Σε σχετική ανακοίνωση τονίζονται τα εξής:
Υπενθυμίζεται πως όλοι οι συνάδελφοι γιατροί του πρώην ΙΚΑ είχαν επί χρόνια την ευκαιρία να ενταχθούν στο ΕΣΥ σε προσωποπαγείς μόνιμες θέσεις και μάλιστα κατ’ ευθείαν στον βαθμό του διευθυντή αφού ο χρόνος βαθμολογικής εξέλιξης μετρούσε από την λήψη του τίτλου ειδικότητας, και πραγματικά ένας πολύ μεγάλος αριθμός συναδέλφων έκανε ακριβώς αυτήν την επιλογή στηρίζοντας την δημόσια ΠΦΥ. Η ΕΙΝΑΠ εξ αρχής είχε συμπαρασταθεί αμέριστα στους συναδέλφους για την διεκδίκηση απόλυτης ισοτιμίας με τους υπόλοιπους νοσοκομειακούς γιατρούς όσον αφορά μισθό, σύνταξη, ωράριο, άδειες κ.λπ.
Η πάγια, διαχρονική και αδιαπραγμάτευτη θέση μας είναι πως όλοι ανεξαίρετα οι γιατροί που απασχολούνται σε δημόσιες δομές περίθαλψης (νοσοκομεία, Κ.Υ., Π.Π.Ι.) πρέπει να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Το ίδιο ακριβώς που διαχρονικά απαιτούμε όσον αφορά πανεπιστημιακούς και στρατιωτικούς, απαιτούμε και για όλους τους γιατρούς του πρώην ΙΚΑ.
Έχει αποδειχθεί στην πράξη περίτρανα πως το «προνόμιο» ιδιωτικού επαγγέλματος ταυτόχρονα με την απασχόληση στην δημόσια περίθαλψη:
1. Οδηγεί στην «άγρα» ασθενών από το δημόσιο νοσοκομείο ή Κ.Υ. και την εκβιαστική μετατροπή τους σε «πελάτες» ιδιωτικών κλινικών και ιδιωτικών ιατρείων.
2. Οδηγεί μοιραία στην παραμέληση των αυξημένων και απαιτητικών καθηκόντων στην δημόσια περίθαλψη σε βάρος τόσο των ασθενών όσο και των υπόλοιπων συναδέλφων.
Μάλιστα η ΕΙΝΑΠ (αλλά και η ΟΕΝΓΕ και οι λοιπές Ενώσεις μέλη της) παραμερίζοντας κάθε συντεχνιακή λογική έχουν δηλώσει κατ’ επανάληψη την αντίθεσή τους σε κάθε ιδιωτικοοικονομικής φύσης συναλλαγή μεταξύ ασθενών και γιατρών, παράνομη ή νομότυπη.
Απαιτούμε από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας και από τις διοικήσεις των Υ.Πε. να λάβουν τα απαραίτητα πολιτικά και ένδικα μέσα ώστε να σταματήσει εν τη γενέσει της αυτή η απαράδεκτη μεθόδευση.
Υπενθυμίζεται πως όλοι οι συνάδελφοι γιατροί του πρώην ΙΚΑ είχαν επί χρόνια την ευκαιρία να ενταχθούν στο ΕΣΥ σε προσωποπαγείς μόνιμες θέσεις και μάλιστα κατ’ ευθείαν στον βαθμό του διευθυντή αφού ο χρόνος βαθμολογικής εξέλιξης μετρούσε από την λήψη του τίτλου ειδικότητας, και πραγματικά ένας πολύ μεγάλος αριθμός συναδέλφων έκανε ακριβώς αυτήν την επιλογή στηρίζοντας την δημόσια ΠΦΥ. Η ΕΙΝΑΠ εξ αρχής είχε συμπαρασταθεί αμέριστα στους συναδέλφους για την διεκδίκηση απόλυτης ισοτιμίας με τους υπόλοιπους νοσοκομειακούς γιατρούς όσον αφορά μισθό, σύνταξη, ωράριο, άδειες κ.λπ.
Η πάγια, διαχρονική και αδιαπραγμάτευτη θέση μας είναι πως όλοι ανεξαίρετα οι γιατροί που απασχολούνται σε δημόσιες δομές περίθαλψης (νοσοκομεία, Κ.Υ., Π.Π.Ι.) πρέπει να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Το ίδιο ακριβώς που διαχρονικά απαιτούμε όσον αφορά πανεπιστημιακούς και στρατιωτικούς, απαιτούμε και για όλους τους γιατρούς του πρώην ΙΚΑ.
Έχει αποδειχθεί στην πράξη περίτρανα πως το «προνόμιο» ιδιωτικού επαγγέλματος ταυτόχρονα με την απασχόληση στην δημόσια περίθαλψη:
1. Οδηγεί στην «άγρα» ασθενών από το δημόσιο νοσοκομείο ή Κ.Υ. και την εκβιαστική μετατροπή τους σε «πελάτες» ιδιωτικών κλινικών και ιδιωτικών ιατρείων.
2. Οδηγεί μοιραία στην παραμέληση των αυξημένων και απαιτητικών καθηκόντων στην δημόσια περίθαλψη σε βάρος τόσο των ασθενών όσο και των υπόλοιπων συναδέλφων.
Μάλιστα η ΕΙΝΑΠ (αλλά και η ΟΕΝΓΕ και οι λοιπές Ενώσεις μέλη της) παραμερίζοντας κάθε συντεχνιακή λογική έχουν δηλώσει κατ’ επανάληψη την αντίθεσή τους σε κάθε ιδιωτικοοικονομικής φύσης συναλλαγή μεταξύ ασθενών και γιατρών, παράνομη ή νομότυπη.
Απαιτούμε από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας και από τις διοικήσεις των Υ.Πε. να λάβουν τα απαραίτητα πολιτικά και ένδικα μέσα ώστε να σταματήσει εν τη γενέσει της αυτή η απαράδεκτη μεθόδευση.
