Στην αρχειοθήκη του Ντίσνεϊ υπάρχουν και καρτούνς, που δεν είναι τόσο αθώα και παιδικά και για τα οποία η εταιρία έχει κατά καιρούς κατηγορηθεί για σεξισμό, ρατσισμό ή ακόμη και για προώθηση ναρκωτικών και παιδοφιλία! Η εταιρεία έπαιξε κατά καιρούς παιχνίδια προπαγάνδας. Για αυτό και ο Ντόναλντ εμφανίζεται σε ένα επεισόδιο ως ναζί, που διαβάζει το βιβλίο του Χίτλερ «Ο αγών μου». Η αρχική εικόνα όμως ξεγελά. Δεν στηρίζει τον ναζισμό, αλλά τον ειρωνεύεται. Το ίδιο ισχύει και για τους συμμάχους του άξονα. Το 1943, η εταιρία παραγωγής του Ουόλτ Ντίσνεϊ κυκλοφόρησε μια μικρής διάρκειας προπαγανδιστική ταινία, με τίτλο «Το πρόσωπο του Φύρερ», με πρωταγωνιστή τον Ντόναλντ Ντακ, στον ρόλο ενος απρόθυμου εργάτη, σε ένα εργοστάσιο στη ναζιστική Γερμανία. Και μάλιστα, για αυτή την ταινία, η Ακαδημία Κινηματογράφου επιβράβευσε τον Ντόναλντ Ντακ με ένα Όσκαρ, το μοναδικό που έχει πάρει μέχρι σήμερα. Το καρτούν αρχίζει με μια μπάντα, που την αποτελούν οι ηγέτες του Άξονα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμο... ο Μουσολίνι στα ντραμς, ο Χάινριχ Χίμλερ στο ταμπούρο, ο Γκέμπελς στο τρομπόνι και ο Χιροχίτο στο σαξόφωνο. Οι οργανοπαίκτες κάνουν παρέλαση σε μια μικρή γερμανική πόλη, όπου ακόμη και ο κόκορας δεν φωνάζει κικιρίκουου αλλά χάιιιλ χίιιιιτλερ!... Η μπάντα παίζει «Το πρόσωπο του Φύρερ», γνωστό και ως «Το ναζιστικό τραγούδι» από τον Όλιβερ Ουάλας, το οποίο κυκλοφόρησε πριν από το καρτούν και την παρωδία του ναζιστικού ύμνου.... Τον Ντόναλτ Ντακ τον συναντάμε στο σπίτι του, το οποίο έχει μία ταπετσαρία με τη σβάστικα και ένα ρολόι- κούκο. Το πρωί χαιρετά τους τρεις ηγέτες διακωμωδώντας τους: χάιλ Χίτλερ,χάιλ Μουσολίνι, χάιλ Χιροχίτο. Ο Ντόναλντ αρχίζει την 48ωρη βάρδιά του στο εργοστάσιο, το οποίο παράγει βλήματα πυροβολικού, ενώ παράλληλα βομβαρδίζεται με ναζιστική προπαγάνδα, για την Αρία φυλή και τη δόξα του να δουλεύει κανείς για τον Χίτλερ. Το ταινιάκι ολοκληρώνεται με μία κλασική ανατροπή, όπως μπορείτε να δείτε, αν παρακολουθήσετε όλο το βίντεο.... ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
