Πριν χρόνια στο Στρασβούργο, είχα μία πολύ καλή φίλη, την Μαρία. Πολύ σέξυ, παντρεμμένη μ' έναν Γάλλο και έναν γιό συνομίληκο του γιού μου.
Δεν υπήρχε τίποτα "πονηρό" μεταξύ μας αλλά προσπαθούσα να βοηθήσω να βρεί μια δουλειά γιατί ήταν ανεργη, παρόλο που είχε ένα βιογραφικό-με τρείς ξένες γλώσσες- δύο μέτρα.
Ενα μικρό "κουσούρι" είχε, κούτσαινε ελαφρά από το αριστερό πόδι αλλά κατά τ' άλλα ήταν σκέτη καύ-λα.
Οταν λοιπόν ερχόντουσαν οι έλληνες βουλευτές, που συμμετείχαν στην Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο, την αγγάρευα-γιατί είχε αυτοκίνητο-και πηγαίναμε μαζί σε μία...
ελληνική ταβέρνα στο γειτονικό Κέλ της Γερμανίας, να ...γλεντήσουμε.
Εκεί ερχότανε και ένα μίνι ερασιτεχνικό-ελληνικό συγκρότημα, μ' επικεφαλής τον φίλο μου Βαγγέλη Γκιντέρσο, που παίζανε ρεμπέτικα και εγώ...τραγούδαγα!
Ενα τέτοιο βράδυ, που ήμουνα σχεδόν πίτα, με πλησιάζει ο Παπαδημούλης, που ήταν τότε βουλευτής και συμμετείχε στη Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης και μου λέει:
Νίκο, παίζει τίποτα μ' εσένα και την Μαρία?
Οχι, του λέω, ενδιαφέρεσαι?
Πολύ, μου λέει, κλείνοντας πονηρά το μάτι.
Μπορεις να της πείς ότι, θα έχω για πάρτη της διαθέσιμο ένα διαμέρισμα που έχω στο Στρασβούργο να μένει, με τον όρο να είναι "διαθέσιμη" κάθε φορά που έρχομαι?
Η Μαρία, του λέω, ψάχνει για δουλειά. Αν μπορείς να κάνεις κάτι, χωρίς να ελπίζεις ότι θα σου κάτσει, κάνε. Αλλιώς τράβα και γ@μήσου.
Σήμερα, έμαθα, ότι ο Παπαδημούλης δήλωσε «Μπράβο και απόλυτος σεβασμός στην Σοφία Μπεκατώρου. Τόλμησε να σπάσει το φράγμα της σιωπής και του φόβου. Κατονόμασε τον δράστη του βιασμού της. Η μηδενική ανοχή στην σεξουαλική παρενόχληση και την κουλτούρα βιασμού είναι ζήτημα ανθρωπιάς και δημοκρατίας!»
Το πρόβλημα είναι πως δεν μπορώ να βρώ την Μαρία...
 
Top