Πυκνό είναι το παρασκήνιο που εκτυλίσσεται γύρω από τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης που προαναγγέλθηκε ήδη εμμέσως από στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού όπως ο Γ. Γεραπετρίτης ενώ σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες βρίσκεται στην τελική ευθεία. Σε αντίθεση με την προηγούμενη φορά μάλιστα τώρα αναμένεται οι αλλαγές να συμπεριλάβουν και αρκετά -εάν όχι τα περισσότερα- από τα κομβικά υπουργεία. Για πολλαπλούς λόγους ειδικά στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος είναι του υπουργείο Εξωτερικών.
Την αφορμή για να προχωρήσει στον ανασχηματισμό προσφέρει στον Κ. Μητσοτάκη η συμπλήρωση, στις αρχές του επόμενου μήνα, δύο ετών από τις εκλογές και την ανάδειξη της ΝΔ στην εξουσία. Στο διάστημα που μεσολάβησε δεν υπήρξαν ουσιώδεις μεταβολές στο κυβερνητικό σχήμα και αυτό που έγινε τον περασμένο Ιανουάριο ήταν εντελώς περιορισμένης έκτασης και εξαντλήθηκε ουσιαστικά στην απομάκρυνση του Τ. Θεοδωρικάκου και του Γ. Βρούτση, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, από τους υπουργικούς τους θώκους.
Από πολιτικής πλευράς, η κυβέρνηση μπαίνει πλέον στο δεύτερο ήμισυ της θητείας της και με ισχύουσα -μέχρι στιγμής- τη δήλωση του κ. Μητσοτάκη ότι δεν σχεδιάζει προσφυγή σε πρόωρες εκλογές, ανακύπτει θέμα «επανεκκίνησης» σε ορισμένους κρίσιμους τομείς. Άλλωστε η περίοδος αυτή δείχνει να συμπίπτει επί παραδείγματι την ολοκλήρωση του μεγάλου κύκλου της πανδημίας, γεγονός που επιτρέπει τη μετακίνηση σε άλλο υπουργείο του Β. Κικίλια, ή με την διαφαινόμενη είσοδο σε μια νέα φάση των ελληνοτουρκικών. Επίσης λόγω των τελευταίων εξελίξεων σε γρίφο έχει μετατραπεί και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη καθώς ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης έχει δει -σε αντίθετη με την πρώτη αποθεωτική περίοδο- τις μετοχές του στο κυβερνητικό χρηματιστήριο να υποχωρούν κάθετα.
Με αυτά τα δεδομένα, ένα από τα κεντρικά πρόσωπα αυτού του ανασχηματισμού φαίνεται ότι θα είναι ο Νίκος Δένδιας. Είτε μετακινηθεί τελικά είτε όχι, αυτή τη στιγμή -όπως αναφέρουν διασταυρωμένες πληροφορίες- οι περισσότερες ίσως συζητήσεις και διεργασίες περιστρέφονται γύρω από τον υπουργό Εξωτερικών. Σημαντικό ρόλο αναμένεται να παίξει και η συνάντηση που συμφωνήθηκε να έχουν την ερχόμενη Δευτέρα 14 Ιουνίου ο κ. Μητσοτάκης με τον Τούρκο πρόεδρο Ρ. Ερντογάν στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ και από την οποία θα φανεί σε ποιο τόνο θα κινηθούν οι εφεξής οι σχέσεις των δύο πλευρών. Αρκετοί είναι αυτοί που πιέζουν να υπάρξουν εν όψει της διαφαινόμενης «ομαλοποίησης» και αλλαγές προσώπων. Το βέβαιο είναι ότι κ. Δένδιας, με τη σκληρή και αποφασιστική γραμμή που τήρησε σε συγκεκριμένες στιγμές, θεωρείται «κόκκινο πανί» για ορισμένους και κυρίως για την Γερμανία η οποία πρωτοστατεί στις κινήσεις για συμβιβασμό με την Τουρκία. Η τελευταία κίνηση του υπουργού Εξωτερικών μάλιστα να διαμαρτυρηθεί με επιστολή στον Γερμανό ομόλογό του Χάικο Μάας για τον νέο αποκλεισμό της χώρας μας από τη συνάντηση για τη Λιβύη ήρθε να προστεθεί σε αυτό το σκηνικό. Φαίνεται δε ότι η πρωτοβουλία του κ. Δένδια δεν άρεσε για μια ακόμη φορά σε ορισμένους κύκλους, άλλων αντιλήψεων, στο Μέγαρο Μαξίμου.
Το ενδιαφέρον είναι ότι πληθαίνουν διαρκώς οι μνηστήρες για το υπουργείο Εξωτερικών. Ο πρώτος που δεν έκρυψε την επιθυμία του ήταν, από την προηγούμενη φορά, ο Δημ. Αβραμόπουλος ο οποίος προβάλει εαυτόν ως τον «καταλληλότερο» για να προωθήσει καλύτερα και πιο πρόθυμα τα σχέδια περί «ελληνοτουρκικής φιλίας» επικαλούμενος και τις καλές προσωπικές του σχέσεις με τον «ηγέτη» (όπως τον αποκαλεί!) κ. Ερντογάν. Ο πρώην επίτροπος καίγεται παράλληλα να μπει στην κυβέρνηση (και μάλιστα όχι σε άλλο πόστο) διότι από τις νεότερες δημοσκοπήσεις που διεξάγονται αυτό προκύπτει ως βασική προϋπόθεση για να μπορέσει ύστερα από μακρά χρονική απουσία να επανεκλεγεί βουλευτής σε μία από τις πρώτες θέσεις στην Α' Αθηνών με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ.
Στην περίπτωση που κ. Δένδιας μετακινηθεί σε άλλο υπουργείο (έχοντας ολοκληρώσει κι αυτό τον κύκλο του στο νεοκλασικό της Βασ. Σοφίας) ο πιο ισχυρός ανταγωνιστής που κατά τις πληροφορίες έχει ανακύψει για τον κ. Αβραμόπουλο, είναι ο Γ. Γεραπετρίτης. Ο υπουργός Επικρατείας, που λόγω τριβών και αντιθέσεων απομακρύνεται από το στενό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου, έχει εκφράσει και αυτός το ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο υπουργείο, εναλλακτικά με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Και μόνο πάντως το γεγονός ότι κατά την κρίση με το Ορούτς Ρέις είχε υποστηρίξει δημοσίως ότι τα 6 ναυτικά μίλια (και όχι τα 12), αρκεί για να δείξει ποια πολιτική θα εφαρμόσει αν βρεθεί επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας.
Ένα τρίτο πρόσωπο που φέρεται να διεκδικεί πλέον και αυτό το υπουργείο Εξωτερικών -στην μετά Δένδια περίοδο- είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά, που είχε την ίδια θέση έως τις εκλογές του 2015, πέραν των αντιλήψεων που έχει για τα ελληνοτουρκικά, συνδυάζει όπως λέγεται το ενδιαφέρον με το γενικότερο άνοιγμα που πιθανολογείται ότι θα κάνει με τον ανασχηματισμό ο κ. Μητσοτάκης. Δεν θα ήθελε δηλαδή να δει την Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία έχει ετοιμάσει ήδη το υπουργικό ταγέρ της, να επανέρχεται στην ενεργό πολιτική και να μην ανακαλείται από την εφεδρεία και ο ίδιος.
Πάντως και για την κ. Διαμαντοπούλου η εξίσωση έχει αρκετές δυσκολίες ακόμη για να λυθεί. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η πρώην επίτροπος και υπουργός του ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη θεωρώντας τη συνεισφορά της στον «μετασχηματισμό» της ΝΔ κάτι παραπάνω από πολύτιμη, ζήτησε να μπει στην κυβέρνηση με αρμοδιότητα τη διαχείριση των θεμάτων του Ταμείου Ανάκαμψης με την προίκα των 32 δις ευρώ. Ο τομέας αυτός ανήκει τώρα στον Θ. Σκυλακάκη ο οποίος όμως από την πλευρά του αρνήθηκε να τον εκχωρήσει. Για την κ. Διαμαντοπούλου, που δεν ενθουσιάστηκε με την πρόταση για το Πολιτισμού, η συζήτηση που γίνεται τώρα αφορά το υπουργείο Παιδείας – ενόψει της αποχώρησης της Ν. Κεραμέως- και γι αυτό αναζητείται κενή θέση για τον κ. Γεραπετρίτη που ήταν η αρχική επιλογή για εκεί. Επίσης, ενδεικτικό των παζαριών που γίνεται σε όλα τα μέτωπα, είναι και ότι η κ. Διαμαντοπούλου φέρεται να αξιώνει ένα υπουργείο πρώτης γραμμής για να δεχθεί να είναι υποψήφια βουλευτής με σταυρό στις επόμενες εκλογές, ζητώντας διαφορετικά εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας...
Ανδρέας Καψαμπέλης
