Η διαισθητική αλλά και λογική γνώση των προγόνων που λάτρευαν τον ήλιο ως θεράποντα οντότητα και ζωοδότη θεό φαίνεται πως επιβεβαιώνεται κάθε μέρα από την επιστήμη. Ο ήλιος είναι ο απόλυτος βιολογικός ρυθμιστής μας.
Κατ αρχήν βρισκόμαστε μέσα στην ατμόσφαιρα του, κάθε του πράξη μας επηρεάζει άμεσα.
Η ύπαρξη κάθε μορφή ζωής στο πλανήτη εξαρτάται άμεσα από τον ήλιο. Μια από τις πιο τραυματικές εμπειρίες που μπορεί να δοκιμάσει ένας ζωντανός οργανισμός είναι η ξαφνική και απροσδόκητη εξαφάνιση του ήλιου. Στις σπάνιες περιπτώσεις της ολικής έκλειψης τα ζωντανά πλάσματα βυθίζονται σε σύγχυση.
Ο ήλιος αποτελεί μία μυστηριώδης κοσμική γεννήτρια, ένα ανεξάντλητο πυρηνικό αντιδραστήρα. Αυτή η πυκνή μάζα ακτινοβολίας , εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη απο τη Γη, βρίσκεται σε μία διαρκής κατάσταση αναβρασμού. Κάθε δευτερόλεπτο καταστρέφονται σε εκρήξεις, κοντά στον πυρήνα του τέσσερα εκατομμύρια τόνοι υδρογόνου, σε θερμοκρασία 13 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου , στέλνοντας συντριβάνια φωτιάς σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων στο διάστημα.
Παρόλο τους 27 εκατομμύρια βαθμούς όμως , ο πυρήνας του ήλιου μοιάζει να συμπεριφέρεται σαν αέριο ..
Αρκετοί βιολόγοι έχουν παρατηρήσει περίεργες συμπεριφορές ζώων κατά τη διάρκεια έκλειψης , αετοί προσγειώνονται κατακόρυφα σε δέντρα προκειμένου να βρουν προστασία ενώ ομάδες πιθήκων να τρέχουν απο τη βοσκή σε αμυντικό σχηματισμό σαν να πρόκειται να αντιμετώπισουν έναν άγνωστο εχθρό. Οι άνθρωποι γνωρίζουμε πλέον τη συμπεριφορά του ήλιου αλλά όλες οι υπόλοιπες μορφές ζωής που είναι άρρηκτα ρυθμισμένες από το ηλιακό φως , όχι.
Το φως και το σκοτάδι εναλλάσσονται σε κανονικό ρυθμό.
Από το ρυθμό αυτό κάθε οργανισμός στο πλανήτη παίρνει τις πληροφορίες του για το Σύμπαν. Αυτή η διαδικασία ονομάστηκε ημερήσιος ρυθμός αλλά το μέγεθος του κύκλου , η διάρκεια φωτεινότητας και σκοταδιού και οι αντιδράσεις των διαφόρων οργανισμών στο φως ή στην έλλειψη του ποικίλουν πολύ.
Οι βιολόγοι προσπαθώντας να περικλέισουν όλη αυτή τη διαδικασία σε μία μόνο λέξη ένωσαν δύο λατινικές λέξεις τη λέξη circa περίπου και τη λέξη Dies ημέρα . Έτσι έχουμε τη λέξη που οι περισσότεροι απο εμάς κάπου έχουμε συναντήσει κιρκαδικός - circadian. 
Oι ακτίδες του ήλιου μεταφέρουν δύο πράγματα. Ενέργεια και πληροφορίες.
Δεν είναι τυχαίο πως η ενέργεια που περιέχεται στο ορατό ηλιακό φως , είναι η ίδια που απαιτείται για το σύνολο των βιοχημικών λειτουργιών της ζωής.
Ο ετήσιος κιρκαδιακός κύκλος ανακαλύφθηκε τυχαία απο τον Κένεθ Φίσερ, όταν μελετούσε τη συμπεριφορά του χρυσόμαλλου σκίουρου citelius lateralis, στο πανεπιστήμιο του Τορόντο του Καναδά. Ο Φίσερ τοποθέτησε τα τρισχαριτωμένα αυτά ζωάκια μέσα σ ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα, με θερμοκρασία 0 βαθμούς Κελσίου . Τους διοχέτευχε τεχνητό φωτισμό δώδεκα ώρες το εικοσιτετράωρο, χωρίς καμία φυσική αυξομείωση. Κι όμως οι σκίουροι ήταν δραστήριοι και γεμάτοι υγεία μέχρι τον Οκτώβριο. Το σώμα τους είχε σ όλο αυτό το διάστημα θερμοκρασία 37 βαθμών Κελσίου.
Αλλά , μόλις έφτασε εξωτερικά το φθινόπωρο , παρόλο που κανένα στοιχείο μέσα στον πειραματικό θάλαμο δεν μαρτυρούσε , την κλιματική αλλαγή , η θερμοκρασία των ζώων έπεσε στον 1 βαθμό Κελσίου και οι σκίουροι βυθίστηκαν σε χειμερία νάρκη.
Οι μικροσκοπικές πράσινες αφίδες , γνωστές σαν φυτόψειρες, επειδή τα καλοκαίρια ρουφάνε τους χυμούς των φυτών αναπαράγονται τις μεγάλες ημέρες με παρθενογένεση , χωρίς να παρεμβάλονται αρσενικά έντομα.
Όσο πλησιάζει , όμως , το φθινόπωρο και το φως της ημέρα δεν φτάνει τις 14 ώρες, αρχίζουν ν αναπαράγονται με σεξουαλικό τρόπο, δηλαδή μετά από την ένωση τους με τα αρσενικά και γεννούν αυγά που μένουν πάνω στο έδαφος όλο το χειμώνα.
Πολλά άλλα ζώα προτιμούν ν αλλάξουν την εμφάνιση τους παρά τις συνήθειες τους για το χειμώνα. Καφετία κουνάβια γίνονται άσπρα όταν χειμωνιάσει και κρύβονται εύκολα στο χιόνι.
Αν κρατήσουμε το κουνάβι κάτω από πολύ δυνατό τεχνητό φως το φθινόπωρο, μεγαλώνοντας τεχνητά τη διάρκεια της ημέρας , η γούνα του δεν θα ασπρίσει ποτέ , απόδειξη , πως και τα ζώα αυτά καθώς και οι αφίδες , αντλούν τις πληροφορίες τους για την άφιξη του χειμώνα από το ηλιακό φως.
Από τις διάφορες μορφές ζωής που εκδηλώθηκαν πάνω στο πλανήτη μας , αυτές που κατάφεραν να συνειδητοποιήσουν το περιβάλλον τους και να συλλάβουν περισσότερες από τις πληροφορίες που μεταδίδει το ηλιακό φως , εξελίχθηκαν σε πολυπλοκότερα ζωικά συστήματα.
Ενα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στην ηλιακή φυσική
Η θερμοκρασία στην επιφάνεια του ήλιου, την φωτόσφαιρα, είναι μόλις 6.000 βαθμοί Κελσίου, ενώ όσο απομακρυνόμαστε από τη φωτόσφαιρα η θερμοκρασία αυξάνεται αντί να μειώνεται. Στη ζώνη των 3.000 χιλιομέτρων μεταξύ της φωτόσφαιρας και του στέμματος, η θερμοκρασία ανεβαίνει από τους 6.000 σε πάνω από 1.000.000 βαθμούς Κελσίου. Τι ειναι αυτό που κάνει τη φωτόσφαιρα να είναι τόσο ψυχρή. Αυτό το γεγονός αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα αλλά και μυστήρια προς επίλυση στη φυσική του ήλιου.
Οι εξηγήσεις που δίνονται είναι οι εξής:
1. Θεωρία των κυμάτων θερμότητας: οι μαγνητικές γραμμές μεταφέρουν κύματα θερμότητας από την κοχλάζουσα επιφάνεια του ήλιου τα οποία θερμαίνουν τα ηλεκτρικά φορτισμένα αέρια της κορόνας σε τεράστιες θερμοκρασίες.
2. Θεωρία συστροφής μαγνητικών γραμμών: οι μαγνητικές γραμμές του πεδίου του ήλιου συστρέφονται λόγο της διαφορετικής περιστροφής του και τελικά σπάνε απελευθερώνοντας την ενέργειά τους θερμαίνοντας ραγδαία τα αέρια της κορόνας του ήλιου.
3. Λόγω μικροσκοπικών ηλιακών εκλάμψεων
Σχέση ηλιακών κηλίδων και εξάπλωσης επιδημιών
Ένας Ρώσσος επιστήμονας , καθηγητής της ιστορίας , μελέτησε τα θέματα της επίδρασης του ήλιου και έφτασε στο συμπέρασμα πως οι μεγάλες κοινωνικές αλλαγές σχετίζονται με τη δραστηριότητα των ηλιακών κηλίδων παρά με τον διαλεκτικό υλισμό .
Ο Τσιγιέφσκυ υποστηρίζει πως οι μεγάλες επιδημίες της νεότερης ιστορίας, όπως η διφθερίτιδα και η χολέρα στην Ευρώπη , ο τύφος στη Ρωσία κι η ευλογία στο Σικάγο εκδηλώθηκαν στο αποκορύφωμα των 11χρονων ηλιακών κύκλων. Αυτό μπορεί να αποδείχθεί μέσω της μελετης σε τομές δέντρων καθώς οι ετήσιοι δακτύλιοι του κορμού ειναι φαρδύτεροι όταν υπάρχει έντονη ενέργεια των ηλιακών κηλίδων. Η θεωρία του Τσιγιέφσκυ παρουσίαζει μεγάλη δυσκολία στο να την αποδεχθεί κανείς ωστόσο την πλήρωσε με περίπου 30 χρόνια διαμονή στις Ρώσικες φυλακές.
Κατ αρχήν βρισκόμαστε μέσα στην ατμόσφαιρα του, κάθε του πράξη μας επηρεάζει άμεσα.
Η ύπαρξη κάθε μορφή ζωής στο πλανήτη εξαρτάται άμεσα από τον ήλιο. Μια από τις πιο τραυματικές εμπειρίες που μπορεί να δοκιμάσει ένας ζωντανός οργανισμός είναι η ξαφνική και απροσδόκητη εξαφάνιση του ήλιου. Στις σπάνιες περιπτώσεις της ολικής έκλειψης τα ζωντανά πλάσματα βυθίζονται σε σύγχυση.
Ο ήλιος αποτελεί μία μυστηριώδης κοσμική γεννήτρια, ένα ανεξάντλητο πυρηνικό αντιδραστήρα. Αυτή η πυκνή μάζα ακτινοβολίας , εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη απο τη Γη, βρίσκεται σε μία διαρκής κατάσταση αναβρασμού. Κάθε δευτερόλεπτο καταστρέφονται σε εκρήξεις, κοντά στον πυρήνα του τέσσερα εκατομμύρια τόνοι υδρογόνου, σε θερμοκρασία 13 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου , στέλνοντας συντριβάνια φωτιάς σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων στο διάστημα.
Παρόλο τους 27 εκατομμύρια βαθμούς όμως , ο πυρήνας του ήλιου μοιάζει να συμπεριφέρεται σαν αέριο ..
Αρκετοί βιολόγοι έχουν παρατηρήσει περίεργες συμπεριφορές ζώων κατά τη διάρκεια έκλειψης , αετοί προσγειώνονται κατακόρυφα σε δέντρα προκειμένου να βρουν προστασία ενώ ομάδες πιθήκων να τρέχουν απο τη βοσκή σε αμυντικό σχηματισμό σαν να πρόκειται να αντιμετώπισουν έναν άγνωστο εχθρό. Οι άνθρωποι γνωρίζουμε πλέον τη συμπεριφορά του ήλιου αλλά όλες οι υπόλοιπες μορφές ζωής που είναι άρρηκτα ρυθμισμένες από το ηλιακό φως , όχι.
Το φως και το σκοτάδι εναλλάσσονται σε κανονικό ρυθμό.
Από το ρυθμό αυτό κάθε οργανισμός στο πλανήτη παίρνει τις πληροφορίες του για το Σύμπαν. Αυτή η διαδικασία ονομάστηκε ημερήσιος ρυθμός αλλά το μέγεθος του κύκλου , η διάρκεια φωτεινότητας και σκοταδιού και οι αντιδράσεις των διαφόρων οργανισμών στο φως ή στην έλλειψη του ποικίλουν πολύ.
Οι βιολόγοι προσπαθώντας να περικλέισουν όλη αυτή τη διαδικασία σε μία μόνο λέξη ένωσαν δύο λατινικές λέξεις τη λέξη circa περίπου και τη λέξη Dies ημέρα . Έτσι έχουμε τη λέξη που οι περισσότεροι απο εμάς κάπου έχουμε συναντήσει κιρκαδικός - circadian.
Δεν είναι τυχαίο πως η ενέργεια που περιέχεται στο ορατό ηλιακό φως , είναι η ίδια που απαιτείται για το σύνολο των βιοχημικών λειτουργιών της ζωής.
Ο ετήσιος κιρκαδιακός κύκλος ανακαλύφθηκε τυχαία απο τον Κένεθ Φίσερ, όταν μελετούσε τη συμπεριφορά του χρυσόμαλλου σκίουρου citelius lateralis, στο πανεπιστήμιο του Τορόντο του Καναδά. Ο Φίσερ τοποθέτησε τα τρισχαριτωμένα αυτά ζωάκια μέσα σ ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα, με θερμοκρασία 0 βαθμούς Κελσίου . Τους διοχέτευχε τεχνητό φωτισμό δώδεκα ώρες το εικοσιτετράωρο, χωρίς καμία φυσική αυξομείωση. Κι όμως οι σκίουροι ήταν δραστήριοι και γεμάτοι υγεία μέχρι τον Οκτώβριο. Το σώμα τους είχε σ όλο αυτό το διάστημα θερμοκρασία 37 βαθμών Κελσίου.
Αλλά , μόλις έφτασε εξωτερικά το φθινόπωρο , παρόλο που κανένα στοιχείο μέσα στον πειραματικό θάλαμο δεν μαρτυρούσε , την κλιματική αλλαγή , η θερμοκρασία των ζώων έπεσε στον 1 βαθμό Κελσίου και οι σκίουροι βυθίστηκαν σε χειμερία νάρκη.
Οι μικροσκοπικές πράσινες αφίδες , γνωστές σαν φυτόψειρες, επειδή τα καλοκαίρια ρουφάνε τους χυμούς των φυτών αναπαράγονται τις μεγάλες ημέρες με παρθενογένεση , χωρίς να παρεμβάλονται αρσενικά έντομα.
Όσο πλησιάζει , όμως , το φθινόπωρο και το φως της ημέρα δεν φτάνει τις 14 ώρες, αρχίζουν ν αναπαράγονται με σεξουαλικό τρόπο, δηλαδή μετά από την ένωση τους με τα αρσενικά και γεννούν αυγά που μένουν πάνω στο έδαφος όλο το χειμώνα.
Πολλά άλλα ζώα προτιμούν ν αλλάξουν την εμφάνιση τους παρά τις συνήθειες τους για το χειμώνα. Καφετία κουνάβια γίνονται άσπρα όταν χειμωνιάσει και κρύβονται εύκολα στο χιόνι.
Αν κρατήσουμε το κουνάβι κάτω από πολύ δυνατό τεχνητό φως το φθινόπωρο, μεγαλώνοντας τεχνητά τη διάρκεια της ημέρας , η γούνα του δεν θα ασπρίσει ποτέ , απόδειξη , πως και τα ζώα αυτά καθώς και οι αφίδες , αντλούν τις πληροφορίες τους για την άφιξη του χειμώνα από το ηλιακό φως.
Από τις διάφορες μορφές ζωής που εκδηλώθηκαν πάνω στο πλανήτη μας , αυτές που κατάφεραν να συνειδητοποιήσουν το περιβάλλον τους και να συλλάβουν περισσότερες από τις πληροφορίες που μεταδίδει το ηλιακό φως , εξελίχθηκαν σε πολυπλοκότερα ζωικά συστήματα.
Ενα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στην ηλιακή φυσική
Η θερμοκρασία στην επιφάνεια του ήλιου, την φωτόσφαιρα, είναι μόλις 6.000 βαθμοί Κελσίου, ενώ όσο απομακρυνόμαστε από τη φωτόσφαιρα η θερμοκρασία αυξάνεται αντί να μειώνεται. Στη ζώνη των 3.000 χιλιομέτρων μεταξύ της φωτόσφαιρας και του στέμματος, η θερμοκρασία ανεβαίνει από τους 6.000 σε πάνω από 1.000.000 βαθμούς Κελσίου. Τι ειναι αυτό που κάνει τη φωτόσφαιρα να είναι τόσο ψυχρή. Αυτό το γεγονός αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα αλλά και μυστήρια προς επίλυση στη φυσική του ήλιου.
Οι εξηγήσεις που δίνονται είναι οι εξής:
1. Θεωρία των κυμάτων θερμότητας: οι μαγνητικές γραμμές μεταφέρουν κύματα θερμότητας από την κοχλάζουσα επιφάνεια του ήλιου τα οποία θερμαίνουν τα ηλεκτρικά φορτισμένα αέρια της κορόνας σε τεράστιες θερμοκρασίες.
2. Θεωρία συστροφής μαγνητικών γραμμών: οι μαγνητικές γραμμές του πεδίου του ήλιου συστρέφονται λόγο της διαφορετικής περιστροφής του και τελικά σπάνε απελευθερώνοντας την ενέργειά τους θερμαίνοντας ραγδαία τα αέρια της κορόνας του ήλιου.
3. Λόγω μικροσκοπικών ηλιακών εκλάμψεων
Σχέση ηλιακών κηλίδων και εξάπλωσης επιδημιών
Ένας Ρώσσος επιστήμονας , καθηγητής της ιστορίας , μελέτησε τα θέματα της επίδρασης του ήλιου και έφτασε στο συμπέρασμα πως οι μεγάλες κοινωνικές αλλαγές σχετίζονται με τη δραστηριότητα των ηλιακών κηλίδων παρά με τον διαλεκτικό υλισμό .
Ο Τσιγιέφσκυ υποστηρίζει πως οι μεγάλες επιδημίες της νεότερης ιστορίας, όπως η διφθερίτιδα και η χολέρα στην Ευρώπη , ο τύφος στη Ρωσία κι η ευλογία στο Σικάγο εκδηλώθηκαν στο αποκορύφωμα των 11χρονων ηλιακών κύκλων. Αυτό μπορεί να αποδείχθεί μέσω της μελετης σε τομές δέντρων καθώς οι ετήσιοι δακτύλιοι του κορμού ειναι φαρδύτεροι όταν υπάρχει έντονη ενέργεια των ηλιακών κηλίδων. Η θεωρία του Τσιγιέφσκυ παρουσίαζει μεγάλη δυσκολία στο να την αποδεχθεί κανείς ωστόσο την πλήρωσε με περίπου 30 χρόνια διαμονή στις Ρώσικες φυλακές.
Μας λέει πως : Πολλές απο τις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού φαίνονται πως επηρεάζονται άμεσα απο τις αλλαγές του μαγνητικού πεδίου της Γης , που κι αυτές με τη σειρά τους οφείλονται στην επίδραση του ήλιου. Αν η υπόθεση αυτή αληθεύει , τότε το όργανο που επηρεάζεται αμεσότερα απο την ηλιακή ακτινοβολία πρέπει να είναι το νευρικό σύστημα , επειδή ακριβώς λειτουργεί με ηλεκτρικά μικροκύματα.
Υπάρχουν ενδείξεις που επαληθεύουν αυτή την υπόθεση. Στα ορυχεία της Ρουρ στη δυτική Γερμανία μελετήθηκαν όλες οι συνθήκες που προκάλεσαν 5.580 εργατικά ατυχήματα . Τα περισσότερα συνέβησαν τις ημέρες έντονης ηλιακής δραστηρίοτητας. Στη Ρωσία και τη Γερμανία τα τροχαία ατυχήματα τετραπλασιάζονται τις ημέρες των εκρήξεων στις ηλιακές κηλίδες. Στην Αμερική , οι νευρολόγοι μελέτησαν 28.642 περιπτώσεις ψυχοπαθών και παρατήρησαν πως οι περισσότεροι παρουσιάστηκαν στα ψυχιατρεία τις ημέρες που τα αστεροσκοπεία παρατήρησαν έντονη μαγνητική δραστηρίοτητα του πεδίου της Γης.
Αυτό δεν σημαίνει μόνο πως ο Ήλιος επηρεάζει το νευρικό σύστημα τις ημέρες των εκρήξεων αλλά και οτι προκαλεί βαθύτερες και ριζικότερες βλάβες στον οργανισμό .
Πηγές : Podshibyakin, A.K. Solar flares and Road accidents . Friedman, H. Becker Geomagnetic parameters and psychiatric hospital admissions
©www.visaltis.net-
