Νέα διάσταση στις εσωκομματικές διεργασίες στη ΝΔ έχει δώσει η ομιλία του Κώστα Καραμανλή από τα Ανώγεια σε μια φάση που αυξάνονται και τα αναπάντητα ερωτήματα για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Η παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος ζήτησε να έρθουν όλα στο φως, λειτουργεί ήδη ως καταλύτης για να φουντώσει έτι περαιτέρω, κατά το αμέσως επόμενο διάστημα, το αίτημα της κάθαρσης ανάλογα με την πορεία της ερευνητικής διαδικασίας στην Βουλή.
Μπορεί έως τώρα να είναι περιορισμένες οι δημόσιες παρεμβάσεις από βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, αλλά όπως λέγεται με νόημα η εμφάνιση του κ. Καραμανλή “απελευθερώνει” και άλλους προκειμένου να εκφραστούν στο ίδιο πλαίσιο προκαλώντας νέες ρωγμές στην μονολιθικότητα που προσπαθεί να επιβάλει η ηγεσία. Μάλιστα στο Μέγαρο Μαξίμου είναι διάχυτος ο φόβος ότι το φαινόμενο αυτό θα μοιάζει με το “μαρτύριο της σταγόνας” για τον κ. Μητσοτάκη καθώς ανά τακτά διαστήματα γαλάζιοι βουλευτές θα βγαίνουν και -δίχως να προβαίνουν σε ευθεία αμφισβήτηση για να μην τον “διευκολύνουν”- θα διαφοροποιούνται σε επιμέρους χειρισμούς της όλης υπόθεσης ή θα θέτουν και πρόσθετες κρίσιμες παραμέτρους.
Η ταραχή που κατέλαβε το πρωθυπουργικό επιτελείο μετά τις ρουκέτες Καραμανλή φάνηκε κατ' αρχάς με την σπασμωδική αντίδραση “κύκλων” της κυβέρνησης περί πρωτοβουλιών που έχουν ληφθεί για να δοθούν πλήρεις απαντήσεις, ακολούθως με τις χυδαίες επιθέσεις από γαλάζια τρολ και όχι μόνο, κατά του πρώην πρωθυπουργού και τελικώς με την αναγκαστική αναδίπλωση. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι είχαν ληφθεί και ...προληπτικώς μέτρα αφού η επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στις Σέρρες -την αμέσως επόμενη ημέρα- με τους ύμνους για τον “Εθνάρχη και ιδρυτή της παράταξής μας Κωνσταντίνο Καραμανλή” είχε προγραμματιστεί, ως αντιπερισπασμός, αμέσως μετά την ανακοίνωση της εκδήλωσης στα Ανώγεια για τον Γ. Κεφαλογιάννη, χωρίς να είναι καν γνωστό ακόμη, τότε, το περιεχόμενο της ομιλίας του Κ. Καραμανλή. Πάντως το επόμενο κρίσιμο “ραντεβού” του νυν με τον πρώην πρωθυπουργό τοποθετείται τις προσεχείς ημέρες στην ΔΕΘ στην Θεσσαλονίκη. Πολλοί είναι ήδη εκείνοι που περιμένουν με αυξημένο ενδιαφέρον την παρουσία και την υποδοχή του Κ. Καραμανλή για να καταγραφούν -και σημειολογικά- οι συγκρίσεις. Σιωπηλός παραμένει επί του παρόντος ο άλλος πρώην πρωθυπουργός, ο Αντ. Σαμαράς, ο οποίος όμως φέρεται να αντιμετώπισε με μεγάλη ικανοποίηση την “δολοφονική” απάντηση του άλλοτε αντιπροέδρου της κυβέρνησής του -και τακτικού συνομιλητή του- Ευ. Βενιζέλου προς τον κ. Μητσοτάκη.
Στο πεδίο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η αρχή των διαφοροποιήσεων έγινε τόσο από την Όλγα Κεφαλογιάννη όσο και από τον Κώστα Τζαβάρα οι οποίοι είναι ταυτοχρόνως μέλη της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας στης Βουλής που πρόκειται να παίξει καθοριστικό ρόλο στην διερεύνηση του σκανδάλου. Ακολούθησε ο (και κυβερνητικός εκπρόσωπος μετά το 2004) Θ. Ρουσόπουλος που σε άλλο μήκος κύματος από το Μέγαρο Μαξίμου τόνισε ότι έχουν μείνει αναπάντητα ερωτήματα «γιατί παρακολουθείτο ο κ. Ανδρουλάκης, με ποια στοιχεία ο Εισαγγελέας έδωσε την άδεια για την παρακολούθηση», για να πάρει τη σκυτάλη ο (αντιπρόεδρος της Βουλής) Νικήτας Κακλαμάνης ζητώντας να καταργηθεί η ρύθμιση με την οποία δεν επιτρέπεται στους παρακολουθούμενους να λαμβάνουν, στο τέλος, γνώση σε ο,τι τους αφορά προσωπικά. Η τροπολογία αυτή ψηφίστηκε νύχτα τον Μάρτιο του 2021 -και αφού είχαν προηγηθεί οι πρώτες καταγγελίες από τον δημοσιογράφο Θ. Κουκάκη- από την κυβέρνηση της ΝΔ και στέρησε από την ΑΑΔΑΕ τη δυνατότητα να γνωστοποιεί στους πολίτες ότι βρέθηκαν υπό παρακολούθηση. Εντυπωσιακό ήταν το δημόσιο άδειασμα του κ. Κακλαμάνη και στον Γ. Γεραπετρίτη (“εγώ εκπροσωπώ την παράταξή μου και όχι τον κ. Γεραπετρίτη”) που αντανακλά και τα γενικότερα αισθήματα των βουλευτών της ΝΔ για τον υπουργό Επικρατείας και στενότατο συνεργάτη του κ. Μητσοτάκη.
Ο ιδιότυπος αυτός κλεφτοπόλεμος θα έχει συνέχεια από τη στιγμή που ο κ. Μητσοτάκης εμμένει στη σημερινή (αδιέξοδη, μάλιστα, όπως προκύπτει) τακτική του με την οποία αφενός ο ίδιος αποποιείται κάθε πολιτικής τουλάχιστον ευθύνης και αφετέρου οχυρώνεται πίσω από το “απόρρητο” για να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια. Η προσπάθεια της κυβέρνησης, είτε να αλλάξει την ατζέντα προτιμώντας να ρίχνει το βάρος ακόμη και στον βαρύ οικονομικά και κοινωνικά χειμώνα που έρχεται είτε να υποβαθμίσει τις υποκλοπές, αποδεικνύεται ήδη προβληματική. Όχι μόνο διότι ο ξένος Τύπος εξακολουθεί να βοά και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να στέλνει τη δική του Εξεταστική Επιτροπή στην Αθήνα, επηρεάζοντας αρνητικά την εικόνα της χώρας, αλλά και διότι υπάρχουν αρκετοί “αδύναμοι κρίκοι” στην υπόθεση που κατά τις επόμενες εβδομάδες στην Εξεταστική Επιτροπή όπως και στην Επιτροπή Θεσμών θα κληθούν να αναλάβουν και προσωπικά τις ευθύνες τους. Μάλιστα η φράση του Κ. Καραμανλή ότι “η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου” δεν έθεσε ψηλά μόνο τον πολιτικό πήχη και προσδιόρισε το πλαίσιο της συζήτησης γύρω από το θέμα αλλά ερμηνεύτηκε και ως μήνυμα προς την ηγεσία της Δικαιοσύνης. Η σύγχρονη ιστορία έχει αποδείξει άλλωστε ότι και σε άλλες υποθέσεις μεγάλων σκανδάλων η τακτική των αποδιοπομπαίων τράγων με προσχηματικές πρωτοβουλίες και βαθύτερες μεθοδεύσεις συσκότισης, είχε μόνο βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο κ. Μητσοτάκης έχει αρχίσει να καταλαμβάνεται και από προσωπική πολιτική ανασφάλεια. Ο ίδιος επιμένει ότι οι εκλογές θα γίνουν σε εννέα μήνες, έστω και αν οι δικές του επιλογές είναι αυτές που τροφοδοτούν την αστάθεια την οποία τεχνηέντως -και υπό το κράτος πανικού- επιχείρησε να την χρεώσει στον ...Πούτιν και τον Ερντογάν. Όμως εκτός από την πρωθυπουργία φέρεται να ανησυχεί πλέον ότι θα απολέσει και την ηγεσία της ΝΔ. Σε πρώτη φάση λοιπόν επιχειρεί να εμφανίσει την κριτική και τις διαφοροποιήσεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών ως προσωπική του αμφισβήτηση. Γι' αυτό και στην πρόσφατη συζήτηση προ ημερήσιας διατάξεως στην Βουλή “προκάλεσε” (ματαίως όμως) την αντιπολίτευση να καταθέσει πρόταση μομφής για να εμφανιστεί (τεχνητά) συσπειρωμένη η κυβερνητική παράταξη. Ακόμη κι αν φθάσει συρόμενος ως τις εκλογές όμως, η επόμενη ημέρα προβλέπεται εφιαλτική. Χωρίς πολιτικές συμμαχίες πια και με την απλή αναλογική επί τάπητος, ήδη συζητούνται στα παρασκήνια τα πρώτα σενάρια για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας χωρίς όμως την παρουσία του κ. Μητσοτάκη, κάτι που με τις νέες συνθήκες απειλεί να τον συμπαρασύρει και από την καρέκλα της ΝΔ. Το ενδιαφέρον είναι ότι μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο, στην πολιτική πιάτσα εμφανίστηκαν κι αυτοί που διαδίδουν (εν ονόματί του;) ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν θα παραδώσει την κομματική ηγεσία προτιμώντας να οδηγήσει τη ΝΔ ακόμη και στη διάσπαση και να “κρατήσει” ένα δικό του έστω και μικρό κόμμα, ελπίζοντας πια στις ανακατατάξεις της απλής αναλογικής.
Ανδρέας Καψαμπέλης
www.dimokratia.gr
