Στον Άγιο Δομίνικο βρέθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου προκειμένου να συμμετάσχει στο Συμβούλιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στις 28 και 29 Ιανουαρίου.
Μάλιστα, ο Γιώργος Παπανδρέου, έχοντας στο πλευρό του τον σοσιαλιστή Ισπανό Πρωθυπουργό Πέτρο Σάντσεθ, ανάρτησε φωτογραφίες τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Γιώργος Παπανδρέου εμφανίστηκε νέο στυλ και αντικατέστησε το μουστάκι του με μούσι.
Με την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ο κ. Παπανδρέου συζήτησε με τους συντρόφους του τους κινδύνους για τη δημοκρατία, την κοινωνική συνοχή και τα ανθρώπινα δικαιώματα από την άνοδο του ακραίου λαϊκισμού και του νέο-φασισμού, καθώς και από την αρρύθμιστη χρήση των νέων τεχνολογιών, της ρομποτικής και της τεχνητής νοημοσύνης.
Στις συνεδρίες, συζητήθηκε εκτεταμένα το ζήτημα της Βενεζουέλας και βγήκε ομόφωνο ψήφισμα με έκκληση για άμεσες δημοκρατικές εκλογές υπό τον έλεγχο μιας νέας ανεξάρτητης και αντικειμενικής αρχής, ενώ τονίζεται παράλληλα η αντίθεση σε κάθε εξωτερική στρατιωτική επέμβαση στη χώρα αυτή.
Σε ότι αφορά τη Συρία, το ψήφισμα του Συμβουλίου υπογραμμίζει ότι μια πρόωρη αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα ανθρωπιστική κρίση με σοβαρές συνέπειες.
Στην κεντρική ομιλία του, ο Γιώργος Παπανδρέου είπε μεταξύ άλλων:
«Οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν τόσο πλούτο όσο η μισή ανθρωπότητα. Το γεγονός αυτό, ναρκοθέτησε το κοινωνικό μοντέλο για το οποίο οι σοσιαλδημοκράτες σε όλο τον κόσμο είμαστε τόσο περήφανοι. Γιατί αυτό, το δικό μας κοινωνικό μοντέλο έφερε ειρήνη, κοινωνική ευημερία, μεγαλύτερη ισότητα, ιατρική περίθαλψη για όλους, παιδεία για όλους, προστασία των πιο αδικημένων, των πιο ευάλωτων, των γυναικών, των παιδιών, των προσφύγων, με οικονομική ανάπτυξη και νέες ελευθερίες.
Το νέο-φιλελεύθερο, καπιταλιστικό μοντέλο, όπως το ξέρουμε, δεν εξυπηρετεί την ευημερία του πλανήτη. Το σύστημα δεν δουλεύει πια προς όφελος του λαού, δεν υπηρετεί ούτε εκφράζει το λαό. Γι’ αυτό είναι και κατανοητός ο θυμός, που τόσο πολλοί νοιώθουν απέναντι σε ένα κατεστημένο που αισθάνονται ξένο. Από τη μια οι αδικίες, η απώλεια της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο, οι δυσκολίες για την καθημερινή επιβίωση, από την άλλη οι ελίτ που μοιάζουν να βρίσκονται σε μια παράλληλη πραγματικότητα.
Την ίδια ώρα που διαπιστώνουμε αυτές τις αδικίες και ασκούμε κριτική στο σημερινό κατεστημένο παλεύοντας ενάντια σε έναν καπιταλισμό χωρίς κανόνες, πρέπει συγχρόνως να αντιμετωπίσουμε ένα πολύ επικίνδυνο φαινόμενο: την εκμετάλλευση του θυμού, του φόβου, της ανασφάλειας του λαού, προς όφελος των πολιτικών που εκπροσωπούν τον ακραίο λαϊκισμό, τον αυταρχισμό, την ξενοφοβία, τον υπέρ εθνικισμό.
Αυτούς που θέλουν να καταστρέψουν τους διεθνείς θεσμούς, να διαλύσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, που πιστεύουν ότι η επίδειξη δύναμης αποτελεί δικαίωμα, που χρησιμοποιούν τη διαφορετικότητα για να διαιρούν. Αυτούς που ψάχνουν αποδιοπομπαίους τράγους μέσα από τον αντισημιτισμό, την ισλαμοφοβία, τους πρόσφυγες στα παράλια μας. Που υποτιμούν τις γυναίκες σαν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας, που δεν πιστεύουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι υπαρκτή, πόσω μάλλον πως αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την ανθρωπότητα σήμερα.
Αυτοί που χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την καλλιέργεια μίσους, που χρησιμοποιούν το ίντερνετ για να ελέγχουν και να χειραγωγούν, που λένε ότι είναι ενάντια στο κατεστημένο αλλά στην ουσία, υπηρετούν το πιο καταπιεστικό και άδικο οικονομικό σύστημα.
Αυτούς που προσπαθούν να αναθεωρήσουν την ιστορία, να συγκαλύψουν τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, το Ολοκαύτωμα, όπου εκατομμύρια Εβραίοι και άλλες μειονότητες οδηγήθηκαν στο θάνατο.
Σήμερα, πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημα μας απέναντι σε όλους αυτούς.Πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη να μην υπάρξουν ποτέ παρόμοια εγκλήματα. Να πάρουμε εκείνες τις πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν το νεοφασισμό και τον αυταρχισμό στην απόλυτη ήττα.
Ας δυναμώσουμε το Κίνημα μας, τη συνεργασία, τη φωνή μας! Ας αναζωογονήσουμε τις αξίες μας. Τις αξίες που επέτρεψαν στις κοινωνίες μας να ευημερήσουν, να ζήσουν ειρηνικά, δημοκρατικά.
Η δημοκρατία, μια λέξη που γεννήθηκε στην αρχαία Αθήνα, οδήγησε στην πίστη ότι εμείς οι πολίτες μπορούμε να πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας. Ότι μπορούμε συλλογικά, να αλλάξουμε προς το καλύτερο. Αυτή είναι η δημοκρατική πολιτική πράξη.
Απέναντι μας, έχουμε αυτούς που θέλουν να σπιλώνουν το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα. Που δεν πιστεύουν ότι οι λαοί μπορούν να κυβερνήσουν τις χώρες τους, να ελέγξουν την τύχη τους. Αλλά ποια η εναλλακτική;Να έχουμε τεχνοκράτες, βασιλιάδες, δικτάτορες, δημαγωγούς να αποφασίζουν για μας;
Θα παραχωρήσουμε το επίτευγμα της δημοκρατίας σε κάποιο σωτήρα, μεσσία, Θεό που υποτίθεται ότι θα λύσει τα προβλήματά μας; Ασφαλώς, όχι! Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη δημοκρατία και για την ενδυνάμωση της.
Αν το Κίνημα μας είχε πισωγυρίσματα, είναι για συγκεκριμένους λόγους.Η οργανωμένη κοινωνία δέχεται επίθεση.
Τα εργατικά κινήματα αποδυναμώθηκαν.Η απασχόληση έγινε πιο αβέβαιη, μερική και επισφαλής.Η ανάπτυξη δεν συνοδεύεται από θέσεις εργασίας, η ανεργία γίνεται χρόνια, η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη αντικαθιστούν πολλά επαγγέλματα. Η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία μας έχει περιθωριοποιήσει τεράστια τμήματα του πληθυσμού που έχουν σπρωχτεί στην γκρίζα ζώνη της οικονομίας. Αυτό που πολλοί σήμερα ονομάζουν πρεκαριάτο.
Μέσα από αυτές τις αντιθέσεις, όμως, προέκυψαν και νέα κινήματα.Ενάντια στην κλιματική αλλαγή, υπέρ της βιοποικιλότητας, της προστασίας των φυσικών πόρων.Υπέρ της ιδιωτικότητας στο διαδίκτυο.Υπέρ του δικαιώματος για μια προσιτή ιατρική κάλυψη για όλους.Υπέρ του αγώνα για διαφάνεια και ενάντια στους φορολογικούς παραδείσους.Υπέρ του αγώνα για καθαρή ενέργεια.Υπέρ του αγώνα για λαϊκή κυριαρχία, ουσιαστική δημοκρατία.Υπέρ του αγώνα των γυναικών και των κοριτσιών για σεβασμό, αξιοπρέπεια και ίσα δικαιώματα.
Σήμερα, οι δημοκράτες σοσιαλιστές πρέπει να δικτυωθούν, να οικοδομήσουν συμμαχίες με όλα αυτά τα κινήματα και ένα πλατύ μέτωπο για την αλλαγή, την προοδευτική και δημοκρατική αλλαγή.
Θα νικήσουμε όποιες ελίτ κωφεύουν στα μηνύματα των καιρών.Θα νικήσουμε το νέο φασιστικό αυταρχισμό, αυτή τη μαύρη διεθνή που διχάζει τις κοινωνίες μας και καταστρέφει τις δυνατότητες διεθνούς συνεργασίας.
Μπορούμε και θα το πετύχουμε!»
