Επειδή ο νικητής και κυπελλούχος ήταν... γνωστός από τη στιγμή που τέλειωσαν οι δύο ημιτελικοί, η διάρκεια αντίστασης του Φάρου θα καθόριζε το ενδιαφέρον στον τελικό. Η καλύτερη ομάδα της Α2 δεν άντεξε περισσότερο από 3'15'', αφού ο υποψιασμένος και σοβαρός Παναθηναϊκός προηγήθηκε 12-2! Ο Καλάθης σέρβιρε άλει ουπ, ο Φελντέιν και ο Χέινς έβαλαν τα πρώτα τρίποντα που πήραν και το 24-9 στο 7' αποτύπωσε τη χαώδη διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων.
Ο Πολέμης επιστράτευσε ζώνη για να κλείσει τη ρακέτα, οι παίκτες του πάντως, πλημμυρισμένοι από το άγχος ν' ανταποκριθούν στο επίπεδο ενός τελικού, δεν έβρισκαν λύσεις. Το 31-12 του 10' έγινε 42-20 στο 15', πριν από το 57-26 του πρώτο ημιχρόνου με 18/22 δίποντα 17 ασίστ και μόλις 3 λάθη από τους "πράσινους", οι οποίοι συνέχισαν ν' αυξάνουν το υπέρ τους προβάδισμα (68-30) βλέποντας στα ερυθρόλευκα του Φάρου αυτά του Ερυθρού Αστέρα που τους περιμένει στο Βελιγράδι.
Στο 70-34, δια χειρός Κούζμιτς στο 26', είχαν ήδη σκοράρει και οι 12 του Τζόρτζεβιτς σ' έναν τελικό που άρχισε και τελείωσε στο τζάμπολ. Όσο ο Φάρος δεν μπορούσε να σκοράρει ξοδεύοντας επιθέσεις κυρίως με αβίαστα λάθη σε πάσες (17 σε 29 λεπτά), ο Παναθηναϊκός κυνηγούσε το +41, τη μεγαλύτερη διαφορά σε τελικό κυπέλλου που κρατούσε ο Άρης από το 1987 (110-70 τον Πανελλήνιο). Άγγιξε το ιστορικό ρεκόρ στο 76-36 και το κατέρριψε στη διάρκεια της τέταρτης περιόδου (84-40, 91-44), ξεπερνώντας μάλιστα το φράγμα των 100, κάτι που επίσης συνέβη για πρώτη φορά μετά από τότε.
Τα δεκάλεπτα: 12-31, 26-57, 38-76, 54-101
Φάρος: Καράμπουλας 11(1), Μπατής 2 (4ρ, 4ασ), Κατούφας 2(3ρ), Παπαμακάριος 5(1τρ, 5ασ), Σκορδίλης 14(4ρ), Παπαδόπουλος 2, Κουντουράς, Πετροδημόπουλος 4, Λιακόπουλος 4, Αγγελόπουλος 7(1), Κομποδιέτας 3(1), Κακιούζης
Παναθηναϊκός: Γιάνκοβιτς 13(2), Φελντέιν 11(2τρ, 5ασ), Γκιστ 13(1τρ, 6ρ), Καλάθης 9(1τρ, 7ασ, 4ρ), Παπαγιάννης 12(4ρ), Χέινς 8(2τρ, 6ασ), Χαραλαμπόπουλος 6(1), Μποχωρίδης 9(2), Φώτσης 4(5ρ), Ραντούλιτσα 3, Διαμαντίδης 8(2), Κούζμιτς 5
Ο άνθρωπος του αγώνα
Ανεξαρτήτως στατιστικών ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Διότι θα ολοκληρώσει την καριέρα του με τουλάχιστον ένα τρόπαιο (από τα πολλά). Όχι πως κάνει τη διαφορά, είναι πάντως μια μικρή ανταμοιβή.
Το φύλλο αγώνα
Επειδή κάθε τελικός κρύβει μία μικρή έκπληξη, ο Παναθηναϊκός όφειλε ν' αντιμετωπίσει τον Φάρο ως ομάδα της Α1. Με πίεση στην μπάλα, καλές άμυνες και σωστές επιλογές, οι "πράσινοι" δεν άφησαν κανένα περιθώριο στον πρωτοπόρο της Α2 και έδωσαν συνέχεια στη δυναστεία που έχουν χτίσει στο Κύπελλο (17 κατακτήσεις, 10/12 τελευταία). Οι φιναλίστ από το Κερατσίνι έζησαν το όνειρο μέχρι ν' αρχίσει το τζάμπολ, μετά βίωσαν τη σκληρή πραγματικότητα απέναντι σ' έναν από τους δύο βασικούς πόλους του ελληνικού μπάσκετ. Του χρόνου ο Φάρος θα είναι πιθανόν στην κορυφαία κατηγορία και αυτό το ματς ήταν ένα καλό μάθημα για τις διαφορές μεταξύ των δύο επιπέδων, ακόμη κι αν ένα ρόστερ βρίθει εμπειρίας. Κέρδος σίγουρα το παιδομάζωμα στις κερκίδες, δείγμα υγείας.