Πέραν όλων των άλλων, η εποχή στην οποία έχουμε την τυχερή ατυχία να βρισκόμαστε
νηφάλιοι και συνειδητοποιημένοι να επιβιώνουμε είναι αυτή που καταρρίπτονται μύθοι. Είναι η εποχή που πολύ περισσότερο αλλάζουν ορισμένα πράγματα. Στο πεδίο του άντρα και στο τι κοιτάζει σε μια γυναίκα, δεν σημειώθηκε κάποια κοσμογονική αλλαγή.
Απλώς γίνεται πιο κατανοητό από τα παρελθόντα χρόνια ότι η απλότητα της σκέψης του, που αγγίζει επίπεδα μονοκύτταρου οργανισμού, έχει πολλά καλά. Το διαδίκτυο έδωσε την ευκαιρία σε όλα εμάς τα αρσενικά να εκτιμάμε και να μην γινόμαστε μηδενιστές στις κρίσεις μας. Το πιο τρανό παράδειγμα είναι η αποκαθήλωση των μοντέλων και η καθιέρωση του πρότυπου « γεματούλα ».
Με τον όρο « γεματούλα » εννοείται εκείνη η γυναίκα που δεν βασίζεται σε εξαντλητικές δίαιτες για να διατηρήσει ένα ευθύ κορμί. Γεματούλα είναι εκείνη που αγαπάει τις καμπύλες της και κάνει τον απέναντι της να γοητεύεται από αυτές. Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, όταν εσύ ο ίδιος εκπέμπεις σιγουριά και αγάπη προς το είναι σου, το βλέπει κι ο άλλος.
Θα περίμενε κανείς με το διαδίκτυο να επιτεινόταν μια κατάσταση αποθέωσης προς γυναίκες της πασαρέλας. Με ή χωρίς εισαγωγικά. Όμως η πληθώρα εικόνων λειτούργησε ως μπούμερανγκ.
Οκ, προφανώς πάντοτε μας άρεσαν τα πλούσια στήθη και τα πληθωρικά οπίσθια. Αλλά σήμερα ζούμε την πανθομολογούμενη κυριαρχία τους. Κι όχι μόνο. Τα μπουτάκια, η κοιλίτσα, ακόμα και τα μαγουλάκια είναι στοιχεία του γυναικείου σώματος που τα προτιμάμε πιο γεμάτα.
Πάρε για παράδειγμα την Κέιτ Άπτον. Πότε ήταν στα πάνω της; Μέχρι πριν δύο χρόνια που ήταν γεματούλα στην πιο τέλεια μορφή της έννοιας. Δείτε την απήχηση της τους τελευταίους μήνες που το έριξε στην γυμναστική και έχασε ένα μεγάλο αριθμό κιλών; Οι άντρες αναζήτησαν άλλες επιλογές.
Ακόμα πιο ενδεικτικό δείγμα είναι η Σοφία Βεργκάρα. Θα είμαστε ψεύτες αν δεν πούμε πως το στήθος της λειτουργεί δίκην πολιορκητικού κριού. Αλλά η σεπτή λατρεία προς τη Σοφία έρχεται για το σύνολο της σωματικής της κατάστασης. Οι άντρες είμαστε με τις γυναίκες όπως και στο φαγητό. Θέλουμε να τις βλέπουμε και να γεμίζουν οι αισθήσεις μας. Έχετε δει σε κάτι κινούμενα που όταν δακρύζουν ανεβαίνει η στάθμη του νερού στις κόρες των ματιών; Αυτό συμβαίνει με την Σοφία.
Η Τζένιφερ Λόπεζ και η Μόνικα Μπελούτσι δεν χρειάζεται να αναφερθούν, γιατί αποτελούσαν πάντοτε επιλογές των ανδρών. Απλώς ήταν η φαινομενική μειοψηφία.
Η Κριστίνα Χέντρικς από την άλλη είναι μια εισαγωγή της δεκαετίας που διανύουμε, πάλι με έκδηλα επιχειρήματα. Οι καμπύλες της όμως, που απέχουν παρασάγγας από των μοντέλων, μπαίνουν στο τοπ-5 με τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να δει ένας άντρας. Γενικά, όχι μόνο καμπύλες.
Κομμάτι της επέκτασης του τηλεοπτικού προϊόντος, η Αλεσάντρα Νταντάριο συστήθηκε σε όλους μας το 2014 με αυτή τη σκηνή στο True Detective. Για πολλούς δεν είναι το στήθος της αυτό που τους τραβάει. Είναι όμως τα μαγουλάκια της που αφαιρούν το «θέλω να της κάνω έρωτα» σκεπτικό και πάνε το αντρικό μυαλό σε «θέλω να την κάνω κοπέλα μου» σκεπτικό.
Κι αν εσύ ως γυναίκα δεν έχεις πειστεί ακόμα, τότε πάρε και άλλο ένα χαρτί της τράπουλας. Σάλμα Χάγιεκ. Γυναικάρα με πιασίματα, που σε χορταίνει μόνο με την θέαση της. Κι ας είναι μικρή στο δέμας. Δε θες τίποτα άλλο.
Σε όλες τις παραπάνω θα αρνείσαι πεισματικά να δεχτείς ότι μας υποκινεί το ενδιαφέρον κάτι άλλο πέρα από το στήθος ή τα οπίσθια τους. Η απάντηση λέγεται Κέλι Μπρουκ. Η Βρετανίδα βρίσκεται στο όριο της έννοιας και το αντρικό μάτι δεν το ενοχλεί καθόλου ούτε η κυτταρίτιδα, ούτε κάποιες ραγάδες.
Ή αν αναζητάς πιο ντόπια ονόματα, αρκεί να πας στην στήλη «Γυναίκα» στο Menshouse και να δεις ποιες γνωρίζουν την αποθέωση. Σαμπρίνα, Έλλη Κοκκίνου, Πηνελόπη Πλάκα είναι μερικά ονόματα που θα δεις στις πρώτες σελίδες.
Όλα αυτά δεν πέφτουν στο τραπέζι για να πουν ότι ο άντρας εστιάζει υπεραπαραίτητα εκεί. Αναδύονται όμως ως ένα κομμάτι που δεν έχει αναγνωριστεί στον άντρα μέχρι πρόσφατα. Γι΄αυτό θα μας δεις να ξενερώνουμε απίστευτα κάθε φορά που διαβάζουμε για μια Ελληνίδα διάσημη που δίνει συμβουλές ομορφιάς και διατροφής.
Το πόσο σέξι είναι η άλλη και τι σου βγάζει παίζει πλέον τον μεγαλύτερο ρόλο. Ο άντρας δεν είναι – και μάλλον ποτέ δεν ήταν, αν και έσκαψε το λάκκο του μόνος του – επιφανειακός και δεν απορρίπτει. Πολύ περισσότερο δεν τοποθετεί αβρόχοις ποσί την ταμπέλα «άσχημη» σε μια κοπέλα. Κι αν το κάνει, δεν το κάνει γιατί μπορεί να είναι γεματούλα ή διαφορετική εικόνα από τις ψηλές, αδύνατες με τα χιλιομετρικά πόδια. Ο άντρας αγαπάει τις γυναίκες και του αρκούν πολύ μικρά πράγματα για να εστιάσει στην σεξουαλικότητα τους. Ανάλογα πως θα του τα σκάσει εγκεφαλικά η κάθε μία!