Κάπου διάβασα ότι ο Τσάρλι Τσάπλιν είχε πει ότι κάθε φορά που ταΐζεις ένα αδέσποτο, ταΐζεις την ψυχή σου. Ακόμα και εάν δεν το είπε, είναι ακριβώς έτσι. Είμαι ενεργός φιλόζωος και έχω ζήσει τη χαρά της σίτισης και φροντίδας των αδέσποτων, την αγωνία να ψάχνεις κτηνίατρο ή κτηνιατρική κλινική ξημερώματα για να το σώσεις, τον ενθουσιασμό όταν σώζεται, το θρήνο όταν δεν τα καταφέρνει και όλα τα σχετικά.
Η δράση μου αυτή με έχει φέρει σε επαφή με πολλούς ακόμα φιλόζωους, το κύριο χαρακτηριστικό των οποίων είναι η σεμνότητα. Αυτός που πληρώνει από την τσέπη του το τακτοποιημένο σπιτάκι με την κουβερτούλα, το πιατάκι με την ξηρά τροφή και το νεράκι, από τα οποία συντηρούνται τα γατάκια της παρακάτω γωνίας, δεν έβαλε πουθενά ταμπέλα με το όνομα του, ούτε έβαλε ταμπέλα "υποψήφιος Δημάρχου Παναγόπουλου", ούτε πήγε σε κανά Δήμαρχο να πάρει φράγκα... Το έκανε για την ψυχή του και ούτε που τον νοιάζει να ξέρεις ότι είναι αυτός.
Με αυτές τις σκέψεις, επιστρέφω συστημένα τα αστεία σχόλια των γνωστών αγνώστων υποστηρικτών Παναγόπουλου, αναφορικά με τις οικονομικές συναλλαγές του κ ΠΕΖΑΡΟΥ με το Δήμο Σαλαμίνας. Εάν ο κ. ΠΕΖΑΡΟΣ έχει φιλοζωική δράση, πολύ καλά θα κάνει να τη συνεχίσει, αλλά η κριτική μου δεν αφορούσε σε αυτό. Αφορούσε ξεκάθαρα στην επιλογή της συζύγου του να θέσει υποψηφιότητα με έναν Δήμαρχο, επι θητείας του οποίου ο Δήμος Σαλαμίνας έχει καταβάλει στη συγκεκριμένη οικογένεια όχι αμελητέο αριθμό χιλιάρικων.
Και επειδή κάποιοι αναρωτήθηκαν πόσων χιλιάρικων, καμαρώστε σύμβαση αξίας 7.100 ΕΥΡΩ της κυρίας ΠΕΖΑΡΟΥ, συζύγου του κυρίου ΠΕΖΑΡΟΥ, με υπογραφή Παναγόπουλου. Πάντα με απευθείας ανάθεση.
Με μια πρόχειρη έρευνα, δέκα χιλιάρικα Ευρώ πουλάκια ο κύριος και η κυρία ΠΕΖΑΡΟΥ από το Δήμαρχο Παναγόπουλο.
Εσείς μετά δέκα χιλιάρικα δε θα αισθανόσασταν τέτοια πολιτική... εγγύτητα, ώστε να κατεβείτε υποψήφιοι στον συνδυασμό του;
Απαντήσεις ενταύθα..
