Η κατάθεση διάταξης την περασμένη Παρασκευή στη βουλή με την οποία επεκτείνεται για ακόμη δυο χρόνια η απαλλαγή των αγροτεμαχίων από τον συμπληρωματικό φόρο εμφανίζεται εκ πρώτης όψεως ως θετική. Μια δεύτερη ανάγνωση, όμως, δείχνει ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία προθυμία όχι απλώς για κατάργηση του φόρου –όπως με περισσή ευκολία και ελαφρότητα υποσχόταν η κυβέρνηση πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015- αλλά ούτε και για αλλαγές προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός περισσότερο δίκαιου φόρου.
Έτσι, αυτό που είχε εύστοχα πει ο Φραγκλίνος ότι δεν υπάρχει τίποτε σίγουρο στον κόσμο, εκτός βέβαια από το θάνατο και τους φόρους, αποκτά μια νέα ελληνική παραλλαγή. Δεν υπάρχει κανένας πιο σίγουρος φόρος από τον ΕΝΦΙΑ.
Το ότι είναι πιο σίγουρος φόρος και ότι πιο πιθανό είναι να… παγώσει ο ήλιος από το να καταργηθεί φαίνεται από μια σειρά γεγονότων. Παρά τις επανειλημμένες εξαγγελίες και προβλέψεις των κειμένων των μνημονίων ότι θα οι αντικειμενικές αξίες θα εξισωθούν με τις εμπορικές, αυτό παίρνει συνεχώς αναβολή. Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν για το 2017, μεταφέρθηκε για τον Ιούνιο του 2017 και τώρα έχει μεταφερθεί για το 2018. Ακόμη, όμως, και να μειωθούν οι αντικειμενικές αξίες, θα γίνουν τέτοιες αλλαγές σε κλίμακες και συντελεστές που η εισπραξιμότητα του φόρου θα διατηρηθεί στα 2,65 δις ευρώ ετησίως.
Η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε με τους θεσμούς μια σειρά από αντίμετρα στη λιτότητα για το 2020. Σε αυτά περιλαμβάνεται και η μείωση του ΕΝΦΙΑ. Μόνο που αυτή η μείωση, αν και εφόσον εφαρμοστεί, θα είναι κατ’ ανώτατο όριο 70 ευρώ και μόνο για όσους πληρώνουν ΕΝΦΙΑ έως 700 ευρώ.
Το τρίτο σημείο που δείχνει την απροθυμία για αλλαγές στο φόρο είναι, όπως αναφέρθηκε, η αναστολή της εφαρμογής του συμπληρωματικού ΕΝΦΙΑ στις εκτός σχεδίου εκτάσεις. Στην πράξη, μεγάλες περιουσίες που βρίσκονται σε εκτός σχεδίου εκτάσεις (π.χ. σε δημοφιλή νησιά ή ακόμη και ολόκληρα νησιά!) παραμένουν ουσιαστικά αφορολόγητες την ώρα που φορολογούνται αδρά κτίσματα χαμηλής αξίας στα αστικά κέντρα, όπως ένα μικρό διαμέρισμα που είναι η μία και μοναδική κατοικία ενός φτωχού νοικοκυριού.
Το σίγουρο λοιπόν είναι ο ΕΝΦΙΑ θα συνεχίσει για τουλάχιστον τα επόμενα δυο χρόνια να είναι αυτός που είναι σήμερα. Ένας άδικος, τυφλός, ισοπεδωτικός και δημευτικός φόρος…
