Όταν κάποιος είναι αναρμόδιος να κάνει κάτι ή για να δηλώσουμε ότι κάτι είναι άσχετο, λέμε ότι αυτό είναι «άλλου παπά Ευαγγέλιο».
Η φράση φαίνεται να έχει τη καταγωγή της από μία κεφαλονίτικη ιστορία:
Κάποιος παπάς σ’ ένα χωριουδάκι της Κεφαλονιάς, αγράμματος, πήγε να λειτουργήσει σ’ ένα άλλο χωριό, γιατί ο παπάς του χωριού είχε αρρωστήσει για πολύ καιρό.
Ο παπάς όμως, στο δικό του Ευαγγέλιο, μια και ήταν αγράμματος, είχε βάλει δικά του σημάδια και έτσι κατάφερνε να βρίσκει το κανονικό Ευαγγέλιο (περικοπή), που έπρεπε να λέει κάθε φορά.
Εδώ, όμως, στο ξένο Ευαγγέλιο, δεν υπήρχαν τα σημάδια, γιατί ο παπάς αυτού του χωριού δεν τα είχε ανάγκη, καθότι μορφωμένος.
Άρχισε, λοιπόν, ο παπάς, να λέει το Ευαγγέλιο, που λέγεται την Κυριακή του Ασώτου. Τότε πετάγεται κάποιος από το εκκλησίασμα φωνάζοντας: «Τι μας ψέλνεις εκεί παπά; Αυτό δεν είναι το σημερινό Ευαγγέλιο».
«Εμ τι να κάνω;» απάντησε αυτός. «Αυτό είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο!»
