Τη στήριξή του στις καινοτόμες και κοινωνικά δίκαιες αλλαγές που επιφέρει το υπό ψήφιση ασφαλιστικό νομοσχέδιο, εξέφρασε ο Βουλευτής Α' Πειραιώς και Νήσων κ.Νικόλαος Μανωλάκος από το βήμα της Ολομέλειας, λίγες ώρες πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.
«Το παρόν ασφαλιστικό διασφαλίζει τους αδύναμους και αποκαθιστά την ασφαλιστική δικαιοσύνη, στηρίζοντας όσους συνεισφέρουν με πολλά έτη εργασίας…επιχειρεί να ανατρέψει μια παγιωμένη αντίληψη που έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια, των τελευταίων ετών ότι κανείς δεν θα καταφέρει να πάρει σύνταξη, γεγονός που οδηγούσε στην αδήλωτη εργασία με τραγικές συνέπειες για την εθνική οικονομία αλλά και στη μετανάστευση του επιστημονικού μας δυναμικού στο εξωτερικό. Στο ερώτημα λοιπόν και τελειώνοντας αν θα πάρει κάποιος σύνταξη, η απάντηση είναι ναι, θα πάρει, αυτή που του αναλογεί, χωρίς καθυστερήσεις, αναμονές και άδικες περικοπές».
Χαρακτηρίζοντας το ασφαλιστικό ως «ένα μείζον εθνικό θέμα που αφορά άμεσα τον αξιοπρεπή τρόπο διαβίωσης όλων των Ελλήνων», ο κ.Μανωλάκος χαιρέτισε το σύνολο των διατάξεων που οδηγούν σε αυξήσεις των κύριων και επικουρικών συντάξεων, κάνοντας ειδική μνεία στις διορθωτικές παρεμβάσεις που αφορούν το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων:
«….Χαιρετίζω τις διορθωτικές παρεμβάσεις που έγιναν…στον υπολογισμό της ανταποδοτικής σύνταξης, μίας ειδικής κατηγορίας προσωπικού των ΕΔ, που αδικούνταν με τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης μετά τα 40 έτη ασφάλισης….στο προσωπικό κυρίες και κύριοι βουλευτές, που εκτελεί τις υπηρεσίες του στην Πατρίδα, με υψηλό ρίσκο για την ασφάλειά του, που δεν γνωρίζει εάν θα επιστρέψει στο σπίτι του το βράδυ και μας κάνει καθημερινά υπερήφανους με τις τολμηρές και παρακινδυνευμένες δράσεις στον Αέρα, στην Ξηρά και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας».
Αναφερόμενος στη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού, εξέφρασε την ανησυχία του για το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος, καθότι ο πληθυσμός της χώρας βαίνει μειούμενος και υπογράμμισε εμφατικά πως «μαζί με το ασφαλιστικό καλούμαστε να λύσουμε ένα σοβαρότερο κατά τη γνώμη μου πρόβλημα, το δημογραφικό. Διαφορετικά, πολύ φοβάμαι ότι θα έρθουμε αντιμέτωποι, όχι μόνο με τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μας συστήματος, αλλά και με την ίδια την ύπαρξή μας ως έθνος».
«Το παρόν ασφαλιστικό διασφαλίζει τους αδύναμους και αποκαθιστά την ασφαλιστική δικαιοσύνη, στηρίζοντας όσους συνεισφέρουν με πολλά έτη εργασίας…επιχειρεί να ανατρέψει μια παγιωμένη αντίληψη που έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια, των τελευταίων ετών ότι κανείς δεν θα καταφέρει να πάρει σύνταξη, γεγονός που οδηγούσε στην αδήλωτη εργασία με τραγικές συνέπειες για την εθνική οικονομία αλλά και στη μετανάστευση του επιστημονικού μας δυναμικού στο εξωτερικό. Στο ερώτημα λοιπόν και τελειώνοντας αν θα πάρει κάποιος σύνταξη, η απάντηση είναι ναι, θα πάρει, αυτή που του αναλογεί, χωρίς καθυστερήσεις, αναμονές και άδικες περικοπές».
Χαρακτηρίζοντας το ασφαλιστικό ως «ένα μείζον εθνικό θέμα που αφορά άμεσα τον αξιοπρεπή τρόπο διαβίωσης όλων των Ελλήνων», ο κ.Μανωλάκος χαιρέτισε το σύνολο των διατάξεων που οδηγούν σε αυξήσεις των κύριων και επικουρικών συντάξεων, κάνοντας ειδική μνεία στις διορθωτικές παρεμβάσεις που αφορούν το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων:
«….Χαιρετίζω τις διορθωτικές παρεμβάσεις που έγιναν…στον υπολογισμό της ανταποδοτικής σύνταξης, μίας ειδικής κατηγορίας προσωπικού των ΕΔ, που αδικούνταν με τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης μετά τα 40 έτη ασφάλισης….στο προσωπικό κυρίες και κύριοι βουλευτές, που εκτελεί τις υπηρεσίες του στην Πατρίδα, με υψηλό ρίσκο για την ασφάλειά του, που δεν γνωρίζει εάν θα επιστρέψει στο σπίτι του το βράδυ και μας κάνει καθημερινά υπερήφανους με τις τολμηρές και παρακινδυνευμένες δράσεις στον Αέρα, στην Ξηρά και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας».
Αναφερόμενος στη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού, εξέφρασε την ανησυχία του για το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος, καθότι ο πληθυσμός της χώρας βαίνει μειούμενος και υπογράμμισε εμφατικά πως «μαζί με το ασφαλιστικό καλούμαστε να λύσουμε ένα σοβαρότερο κατά τη γνώμη μου πρόβλημα, το δημογραφικό. Διαφορετικά, πολύ φοβάμαι ότι θα έρθουμε αντιμέτωποι, όχι μόνο με τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μας συστήματος, αλλά και με την ίδια την ύπαρξή μας ως έθνος».