Ακόμη μία προσπάθεια να προλάβουμε τα χειρότερα.
Στη συνεδρίαση της πολιτικής γραμματείας, ήμουν ένα από τα πολλά μέλη που ανέπτυξα κάποιους συλλογισμούς για να προλάβουμε τα χειρότερα.
Δυστυχώς όμως τα χειρότερα είναι ήδη εδώ.
Όχι μόνο δεν είμαστε σε τροχιά να νικήσουμε τον Μητσοτάκη, αλλά φτάσαμε ένα βήμα πριν χάσουμε και από τον Ανδρουλάκη.
Αν συνεχίσουμε έτσι, στις ευρωεκλογές το αποτέλεσμα θα είναι δραματικό.
Δεν νοείται η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας να καταπέσει ως 3η δύναμη στην κοινωνία.
Προλαβαίνουμε να αποσοβήσουμε έναν τέτοιο δραματικό ενδεχόμενο;
Προλαβαίνουμε, αν.
Τι εξελίσσεται στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ; Ποιος πρέπει να νικήσει.
1.Αυτό που παρακολουθεί η ελληνική κοινωνία είναι ένας εσωκομματικός πόλεμος.
Τα δύο μέρη αυτής της αντίθεσης όσο κρατούσε το τιμόνι ο Αλέξης Τσίπρας, δεν είχαν κυρίαρχο ρόλο εντός του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Ήταν μειοψηφία και οι δύο πλευρές.
Στην πορεία του χρόνου και ιδίως μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα και την εκλογή νέου Προέδρου, η αντιπαράθεση αυτή πήρε ακραία χαρακτηριστικά, χωρίς πολλές φορές να μπορεί να γίνεται κατανοητή.
Η μεγάλη πλειοψηφία των μελών και των στελεχών, είτε προέρχεται από την αριστερά, είτε από την κεντροαριστερά, δεν συμμετέχει σε αυτόν τον πόλεμο και αρνείται να υιοθετήσει το δόγμα « Πας μη ων μεθ’ ημών, καθ’ ημών».
Όποτε ο Αλέξης Τσίπρας απαιτήθηκε να έχει πολιτική αντιπαράθεση με ένα από τα δύο μέρη, αυτή δεν έγινε στο όνομα του αντίπαλου μέρους και για την ενίσχυσή του.
2.Όσα μέλη επέλεξαν τον Στέφανο Κασσελάκη στις εσωκομματικές εκλογές, είχαν μία ανιδιοτελή λαχτάρα να ξανατεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ σε κυβερνητική τροχιά. Όμως, σε αντίθεση με τον Αλέξη Τσίπρα, το μεγάλο θέμα του Στέφανου Κασσελάκη είναι ότι επέλεξε -όπως βεβαίως είχε κάθε δικαίωμα- μία ηγετική ομάδα η οποία έχει ταυτιστεί στο μυαλό των πολιτών με το ένα μέρος. Γεγονός που εξηγεί εν πολλοίς τα αρνητικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων και για τον ίδιο προσωπικά. Θυμίζω ότι ξεκίνησε με τη βίαιη αντικατάσταση των Θεοχαρόπουλου - Καλπάκη (στελέχη της διεύρυνσης κι όχι της ομπρέλας) από την πρώτη κιόλας ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του. Σε κάθε περίπτωση, το επόμενο βήμα οφείλει να είναι ο ομόφωνος διορισμός ΚΟΕΣ για το Συνέδριο κι όχι το αντίθετο που θα συνιστούσε προσπάθεια αλλοίωσης των συσχετισμών της ΚΕ. Άλλωστε, τα μέλη της ΚΕ έχουν εκλεγεί από τη βάση των μελών του κόμματος, όπως και ο ίδιος. Ταυτοχρόνως ωστόσο, δεν προσπερνώ ως άνευ ουσίας, την αντίθεσή του στις αδιανόητες επιθέσεις που δέχθηκα πρόσφατα, από τα γνωστά-άγνωστα trolls του διαδικτύου.
3.Έχουν προσφέρει πολλά στο παρελθόν όσοι και όσες πρωταγωνιστούν στη δημόσια αντιπαράθεση. Πρόκειται για στελέχη με μακρά πορεία, με τα οποία πολιτικά, μπορεί κάποιος να διαφωνήσει σε πολλά, δεν μπορεί όμως να αμφισβητήσει πως πρόκειται για έντιμους πολιτικούς.
Έχουν επιχειρήματα με το μέρος τους και οι μεν και οι δε.
Αναντίλεκτα, το περιεχόμενο της ομιλίας του Στέφανου Κασσελάκη στον ΣΕΒ ήταν εκτεθειμένο σε σοβαρότατη κριτική.
Αναντίλεκτα και από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει άλλο κόμμα στον κόσμο που να μπορούν τα στελέχη του να προαναγγέλουν ίδρυση άλλου κόμματος, ή και να προβαίνουν σε ένα σωρό χαρακτηρισμούς σε βάρος του δημοκρατικά νεοεκλεγμένου Πρόεδρου του κόμματος.
4.Ο εσωκομματικός αυτός πόλεμος είναι καταστροφικός για τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ διότι :
πρώτον, και τα δύο μέρη από μόνα τους, είναι εξαιρετικά μειοψηφικά στην ελληνική κοινωνία.
Αυτό είναι άλλωστε το μήνυμα και του τελευταίου κύματος των δημοσκοπήσεων.
Όποιο μέρος και εάν επικρατήσει εντός του κόμματος, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ θα καταλήξει 3ος ή και 4ος στις ευρωεκλογές.
Ο Παύλος Πολάκης που πανηγυρίζει από το fb, μπορεί να νιώθει νικητής έναντι του Νίκου Φίλη (που παρεπιπτόντως ήταν ο μόνος που είχε διαφωνήσει δημόσια με τη διαγραφή του Παύλου Πολάκη που είχε εισηγηθεί ο Αλέξης Τσίπρας), όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ πλέει πλησίστιος προς την καταστροφική 3η θέση.
Δεύτερον, διότι ο πόλεμος αυτός όπως εξελίσσεται, οδηγεί σε χοντροκομμένες και αποπροσανατολιστικές υπεραπλουστεύσεις, την ώρα που χρειαζόμαστε νέα ποιότητα επεξεργασιών και συγκεκριμένες προτάσεις.
Σε μια εποχή που πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ να ξαναχτίσει την αξιοπιστία του βασισμένος στη συσσωρευμένη γνώση και κυβερνητική εμπειρία που διαθέτει, εμείς σήμερα συζητούμε στη βάση του Ναι ή του Όχι στο κεφάλαιο, του Ναι ή του Όχι στη φορολογία των επιχειρήσεων, Ναι ή Όχι στην φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, κλπ.
5.Ο στόχος θα έπρεπε να είναι, σταδιακά να ανακτήσουμε το 32% του 2019. Να επαναπατρίσουμε 850.000 ψηφοφόρους που είχαμε μαζί μας το 2019.
Για να επιτευχθεί ένας τέτοιος στόχος, που κάθε ημέρα που περνά μοιάζει όλο και περισσότερο απατηλός, πρέπει να γίνουν πολλά.
Το βασικότερο όλων είναι να μιλήσουμε επιτέλους πολιτικά.
Εάν πράγματι θελουμε να αναιρέσουμε τις αιτίες της ήττας, τότε πρέπει να παραμερίσουν πολιτικοί λόγοι εξαιτίας των οποίων απωλέσαμε τους δεκάδες χιλιάδες μετριοπαθείς ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς και του προοδευτικού κέντρου.
Η κοινωνία αλλάζει. Η εποχή αλλάζει.
Η τεχνητή νοημοσύνη και η κλιματική κρίση ηγούνται αυτών των αλλαγών.
Εμείς πρέπει να συνδεθούμε και με τα όνειρα των πολιτών, όχι μόνο με τα προβλήματά τους.
Για να συμβεί αυτό, πρέπει πολιτικά να επανατοποθετηθούν τα δύο μέρη. Όχι να εξαφανιστούν. Τα μεγάλα κόμματα είτε είναι πολυσυλλεκτικά, είτε δεν είναι μεγάλα.
6.Πρέπει να νικήσει η Συμμαχία μιας σύγχρονης αριστεράς με μια σύγχρονη κεντροαριστερά.
Οι προοδευτικοί πολίτες διακαώς θα αναζητούν όλο και περισσότερο ένα ισχυρό, προοδευτικό κόμμα εξουσίας απέναντι στη ΝΔ των παράνομων υποκλοπών.
Μόνη της ούτε η αριστερά μπορεί, ούτε η κεντροαριστερά επίσης.
Μόνον η νίκη της προοδευτικής συμμαχίας αριστεράς-κεντροαριστεράς, μπορεί να δώσει ξανά κυβερνητική προοπτική στην προοδευτική παράταξη.
Αυτή ήταν η στρατηγική σύλληψη που οδήγησε στο -ημιτελές όμως μέχρι σήμερα - πέρασμα από τον ΣΥΡΙΖΑ, στον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία.
Αυτή είναι η μόνη στρατηγική νίκης έναντι της ΝΔ.
Οι προοδευτικοί πολίτες βλέποντας τη διαφορά με τη ΝΔ να διατηρείται σε δυσθεώρητα ύψη, δείχνουν όλο και περισσότερο ότι συνειδητοποιούν την ανάγκη κι επιζητούν μια τέτοια προοδευτική συμμαχία κεντροαριστεράς-αριστεράς.
Και είτε θα τη βρουν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, είτε υπερβαίνοντας αυτόν.
Για εμένα προσωπικά δε, η στρατηγική της προοδευτικής συμμαχίας αριστεράς - κεντροαριστεράς, έχει ταυτοτική αλλά και ιδιαίτερη βιωματική αξία. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος για τον οποίο με απομάκρυναν τότε από το ΚΙΝΑΛ, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συμπορευόμαστε με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ από το 2019.
