και του ΥΠΟΚ για το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, το οποίο είναι χαμηλότερο από την περσινή επιταγή ακρίβειας, ύψους 250 ευρώ και με λιγότερους δικαιούχους, αφού την ενίσχυση δεν θα λάβουν οι μακροχρόνια άνεργοι, ενώ εκτός έκτακτης ενίσχυσης μένουν και εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι με προσωπική διαφορά άνω των 10 ευρώ, με το επιχείρημα ότι η συγκεκριμένη κατηγορία θα λάβει το επίδομα της προσωπικής διαφοράς ύψους 100 ως 200 ευρώ.
Όπως παραδέχονται κυβερνητικά στελέχη, είναι προφανές ότι το ταμειακό μαξιλάρι είναι περιορισμένο σε σχέση με το περσινό αφού η κυβέρνηση «φρόντισε» να ανεβάσει τον πήχη του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1,1% από 0,9% του ΑΕΠ, πράγμα που «κατάπιε» ένα σημαντικό μέρος του υπερπλεονάσματος του φετινού προϋπολογισμού.
Γι αυτό και η κυβέρνηση προέβη σε επικοινωνιακή διαχείριση, βαφτίζοντας την έκτακτη ενίσχυση ως «επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης» και όχι επιταγή ακρίβειας όπως πέρυσι το Πάσχα, αφού τα ποσά σε καμία περίπτωση δεν καλύπτουν τις απώλειες στα εισοδήματα από το κύμα ανατιμήσεων κυρίως στα τρόφιμα.
Επιπρόσθετα, πάντα για λόγους πολιτικών εντυπώσεων, χαμήλωσε τα ποσά των ενισχύσεων προκειμένου να εμφανίσει μεγαλύτερο αριθμό δικαιούχων.
Λαίλαπα ακρίβειας
«Προφανώς είναι καλύτερο από το τίποτα, αλλά τα 150άρια και μάλιστα εφάπαξ δεν συνιστούν ουσιαστική βοήθεια έναντι της λαίλαπας της ακρίβειας» λένε βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, που το τελευταίο διάστημα βρίσκονται εν μέσω πιέσεων από τους ελεύθερους επαγγελματίες και πλέον θα κληθούν να αντιμετωπίσουν και τη δυσαρέσκεια εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων.
Και αυτό, την ώρα που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αρμοδίων παραγόντων, από την ακρίβεια, η μέση μηνιαία επιβάρυνση των νοικοκυριών ξεπερνά τα 100 ευρώ ή αλλιώς τα 1200 ευρώ τον χρόνο, ενώ σε μία τετραμελή οικογένεια ξεπερνούν και τα 2000 ευρώ.
Πράγμα που σημαίνει ανάλογη απώλεια του πραγματικού εισοδήματος. Είναι άλλωστε κοινή παραδοχή ότι εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά λόγω των ραγδαίων αυξήσεων στις τιμές των τροφίμων έχουν αναγκαστεί να περικόψουν δαπάνες ακόμα και βασικών ειδών προκειμένου να ανταπεξέλθουν στο αυξημένο κόστος διαβίωσης. Ενώ στα φτωχά νοικοκυριά, η ακρίβεια επιδείνωσε την οικονομική τους ασφυξία.
