Σου λέει μεγάλη προσωπικότητα, να την τιμήσουμε, μπράβο φίλε, τουρουτούρου, καραμούζες παντού, χαίρεται ο κοσμάκης, ενισχύεται ο τουρισμός, απ’ όλο τον κόσμο θα έρχονται να προσκυνήσουνε.
Έλα όμως που... δεν αρέσει στους πάντες το παραμυθάκι –συγγνώμη, το αφήγημα.
Με το που τοποθετήθηκε το άγαλμα στη θέση του, μπραφ σκάει μύτη ένας τύπος και το πλακώνει στα κλούβια αυγά. Τον ρουφιανεύουν, τον τσακώνουν, πάρε πρόστιμο.
Όλα κομπλέ; Μπα, καθόλου!
Προχτές, νέος βανδαλισμός στο άγαλμα το τσίλικο που κόστισε τρακόσια χιλιάρικα λίρες:
Του ρίξανε κόκκινη μπογιά και ζωγράφισαν ένα σφυροδρέπανο στον τσίγκινο φράχτη που το προστατεύει.
Τσίγκινο φράχτη, λέμε τώρα. Αν μιλάμε για ποιητική δικαιοσύνη…
Εν τω μεταξύ στην Ελλάδα, τη χώρα της χαράς και της φαιδράς πορτοκαλέας, μια φορά κι έναν καιρό ορκιζόσαντε οι ψηφοφόροι στο όνομα της Μάγκυ. Να τα ιδιωτικοποιήσουμε όλα, το φως, το νερό, τον αέρα που αναπνέουμε, για να πάει μπροστά ο κόσμος και να πέσουν βροχή οι επενδύσεις. Εγγυημένη κονόμα για όλους και όλες, βρέχει λεφτά σε λέω, σύρε φέρε τον κουβά να καζαντίσουμε!
Και ύστερα ήρθε ο λογαριασμός… Ύστερα ήρθε ο λογαριασμός του ηλεκτρικού, για να είμαι πιο καιρβής, ο λογαριασμός του Κωστή του Χατζηδάκη, που είπε ότι θα σπάσει αυγά, και όντως τα έσπασε, αλλά στη φούρια του επάνω έσπασε και τους κουμπαράδες της μέσης ελληνικής οικογένειας. Και από τις κατάρες δεν θα έπρεπε να κοιμάται τα βράδια, αλλά έχει μαλακό στρωμα ο Κωστής και αναπαύεται σαν αρνάκι!
Είχαμε, όμως, μείνει στη Θάτσερ. Διαβάζω λοιπόν έρευνα της Public Issue, που λέει ότι σχεδόν επτά στους δέκα Έλληνες και επτά στις δέκα Ελληνίδες (ποσοστό 66 %) πιστεύουν ότι η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ έβλαψε τους καταναλωτές. Ένα ποσοστό 13 % λέει πως ούτε έβλαψε ούτε ωφέλησε και μόλις 17 % λέει ότι ωφεληθήκαμε από την ιδιωτικοποίηση. Ξέρετε πόσοι υποστήριζαν την ιδιωτικοποίηση το 2005, όταν ακόμη ήταν τροφαντές οι αγελάδες από το τζάμπα χρήμα του Κώστα Σημίτη; Το 52 % έλεγε «ναι» και το 39 % έλεγε «όχι». Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, και αφού οι καταναλωτές φάγανε το τσιβί, βάλανε μυαλό και λένε αμάν, γύρνα το πίσω το λεωφορείο οδηγέ…
Έχει κι άλλα, ωστόσο, η έρευνα από το μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων, που κάνουν να τρίζουν τα κοκαλάκια της Θάτσερ. Για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, ας πούμε, λέει το 33 % ότι ωφελήθηκε ο καταναλωτής, αλλά το 42 % επισημαίνει ότι τη ρούφηξε πανηγυρικά. Και υπάρχει και ένα συγχυσμένο 21 % (Ποτάμι και συμπαρομαρτούντα, δηλαδή…), που λέει πως ούτε ωφελήθηκε ούτε υπέστη βλάβη. Να τους χαιρόμαστε!
Και το κλείνω με την προοπτική ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ. Του νερού, σαν να λέμε, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το 2011, ισοβαθμούσαν στο 46 % το «υπέρ» και το «κατά». Το 2014, το 72 % έλεγε «όχι» και το 25 % έλεγε «ναι». Ξέρετε που έχουν πάει τώρα τα ποσοστά, τώρα που η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας από τον Κωστή τον γίγαντα μας έδειξε το πραγματικό πρόσωπο του Θατσερισμού;
Όπως μας λέει η Public Issue, το συντριπτικό 74 % λέει «όχι» στην ιδιωτικοποίηση του νερού και ένα θλιβερό, θλιβερότατο 18 % είναι «υπέρ».
Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν όσων ψάχνονται να μας πιούνε το νερό με το μπουρί της σόμπας. Είμαστε κορόιδα, ναι, είμαστε καναπεδάκηδες, μάλιστα, αλλά θα μας βρείτε όλους και όλες μπροστά σας έτσι και το τραβήξετε τόσο πολύ το σκοινί. Γκέγκε;...
Χρήστος Ξανθάκης
newpost.gr
