Ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένας πολύ κρίκος της τεράστιας αλυσίδας, η οποία συμπληρώνεται από χιλιάδες άλλα είδη. Αν ένας χώρος τόσο περιορισμένος όσο ο πλανήτης σφύζει από ζωή και μάλιστα από τόσες πολλές διαφορετικές μορφές ζωής, γιατί το απέραντο σύμπαν να είναι ερημικό και να μας δίνει την αίσθηση ότι είμαστε μόνοι;
Η άποψη ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε μόνο για εμάς φαντάζει πολύ εγωιστική. Είναι δυνατόν τα δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων άστρων που βρίσκονται διάσπαρτα εκεί έξω να δημιουργήσουν και να συντηρήσουν ζωή; Ασφαλώς! Υπάρχουν δύο πολύ σημαντικοί παράγοντες οι οποίοι συνηγορούν στην άποψη αυτή. Πρώτον, υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός πλανητών, που θα μπορούσαν να έχουν ευνοϊκές συνθήκες για την δημιουργία και την ανάπτυξη ζωής. Δεύτερον, θεωρείται εξαιρετικά μεγάλη η ηλικία του σύμπαντος, η οποία αγγίζει τα 13 δισεκατομμύρια χρόνια, σε σχέση με την ηλικία της ζωής στον πλανήτης μας.
Ας αναλογιστούμε μόνον το παράδειγμα που ακολουθεί: αν συμπιέσουμε τον χρόνο από την εμφάνιση της ζωής στον πλανήτη μας στο χρονικό διάστημα των 365 ημερών που διαρκεί ένα γήινο έτος, τότε η δική μας εμφάνιση σαν είδος, δεν έγινε παρά μόνο 1 ώρα πριν την λήξη αυτού του υποθετικού έτους. Παρά τις ανωτέρω αμφισβητήσεις όμως, το ερώτημα παραμένει: Είμαστε πράγματι μόνοι; Και δυστυχώς το μοναδικό στοιχείο που διαθέτουμε ως τώρα για την παρουσία εξωγήινης ζωής είναι η απουσία της. Ασφαλώς όμως δεν πρέπει η απουσία της παρουσίας να αποτελεί απόδειξη ανυπαρξίας. Το μόνο βέβαιο στην όλη ιστορία είναι ο ότι ο άνθρωπος θα συνεχίσει την αναζήτηση, αφού η δίψα για γνώση και η διαρκής αναζήτηση είναι στοιχεία της φύσης του και του χαρακτήρα του.
Οι προσπάθειες μας μέχρι σήμερα για να έρθουμε σε επαφή με κάποιο εξωγήινο πολιτισμό ή να εντοπίσουμε κάποια ίχνη του έχουν αποβεί άκαρπες και μάταιες. Αν πράγματι υπάρχουν εξωγήινα όντα με νοημοσύνη, τότε θα είχαν φτάσει στη Γη και θα τους “βλέπαμε”. Όμως κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί.
Ας υποθέσουμε ακόμα ότι οι εξωγήινοι δεν μπορούν να φτάσουν στον πλανήτη μας. Αλλά γιατί δεν τους ακούμε; έστω και από απόσταση; Εδώ υπεισέρχεται ένα ερώτημα του Ενρίκο Φέρμι (γνωστό ως το παράδοξο του Φέρμι) όπου μέσα σε τρεις λέξεις κατάφερε να εντάξει και να περιγράψει τους προβληματισμούς και τις απορίες ολόκληρης της ανθρωπότητας “ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ;”
