Το ερώτημα είναι πώς από την ειλημμένη απόφαση της Κυριακής, οδηγηθήκαμε την Τρίτη στην απόφαση για «ισχυρή σύσταση» για self test. Οι λόγοι ήταν κυρίως τρεις:
Της κυβερνητικής διαρροής μεσολάβησαν χιλιάδες μηνύματα εμβολιασμένων στα social media που διαμαρτύρονταν για την επικείμενη απόφαση. Το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, να υποβάλει σε περιορισμό, κάποιον που έχει κάνει το εμβόλιο φάνηκε πως θα ήταν μεγάλο, ειδικά όταν το κόστος θα επιβάρυνε τον πολίτη. Και έπαιξε ρόλο στην τελική απόφαση.
Δεύτερον, κανείς δεν ήταν βέβαιος πως τελικά το συγκεκριμένο πρότζεκτ θα μπορούσε να υλοποιηθεί. Ακόμα και 72 ώρες πριν το ρεβεγιόν, ο όγκος των rapid test θα ήταν τόσο μεγάλος που θα μπορούσε να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα θα έλυνε. Ειδικά στις πιο απομακρυσμένες περιοχές το πιθανότερο θα ήταν να μην τηρηθεί.
Τρίτο πρόβλημα που αναίρεσε τελικά την απόφαση ήταν η διαθεσιμότητα από τα φαρμακεία. Σε πρώτη φάση οι φαρμακοποιοί έδειξαν να ανταποκρίνονται αλλά σε δεύτερη φάση κανείς δεν ξέρει αν θα υπήρχαν ελλείψεις που θα φαίνονταν ακόμα πιο έντονα τον κρίσιμο Ιανουάριο. Κάπως έτσι η απόφαση αναιρέθηκε και από υποχρεωτικό rapid test οδηγηθήκαμε σε προαιρετικό self test.
