Η χρήση σκουληκιών σε τραύματα για την ταχύτερη επούλωσή τους (καθώς τρώνε τον νεκρό ιστό και εκκρίνουν αντιμικροβιακές ουσίες) όσο αηδιαστική και αν ακούγεται, αποτελεί πολύ παλιά τεχνική, η οποία ακόμα διδάσκεται -π.χ. στο πλαίσιο εκπαίδευσης ειδικών δυνάμεων στον στρατό.
Ερευνητές του NC State University, σε μια proof of concept μελέτη έδειξαν ότι γενετικά τροποποιημένα σκουλήκια (κάμπιες- προνύμφες Lucilia sericata) μπορούν να παράξουν και να εκκρίνουν μια ουσία ανθρώπινης ανάπτυξης- ένα μόριο το οποίο βοηθά στην ανάπτυξη κυττάρων και στην επούλωση τραυμάτων.
Στειρωμένες, μεγαλωμένες στο εργαστήριο προνύμφες χρησιμοποιούνται σε ειδικές θεραπείες MDT (maggot debridement therapy) στις οποίες οι κάμπιες αφήνονται σε τραύματα που δεν επουλώνονται μόνα τους για να βοηθήσουν. Οι κάμπιες καθαρίζουν τα τραύματα, τρώγοντας τον νεκρό ιστό και εκκρίνοντας ωφέλιμες ουσίες, σε μια διαδικασία που είναι εγκεκριμένη από την FDA στις ΗΠΑ.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι ερευνητές τροποποίησαν γενετικά τις κάμπιες για να παράγουν και να εκκρίνουν PDGF-BB, που είναι γνωστό ότι βοηθά στη θεραπευτική διαδικασία.
Ο καθηγητής Μαξ Σκοτ και οι συνάδελφοί του από το NC State και το Massey University στη Ν. Ζηλανδία χρησιμοποίησαν δύο τεχνικές, μία που χρησιμοποιούσε θερμότητα και μία – η οποία αποδείχτηκε πιο επιτυχημένη- που περιελάμβανε ειδική διατροφή για τις κάμπιες και παρήγαγε μεγάλες ποσότητες PDGF-BB, καθιστώντας την ιδανική για κλινική χρήση.
Πηγή: naftemporiki
