Είναι περιττό να το γράψουμε διαφορετικά: η Αφροδίτη είναι ένας πλανήτης-κόλαση. Γιατί πώς αλλιώς θα περιέγραφες ένα ουράνιο σώμα όπου η μέση θερμοκρασία αγγίζει τους 460 βαθμούς Κελσίου και η ατμοσφαιρική πίεση είναι 93 φορές μεγαλύτερη από τη Γη; Αν αυτό δεν είναι αρκετό, ας προσθέσουμε το γεγονός ότι οι άνεμοι φυσούν με 350 χλμ./την ώρα, ο αέρας αποτελείται κατά 93% από διοξείδιο του άνθρακα και αντί για νερό βρέχει θειικό οξύ.
Κι όμως, η Αφροδίτη δεν ήταν πάντα ένας τόσο αφιλόξενος τόπος. Σύμφωνα με ειδικούς επιστήμονες, κάποτε το κλίμα ήταν πολύ πιο δροσερό και υπήρχε πληθώρα ωκεανών στην επιφάνεια του πλανήτη. Παρ' όλα αυτά, μερικά εκατομμύρια χρόνια πριν, η Αφροδίτη μεταμορφώθηκε μία για πάντα εξαιτίας του (εκτεταμένου) φαινόμενου του θερμοκηπίου, με συνεπές αποτέλεσμα σήμερα να είναι είναι τελείως ακατάλληλη για την επιβίωση γήινης ζωής.
Πώς όμως συνέβη αυτό; Σύμφωνα με νέα έρευνα, που διεξήγαγε διεθνείς ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Mattias Green, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ήταν η παρουσία ωκεανών εκείνη που που την οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο ωκεανός κρύβεται πίσω από την μεταμόρφωση της Αφροδίτης σε αφιλόξενο πλανήτη.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: η θερμοκρασία στον πλανήτη είναι πάντοτε αφόρητα ζεστή εξαιτίας κυρίως της πολύ αργής περιστροφής του· αν η Γη γυρίζει μέσα σε 24 ώρες, η Αφροδίτη χρειάζεται αντίστοιχα 243 γήινες μέρες. Κι όχι μόνο αυτό: γυρίζει με αντίθετη φορά σε σχέση με τη Γη (αλλά και τους περισσότερους άλλους πλανήτες). Οι ερευνητές υποψιάζονται πώς δεν συνέβαινε πάντοτε αυτό· αντίθετα, πιστεύουν ότι συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο και μάλιστα με τη φορά της Γης, ένα βασικό στοιχείο δηλαδή για την ύπαρξη ωκεανού σε έναν πλανήτη.
Η έρευνα δείχνει πόσο σημαντικές είναι οι παλίρροιες για την περιστροφή ενός πλανήτη
Η κατακλυσμιαία αλλαγή που συντελέστηκε στην επιφάνεια της Αφροδίτης μπορεί να είναι το αποτέλεσμα σύγκρουσης με γιγάντιο μετεωρίτη, ο οποίος μπορεί να επηρέασε σε τόσο μεγάλο βαθμό τις δυναμικές ώστε ο πλανήτης να άλλαξε φορά και να επιβράδυνε αισθητά την περιστροφή του. Όμως, αυτή δεν είναι μία πιθανότητα στην οποία θα πόνταραν οι ερευνητές. Αντίθετα, πιστεύουν ότι ο ωκεανός βρίσκεται πίσω από την μεταμόρφωση. Συνοψίζοντας, οι παλίρροιες μπορεί να λειτούργησαν σαν φρένα στην περιστροφή, εξαιτίας της τριβής που είχαν με τον πυθμένα της θάλασσας.
Βέβαια, το ίδιο ακριβώς, συμβαίνει και στη Γη· σύμφωνα όμως με τους υπολογισμούς, αυτός ο μηχανισμός επηρεάζει τη διάρκεια της μέρας μόνο κατά 20 δευτερόλεπτα κάθε μερικά εκατομμύρια χρόνια. Τι έγινε λοιπόν στην Αφροδίτη; Οι ερευνητές πιστεύουν ότι εκεί ο μηχανισμός αντίστοιχα επηρέασε τη διάρκεια κατά 72 γήινες μέρες κάθε μερικά εκατομμύρια χρόνια. Η μείωση της ταχύτητας περιστροφής φαίνεται ότι ήταν αρκετή ώστε, σιγά σιγά, ο ωκεανός να εξατμιστεί δημιουργώντας το φαινόμενου του θερμοκηπίου κάνοντας την Αφροδίτη, ουσιαστικά, ακατάλληλη για να φιλοξενήσει τη ζωή όπως την γνωρίζουμε.
Όλα αυτά μπορεί να συνέβησαν στο πολύ μικρό χρονικό διάστημα για το σύμπαν των 10 με 50 εκ. ετών. "Η έρευνά μας δείχνει πόσο σημαντικές είναι οι παλίρροιες για την περιστροφή ενός πλανήτη, ακόμα κι αν οι ωκεανοί είχαν ζωή μερικών μόνο εκατομμυρίων χρόνων, και το πώς αποτελούν στοιχείο-κλειδί για τη δυνατότητα ενός πλανήτη να φιλοξενήσει ζωή" εξηγεί μέσα από δηλώσεις του ο Mattias Green.
Ο πλανήτης θα μπορούσε να μεταμορφωθεί από μία εξωγήινη κόλαση σε έναν επίγειο παράδεισο σιγά σιγά.
Με λίγα λόγια, η επιβράδυνση της περιστροφής από την τριβή που δημιουργούσαν οι παλίρροιες μπορεί να είναι ο λόγος που η Αφροδίτη μεταμορφώθηκε από έναν πλανήτη γεμάτο ωκεανούς ικανό να φιλοξενήσει ζωή σε έναν πλανήτη όπου τίποτα δεν μπορεί να επιβιώσει. Σε μία ιστορική περίοδο όπου η ανθρωπότητα ενδιαφέρεται περισσότερο από ποτέ να βρει άλλους πλανήτες για να αποικίσει -λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν έχει μείνει και τόσος ανεκμετάλλευτος χώρος στον πλανήτη μας ενώ παράλληλα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να τον καταστρέψουμε- αυτή η νέα ανακάλυψη μπορεί να προσφέρει μία βιώσιμη εναλλακτική σε αυτήν του Κόκκινου Πλανήτη.
Θα ήταν, δηλαδή, αρκετό να βρεθεί ένας τρόπος ώστε να επιταχυνθεί η περιστροφή της Αφροδίτης (οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι υπάρχουν περισσότεροι από ένας τρόποι για να συμβεί αυτό) για να μειωθεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου· στη συνέχεια θα ήταν απαραίτητο να εισαχθούν τεράστιες ποσότητες υδρογόνου στην ατμόσφαιρα έτσι ώστε το διοξείδιο του άνθρακα να μετατραπεί σε νερό, αναγεννώντας τους ωκεανούς που κάποτε ήταν πανταχού παρόντες στην επιφάνεια της Αφροδίτης.
Έτσι ο πλανήτης θα μπορούσε να μεταμορφωθεί από μία εξωγήινη κόλαση σε έναν επίγειο παράδεισο σιγά σιγά. Φυσικά, όλα αυτά, βρίσκονται ακόμα στην σφαίρα της θεωρίας. Λαμβάνοντας, όμως, υπόψη ότι τα τελευταία χρόνια η ανθρωπότητα έχει ξεκινήσει να κάνει σχέδια για τον αποικισμό του τοξικού πλανήτη Άρη, ίσως καλό θα ήταν να εξεταστούν και οι υπόλοιπες επιλογές που έχουμε ως είδος. Μήπως, τελικά, μία μεταμορφωμένη Αφροδίτη θα ήταν πολύ καλύτερη από τον εχθρικό Κόκκινο Πλανήτη;
Από: Esquire IT
