Τα παραμυθάκια σου, λατρεμένα αναγνώσματα παιδιόθεν! Ξέρεις, εκείνα με τη Χιονάτη, τη Σταχτοπούτα, με μάγισσες, βατράχους, δράκους και με τον πρίγκιπα. O πρίγκιπας, παιδικό όνειρο ήταν κι αυτός. Όχι με τα παλάτια του, αλλά με την ψυχούλα του να σ’ αγαπάει, να σε προσέχει και να σε αντέχει.
Καθώς μεγάλωνες βέβαια, σταμάτησες να διαβάζεις παραμύθια και σιγά-σιγά άρχισες να τα ακούς από τους επίδοξους πρίγκιπες. Επιλεκτική καθώς ήσουν, πολύ γρήγορα τους έβλεπες να μεταμορφώνονται σε βατράχους και χαιρόσουν, γιατί δεν είχες ασχοληθεί περισσότερο μαζί τους.
Μέχρι που ήρθε η στιγμή, που νόμισες ότι βρήκες τον πρίγκιπά σου. Δεν ήταν τέλειος και μετά από κάποιο καιρό άρχισε να μοιάζει με βατραχάκι, αλλά εσύ τον αγαπούσες πάρα πολύ! Τόσο πολύ που πίστευες ότι δεν μπορούσες να ζήσεις μακριά του, αν και η ζωή σου μαζί του κάθε άλλο παρά παραμυθένια ήτανε. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η δεδομένη αγάπη σου τον μεταμόρφωσε και σε δράκο.
Κάπου εκεί ήταν που το ξεφτισμένο όνειρο έγινε εφιάλτης και καθώς έπεφτες από το συννεφάκι σου, έντρομη αναρωτιόσουν, και τώρα τι κάνω; Ηλίθια ερώτηση. Ανασκουμπώνεσαι, παλεύεις με όση δύναμη έχεις στην ψυχούλα σου και τον νικάς κατά κράτος! Επώδυνη η πτώση, αμείλικτος ο πόλεμος, βαθιές οι πληγές αλλά η ικανοποίηση για την νίκη ήταν απερίγραπτη! Το μόνο πράγμα που σου χάλασε τη χαρά, ήταν μια ενοχλητική διαπίστωση που έκανες.
Τότε που συνειδητοποίησες ότι τελικά το πρόβλημα δεν ήταν τα παραμύθια που διάβαζες ή που άκουγες, αλλά αυτά που έλεγες στον εαυτό σου. Γιατί μια χαρά τα κατάφερες και ζεις και βασιλεύεις μακριά από τον μεταλλαγμένο σου πρίγκιπα, οπότε εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι παραμύθιαζες ασύστολα τον εαυτό σου. Το θέμα είναι γιατί; Ήταν η εκνευριστική ανασφάλειά σου, ο φόβος της μοναξιάς ή μήπως αυτός της αποτυχίας;
Μπορεί να ήταν κάτι από αυτά, μπορεί και όλα αυτά μαζί, μπορεί και άλλα τόσα. Η αυτοψυχανάλυσή σου θέλει πολύ δουλίτσα ακόμη, είναι η αλήθεια! Το μόνο σίγουρο είναι ότι, από ‘κει και πέρα, αγάπησες τη μοναξιά σου, παλεύεις αδιάκοπα με την ανασφάλειά σου και ρισκάρεις να αποτύχεις όταν κάτι σού αρέσει, ακόμη κι αν φαίνεται πολύ καλό για να ‘ναι αληθινό. Γιατί στο κάτω-κάτω, τί να την κάνεις τη ζωή αν δεν μοιάζει και λίγο με παραμύθι;
Γράφει η Αριάδνη
