Η οικογένεια παρακαλεί όποιον μπορεί να βοηθήσει στο δύσκολο αυτό αγώνα τους να κρατήσουν το παιδί τους στη ζωή
Είναι καλοκαίρι του 2015 όταν ο Άγγελος Μπιλαντέρης, σε ηλικία πέντε έτων, διαγιγνώσκεται με καρκίνο του εγκεφάλου στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.
Εκεί, οι γιατροί υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα σωτηρίας για το παιδί. Οι γονείς δεν το δέχονται. Ανεβαίνουν από την Θεσσαλονίκη, όπου ζουν και εργάζονται, στην Αθήνα, ζητούν την γνώμη άλλων εμπειρογνώμων στο νοσοκομείο “Αγία Σοφία” αλλά η απάντηση είναι πως δεν μπορεί να γίνει βιοψία και πως ο μικρός θα πρέπει ν΄ αρχίσει άμεσα χημειοθεραπεία.
Η Αλένα και ο Αντώνης, οι γονείς του πεντάχρονου παιδιού, δεν το θέλουν και πιστεύουν ότι κάπου στον κόσμο θα πρέπει να υπάρχει κάποιο εξειδικευμένο κέντρο για καταστάσεις όπως αυτή του γιου τους. Ψάχνοντας, ανακαλύπτουν το UMM-Universitatsmedizin Mannheim στη Γερμανία, ένα νοσοκομείο το οποίο εξειδικεύεται σε τέτοια περιστατικά και παίρνουν την μεγάλη απόφαση να φύγουν.
Στις αποσκευές τους έχουν κάποια χρήματα από προσωπικές τους οικονομίες κι από “συνδρομές” φίλων και συγγενών ενώ παράλληλα, ο πατέρας του Άγγελου, ο κ. Αντώνης Μπιλαντέρης, φτιάχνει την διαδικτυακή σελίδα “Help for Aggelos” μέσω της οποίας κάποιοι άνθρωποι βοηθούν την οικογένεια όσο και όπως μπορούν.
Το πρώτο διάστημα παραμονής στη Γερμανία είναι δύσκολο. Η οικογένεια δεν γνωρίζει τη γλώσσα και ο πατέρας προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει μία δουλειά προκειμένου να ανταπεξέλθει στις πολλαπλές και ολοένα αυξανόμενες οικονομικές υποχρεώσεις που επιτάσσει η νέα πραγματικότητα.
Οκτώ μήνες αργότερα, ο κ. Μπιλαντέρης καταφέρνει να βρει μία περιστασιακή δουλειά ενώ η κατάσταση του Άγγελου φαίνεται να βελτιώνεται γεμίζοντας με ελπίδες την οικογένειά του. Ελπίδες που έπεσαν στο κενό το περασμένο Σάββατο 19 Νοεμβρίου, όταν η Αλένα στην προσπάθειά της να ξυπνήσει τον Άγγελο βλέπει ότι εκείνος δεν αντιδρά. Η μητέρα καλεί ασθενοφόρο, το παιδί μεταφέρεται στο νοσοκομείο και οι γιατροί ενημερώνουν την οικογένεια ότι υπάρχει ένα οίδημα γύρω από τον εγκέφαλο η εξάπλωση του οποίου θα έχει ολέθριες συνθήκες για το μέλλον του μικρού. Σήμερα, κανείς δεν γνωρίζει ούτε και μπορεί να πει με σιγουριά πόσο χρόνο ζωής έχει ακόμη ο εξάχρονος Άγγελος.
Την επόμενη ημέρα, 20 Νοεμβρίου, ο πατέρας του παιδιού ανεβάζει στην σελίδα “Help for Aggelos”, ένα post εκπληρώνοντας για οικονομική βοήθεια προκειμένου η οικογένεια και κυρίως ο Άγγελος να μπορέσει να επιστρέψει στην Θεσσαλονίκη για να περάσει κοντά στους δικούς του τις πιο δύσκολες “διακοπές” της ζωής του: «Για αρχή θέλω να πω πως σαν πατέρας αισθάνομαι τόσο περήφανος που βλέπω ότι υπάρχουν ακομα άνθρωποι που μπορούν έστω και λιγο να μας καταλάβουν και να αισθανθούν τον πόνο και την αγωνία που περνάμε ώστε να μπορέσουμε να κρατήσουμε τον μικρό μας μαχητή δυνατό απέναντι σ' αυτό τον άνισο αντίπαλο... Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε μέσα απο τα βάθη τις καρδιάς μας για την δυνατότητα που μας δίνετε ώστε ο Άγγελος μας να μπορέσει να ειναι τα αδέρφια του και με τους παππούδες του αυτές τις δύσκολες στιγμές. Η ανταπόκριση στην έκκληση μας για μια μικρή οικονομική βοήθεια ήταν άμεση, τα χρήματα που έχουν συγκεντρωθεί ειναι ήδη αρκετά για να μπορέσει να έρθει στην ελλαδα αλλα βλέπω πως υπάρχει το ενδιαφέρον του κόσμου να βοηθήσει ακομα και για την παραμονή του γιατι λόγω της κατάστασης αναγκάστηκα να παραιτηθώ απο την δουλειά μου για να μπορέσουμε να στηρίξουμε και να κανουμε το παιδί μας χαρούμενο για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί».
Για όσους ενδιαφέρονται μπορούν να κάνουν οποιαδήποτε κατάθεση στον εξής λογαριασμό:
863/605372-69
GR1801108630000086360537269 - Εθνική τράπεζα
Ο λογαριασμός ειναι στο όνομα της γιαγιάς του γιου μου Grigoryan Armenui"
Το ερχόμενο Σάββατο, 26 Νοεμβρίου, ο Άγγελος θα ταξιδέψει οδικώς μαζί με τους γονείς του έως την Ιταλία κι από εκεί θα πάρει το πλοίο για την Ελλάδα. Η οικογένεια παρακαλεί όποιον μπορεί να βοηθήσει στο δύσκολο αυτό αγώνα τους να κρατήσουν το παιδί τους στη ζωή. Η συγκέντρωση χρημάτων τόσο για την παραμονή τους στην Θεσσαλονίκη όσο και για την επιστροφή τους στην Γερμανία κρίνεται κάτι παραπάνω από επιτακτική. Ακριβώς όσο και η αλληλεγγύη όλων μας στις δύσκολες στιγμές ενός εξάχρονου παιδιού...
πηγη protothema.gr
Είναι καλοκαίρι του 2015 όταν ο Άγγελος Μπιλαντέρης, σε ηλικία πέντε έτων, διαγιγνώσκεται με καρκίνο του εγκεφάλου στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.
Εκεί, οι γιατροί υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα σωτηρίας για το παιδί. Οι γονείς δεν το δέχονται. Ανεβαίνουν από την Θεσσαλονίκη, όπου ζουν και εργάζονται, στην Αθήνα, ζητούν την γνώμη άλλων εμπειρογνώμων στο νοσοκομείο “Αγία Σοφία” αλλά η απάντηση είναι πως δεν μπορεί να γίνει βιοψία και πως ο μικρός θα πρέπει ν΄ αρχίσει άμεσα χημειοθεραπεία.
Η Αλένα και ο Αντώνης, οι γονείς του πεντάχρονου παιδιού, δεν το θέλουν και πιστεύουν ότι κάπου στον κόσμο θα πρέπει να υπάρχει κάποιο εξειδικευμένο κέντρο για καταστάσεις όπως αυτή του γιου τους. Ψάχνοντας, ανακαλύπτουν το UMM-Universitatsmedizin Mannheim στη Γερμανία, ένα νοσοκομείο το οποίο εξειδικεύεται σε τέτοια περιστατικά και παίρνουν την μεγάλη απόφαση να φύγουν.
Στις αποσκευές τους έχουν κάποια χρήματα από προσωπικές τους οικονομίες κι από “συνδρομές” φίλων και συγγενών ενώ παράλληλα, ο πατέρας του Άγγελου, ο κ. Αντώνης Μπιλαντέρης, φτιάχνει την διαδικτυακή σελίδα “Help for Aggelos” μέσω της οποίας κάποιοι άνθρωποι βοηθούν την οικογένεια όσο και όπως μπορούν.
Το πρώτο διάστημα παραμονής στη Γερμανία είναι δύσκολο. Η οικογένεια δεν γνωρίζει τη γλώσσα και ο πατέρας προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει μία δουλειά προκειμένου να ανταπεξέλθει στις πολλαπλές και ολοένα αυξανόμενες οικονομικές υποχρεώσεις που επιτάσσει η νέα πραγματικότητα.
Οκτώ μήνες αργότερα, ο κ. Μπιλαντέρης καταφέρνει να βρει μία περιστασιακή δουλειά ενώ η κατάσταση του Άγγελου φαίνεται να βελτιώνεται γεμίζοντας με ελπίδες την οικογένειά του. Ελπίδες που έπεσαν στο κενό το περασμένο Σάββατο 19 Νοεμβρίου, όταν η Αλένα στην προσπάθειά της να ξυπνήσει τον Άγγελο βλέπει ότι εκείνος δεν αντιδρά. Η μητέρα καλεί ασθενοφόρο, το παιδί μεταφέρεται στο νοσοκομείο και οι γιατροί ενημερώνουν την οικογένεια ότι υπάρχει ένα οίδημα γύρω από τον εγκέφαλο η εξάπλωση του οποίου θα έχει ολέθριες συνθήκες για το μέλλον του μικρού. Σήμερα, κανείς δεν γνωρίζει ούτε και μπορεί να πει με σιγουριά πόσο χρόνο ζωής έχει ακόμη ο εξάχρονος Άγγελος.
Την επόμενη ημέρα, 20 Νοεμβρίου, ο πατέρας του παιδιού ανεβάζει στην σελίδα “Help for Aggelos”, ένα post εκπληρώνοντας για οικονομική βοήθεια προκειμένου η οικογένεια και κυρίως ο Άγγελος να μπορέσει να επιστρέψει στην Θεσσαλονίκη για να περάσει κοντά στους δικούς του τις πιο δύσκολες “διακοπές” της ζωής του: «Για αρχή θέλω να πω πως σαν πατέρας αισθάνομαι τόσο περήφανος που βλέπω ότι υπάρχουν ακομα άνθρωποι που μπορούν έστω και λιγο να μας καταλάβουν και να αισθανθούν τον πόνο και την αγωνία που περνάμε ώστε να μπορέσουμε να κρατήσουμε τον μικρό μας μαχητή δυνατό απέναντι σ' αυτό τον άνισο αντίπαλο... Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε μέσα απο τα βάθη τις καρδιάς μας για την δυνατότητα που μας δίνετε ώστε ο Άγγελος μας να μπορέσει να ειναι τα αδέρφια του και με τους παππούδες του αυτές τις δύσκολες στιγμές. Η ανταπόκριση στην έκκληση μας για μια μικρή οικονομική βοήθεια ήταν άμεση, τα χρήματα που έχουν συγκεντρωθεί ειναι ήδη αρκετά για να μπορέσει να έρθει στην ελλαδα αλλα βλέπω πως υπάρχει το ενδιαφέρον του κόσμου να βοηθήσει ακομα και για την παραμονή του γιατι λόγω της κατάστασης αναγκάστηκα να παραιτηθώ απο την δουλειά μου για να μπορέσουμε να στηρίξουμε και να κανουμε το παιδί μας χαρούμενο για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί».
Για όσους ενδιαφέρονται μπορούν να κάνουν οποιαδήποτε κατάθεση στον εξής λογαριασμό:
863/605372-69
GR1801108630000086360537269 - Εθνική τράπεζα
Ο λογαριασμός ειναι στο όνομα της γιαγιάς του γιου μου Grigoryan Armenui"
Το ερχόμενο Σάββατο, 26 Νοεμβρίου, ο Άγγελος θα ταξιδέψει οδικώς μαζί με τους γονείς του έως την Ιταλία κι από εκεί θα πάρει το πλοίο για την Ελλάδα. Η οικογένεια παρακαλεί όποιον μπορεί να βοηθήσει στο δύσκολο αυτό αγώνα τους να κρατήσουν το παιδί τους στη ζωή. Η συγκέντρωση χρημάτων τόσο για την παραμονή τους στην Θεσσαλονίκη όσο και για την επιστροφή τους στην Γερμανία κρίνεται κάτι παραπάνω από επιτακτική. Ακριβώς όσο και η αλληλεγγύη όλων μας στις δύσκολες στιγμές ενός εξάχρονου παιδιού...
πηγη protothema.gr