Κάλεσμα για κινητοποιήσεις έχουν απευθύνει ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ - Στους δρόμους και οι νοσοκομειακοί γιατροί.
Στους δρόμους αναμένεται να βρεθούν χιλιάδες πολίτες και σήμερα Κυριακή, συνεχίζοντας τις διαμαρτυρίες για τα Τέμπη, με βασικό αίτημα να μην υπάρχει συγκάλυψη στην σιδηροδρομική τραγωδία και όλοι οι υπαίτιοι να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη.
Κάλεσμα συμμετοχής στο νέο συλλαλητήριο έχει απευθύνει η ΑΔΕΔΥ. «Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις και οι πορείες που έγιναν σε ολόκληρη τη χώρα στις 8 Μάρτη, με αφορμή το τραγικό «έγκλημα» στα Τέμπη, που κόστισε τη ζωή σε 57 συμπολίτες μας, στη συντριπτική τους πλειοψηφία νέων παιδιών, έδωσε και μήνυμα συνέχισης του αγώνα. Το έγκλημα αυτό δεν θα συγκαλυφθεί» ανέφερε σε ανακοίνωσή της.
Κάλεσμα για κινητοποίηση έχει απευθύνει και το ΠΑΜΕ για την Κυριακή στις 12:00. «Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει, ζωή με σύγχρονα δικαιώματα με βάση την εποχή μας, καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας» σημειώνει.
Στο συλλαλητήριο της Κυριακής θα συμμετάσχουν και οι νοσοκομειακοί γιατροί της Αθήνας και του Πειραιά.
Αντίστοιχες κινητοποιήσεις θα γίνουν και σε άλλες πόλεις, όπως συνέβη και στην πανελλαδική απεργία της περασμένης Τετάρτης 8 Μαρτίου.
Πανελλαδική απεργία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη 16 Μαρτίου για τα Τέμπη
Πανελλαδική πανεργατική απεργία προκήρυξαν για την Πέμπτη 16 Μαρτίου η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων κινητοποιήσεων για την τραγωδία στα Τέμπη.
Η απόφαση για απεργία ελήφθη ομόφωνα κατά το 38ο συνέδριο της ΓΣΕΕ. Στο ψήφισμά της η συνομοσπονδία αναφέρει ότι λέει «όχι στην ατιμωρησία» και αποδέχεται το πλαίσιο αιτημάτων της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ, «ενώνοντας τη φωνή των δημοσίων υπαλλήλων με αυτή των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα για να απαιτήσουμε με τη γενική πανεργατική απεργία:
Να έρθουν στην επιφάνεια οι πραγματικοί ένοχοι του εγκλήματος των Τεμπών και να αποδοθούν οι ευθύνες στους υπαίτιους.
Να σταματήσει η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης και της λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, να σταματήσει να αντιμετωπίζεται η προστασία της εργασίας και της ζωής ως κόστος».
