Η Κάμιρος της Ρόδου, η Κλάρος και η Ορτυγία ορίζουν την σύνδεση μεταξύ του συστήματος της Δήλου και αυτού των Σάρδεων. Η Κάμιρος βρίσκεται εις την προέκταση της γραμμής «Δελφών – Αθήνας – Δήλου.» Ο Λουκιανός από την Σαμοσάτα μας λέγει εις το «περί αστρολογίας» έργο του : «Εις τους Δελφούς, η προφητική παρθένος είναι σύμβολο της ουράνιας παρθένου. Ο Δράκοντας που βρίσκεται κάτω από τον τρίποδα έχει το χάρισμα του λόγου, επειδή υπάρχει ένας δράκοντας που λάμπει ανάμεσα εις τα αστέρια, και το μαντείο του Απόλλωνα εις τους Διδύμους ονομάστηκε έτσι, κατά την γνώμη μου, από τους ουράνιους Διδύμους».Έτσι εάν τοποθετήσουμε ένα ζωδιακό χάρτη με τους 12 αστερισμούς με κέντρο τις Σάρδεις και με βάση τα τέσσερα σημεία - δηλαδή… «Δελφοί – Δήλος – Σάρδεις» και «Αμμώνιον – Δήλος» και υιοθετώντας μία διαίρεση σε δώδεκα μέρη των 30 μοιρών είναι εύκολο να δημιουργήσουμε ένα πλήρες σύστημα σημείων αναφοράς. Μας βοηθάει λοιπόν αυτό να σχεδιάσουμε έναν κύκλο με ακτίνα την απόσταση Σάρδεις – Δήλος και να διαιρέσουμε – με αφετηρία το αυτό σημείο- σε 12 ίσα μέρη των 3ο μοιρών.
Έτσι θα έχουμε:
1. Ο Κριός ή οι Σάρδεις – Ιερόν εις τις Κλαζομενές ( νομίσματα με κριούς).
2. Ο Ταύρος ή η τριπλή Ήρα της Σάμου που κρατά εις τα χέρια της λαγό – ή το Ηραίο της Σάμου.
3. Οι Δίδυμοι ή τα Δίδυμα και το Ιερό του Διδυμαίου Απόλλωνα.
4. Ο Καρκίνος ή η Κως.
5. Ο Λέων ή ο ποταμός Ξάνθος και τα Πάταρα εις την Λυκία. Λύκιος Απόλλων και Βελλεροφόντης.
6. Η Παρθένος ή Σίδη και οι ναοί προς τιμήν Απόλλωνος και Αθηνάς.
7. Ο Ζυγός ή η Πρυμνησία, ή Βαγιδός, Φηλομήλιον.
8. Ο Σκορπιός ή η Αμισός και η Σινώπη.
9. Ο Τοξότης ή η Βιθυνία.
10. Ο Αιγόκερος ή Κύζικος
11. Ο Υδροχόος ή η Λάμψακος
12. Οι Ιχθείς ή η Πέργαμος η Ακρόπολη της Τροίας.
Άρα λοιπόν o μεσημβρινός των Σάρδεων, δηλαδή η γραμμή «Κάμιρος – Σάρδεις», είναι κάθετη εις τον ισημερινό της Δήλους και αντιστοιχεί σε μια γραμμή Βορά – Νότου που με την σειρά της ταυτίζεται με την γραμμή «Ταινάρου – Δελφών – Ολύμπου», αλλά με μία απόκλιση. Αυτή όμως η τελευταία, δηλαδή …η γραμμή «Ταίναρον – Δελφοί – Όλυμπος», είναι συγχρόνως πολική και ζωδιακή και αντιστοιχεί με την προβολή του Πλατωνικού Κοσμικού Άξονα – των 7 πλατωνικών σφαιρών πάνω εις τον Ζωδιακό Κύκλο. Έτσι κι εδώ υπάρχουν και εις αυτό το ζωδιακό σύστημα, με κέντρο τις Σάρδεις αυτή την φορά, δυο πύλες με υφή μνημονική, με τάση απώλειας, μια στην πύλη του Πυρός, τροπικός του Αιγόκερω = Κύζικος = Όλυμπος Βιθυνίας = Πύλη Θεών – Χειμερινόν Ηλιοστάσιον και μια στην διάσταση των υδάτων, τροπικός του Καρκίνου = Κως = Πύλη Θνητών – Θερινόν Ηλιοστάσιον, …. άλλωστε η νοητή γραμμή Κάμιρος – Σάρδεις – Κύζικος [Όλυμπος Βιθυνίας], κατά αντιστοιχία «Ταίναρον – Δελφοί – Όλυμπος», είναι συγχρόνως πολική και ζωδιακή και αντιστοιχεί με την προβολή του Πλατωνικού Κοσμικού Άξονα – των 7 πλατωνικών σφαιρών – πάνω εις τον Ζωδιακό Κύκλο. Μια – πύλη – για τον πηγαιμό και μια για την επιστροφή.
Εάν δε μεταφέρουμε αυτό το σχήμα εις τον ζωδιακό θα διαπιστώσουμε ότι η γραμμή «Κάμιρος – Σάρδεις – Κύζικος» αντιστοιχεί εις τον κοσμικό άξονα που ενώνει τους τρεις κόσμους Ναδίρ [=Κάμιρος], Μηδέν – Μέσο [=Σάρδεις] και Ζενίθ [=Κυζικος]- ο οποίος ταυτίζεται με τον άξονα των ηλιοστασίων [γραμμή Καρκίνου – Αιγόκερου].
Συνοψίζοντας οι μακρές ζωδιακές γραμμές είναι :
1. Δυο άξονες Λέοντος – Υδροχόου, ήτοι : • Όρος Ίδη στην Κρήτη – Ερμιόνη – Δελφοί – Τρίκκη. • Ξάνθος – Σάρδεις – Λάμψακος.
2. Δυο προφανώς παράλληλοι μεταξύ τους άξονες Σκορπιού – Ταύρου και κάθετοι στους άξονες Λέοντος – Υδροχόου, ήτοι : • Λάμψακος – νοτιανατολικό άκρο την Λήμνου – Δελφοί – εκβολή Αλφειού. • Αμισός – Κλάρος – Σάρδεις – Δήλος – Επιδήλιον άκρο.
3. Δυο άξονες Ιχθύων – Παρθένου, ήτοι : • Κάμιρος – Δήλος – Αθήνα – Δελφοί – Κέρκυρα. • Σίδη – Σάρδεις – Γρύνειον – Θέρμη [Θεσσαλονίκη].
Όμως ξέρουμε ότι τα κυριότερα ιερά του Διός – Ζηνός είναι τα όρη Ίδη, Δίκτη εις την Κρήτη, το όρος Ίδη εις την Μυσία, ο Όλυμπος εις την Θεσσαλία, το Λύκειον όρος, το όρος Ιθώμη και ό Όλυμπος της Βιθυνίας…. άλλα δίχως αμφιβολία ότι ο Δίας – Ζευς και η λατρεία του σ’ αυτόν σχετίζεται άμεσα με τον άξονα «Λέοντος – Υδροχόου», που είναι άλλωστε ένα από τα αρχαιότερα μαντεία του Διός, η Δωδώνη, που ανήκει κατά το σύστημα με κέντρο τους Δελφούς εις τον Υδροχόο. Απλές γεωμετρικές σχέσεις φαίνεται να συνδέουν μεταξύ τους τα ιερά του Διός. Ο Δίας έχει τον θρόνο του εις την κορυφή του θεσσαλικού Ολύμπου. Στην μέση ακριβώς της γραμμής όρος Ίδη – Όλυμπος βρίσκεται η νήσος Αίγινα, εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο ιερό του Πανελληνίου Διός. Η διάμεσος αυτής της γραμμής περνά από το όρος Ιθώμη της Μεσσηνίας, όπου και πραγματοποιούταν θυσίες προς τιμήν του Διός. Πιο βόρεια υπάρχει το Λύκειον όρος όπου λατρεύεται ο Λύκειος Δίας.
Οπότε έχουμε: Δελφοί – Βραυρώνα (…Μαρκόπουλος) – Δήλος
Μελετώντας κανείς την ρίζα του ίδιοι του ονόματος «Άρτεμις» βρίσκει ότι αποτελείται από το συνθετικό Αρτ – Ατρ που προέρχεται από το άρκτος και από το συνθετικό θέμις. Επομένως η Άρτεμις επιβάλει τον αφανή νόμο της Άρκτου, του βόρειο πόλου το Σύμπαντος, τον πόλο του ζώντος θεού. Η Αρτέμιδα ταυτίζεται με την «Πότνια Θεά», ενώ στην Βραυρώνα η Αρτέμιδα ενσαρκώνεται από την ευνοούμενη της, την Ιφιγένεια, το όνομα της οποίας σημαίνει τόσο «ο ισχυρός γόνος» όσο και «αυτή που δίνει δύναμη»…. αλλά και «γεννημένη από την δύναμη», άλλωστε συνδέεται με την γονιμότητα μιας και είναι προστάτης των νεογέννητων παιδιών – αλλά προκαλεί και τον θάνατο των γυναικών κατά τον τοκετό. Δεικνύεται έτσι ότι είναι η θεά της αιτιότητας. Επίσης περίεργες και ενημερωτικές γεωμετρικές σχέσεις συνδέουν μεταξύ τους τις αρχικές τοποθεσίες που σχετίζονται με τον μύθο της Ιφιγένειας από την μία και με τα ιερά της νήσου Εύβοια από την άλλη.
Στον μύθο όπου η Ιφιγένεια μεταμορφώνεται σε έλαφο και όχι σε άρκτο, υπάρχει η ιστορία την νύμφης Καλλιστούς η οποία ανήκει εις την ακολουθία της Αρτέμιδος. Ο Ζευς δε ….ερωτεύεται μαζί της και την μεταμορφώνει εις τον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου. Στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει έναν από τους 7 αστέρες του αστερισμού, ενώ ο φύλακας της, ο Αρκάς, είναι ο Αρκτούρος του αστερισμού του Βουκόλου – Βοώτη. τρίγωνο Άργους – Αυλίδας – Βραυρώνας Η Άρτεμις συνδέεται σταθερά και με τον Υδροχόο ή ορθά με τον αστερισμό του Αγριόχοιρου και βέβαια με την άρκτο. Αυτό περιγράφει το πέρασμα από ένα πολικό συμβολισμό, αυτόν της Άρκτου, σε ένα συμβολισμό που σχετίζεται με το ηλιοστάσιο, τον αστερισμό του Αγριόχοιρου του χειμερινού ηλιοστασίου που αντικαταστήθηκε από τον Υδροχόο. Η δε μεταφορά του Ζυγού, αρχικά συμβόλου της Μεγάλης Άρκτου, στον ζωδιακό κύκλο φαίνεται στην ετυμολογική σχέση που συνδέει ευθέως τα ονόματα Άρτεμις και Αρμονία.
conspiracyfeeds
Διαβάστε επίσης:
Γεωμετρική Ελλάς Νο 1
Γεωμετρική Ελλάς Νο 2
