Σχέδιο Β – Συγκέντρωση στην Ηλιούπολη – 1.5.14
Δήλωση του Αλέκου Αλαβάνου
«Χαπάκια «ecstasy» επιχειρεί να μοιράσει ο πρωθυπουργός στον ελληνικό λαό. Η πλειοψηφία ζει μέσα στη φτώχεια και την ανεργία και ο πρωθυπουργός προσφέρει χαπάκια «τεχνητής ευφορίας» με υπεραισιόδοξες προφητείες, εντελώς άσχετες με την πικρή ελληνική πραγματικότητα.
Την ίδια ώρα που εξέθετε τις φαντασιώσεις του για την ενεργειακή πορεία της Ελλάδας ή για την τουριστική της αναγέννηση, εκατοντάδες και χιλιάδες Ελληνίδες και Έλληνες στέκονταν στις ουρές, ακόμα και κάτω από τη βροχή στη βόρειο Ελλάδα για να πάρουν δωρεάν ένα λάχανο ή δυο κιλά πατάτες.
Η Ελλάδα που συνέρχεται είναι στα όνειρα του πρωθυπουργού. Η Ελλάδα που ζητιανεύει είναι η πραγματικότητα.
Το πρωτογενές πλεόνασμα δεν είναι δείγμα βελτίωσης της οικονομίας. Είναι μαρτυρία μιας πολιτικής στυγνής αφαίμαξης πόρων από τον κόσμο της εργασίας στην Ελλάδα. Οι ρίζες αυτής της τσουκνίδας, του πρωτογενούς πλεονάσματος, τρέφονται με το αίμα και το δάκρυ των Ελλήνων όλων των ηλικιών, από τα παιδιά μέχρι τους συνταξιούχους.
Η έξοδος στις αγορές δεν είναι δείγμα ελάφρυνσης των δανειακών υποχρεώσεων. Τα δάνεια μας και σε απόλυτα μεγέθη και ως ποσοστό επί του ΑΕΠ είναι μεγαλύτερα από την έναρξη της κρίσης το 2009. Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση βρίσκει καλή πελατεία κάνοντας «πιάτσα» στις διεθνείς καπιταλιστικές αγορές, μεταποιητικές και εμπορικές επιχειρήσεις υποχρεώνονται να αποσυρθούν από την αγορά, και τρεις στους δέκα εργαζόμενοι, επτά στους δέκα νέοι εργαζόμενοι είναι αποκλεισμένοι από την αγορά εργασίας.
Η μεγάλη προσέλευση διεθνών κεφαλαίων για την αγορά ελληνικών ομολόγων είναι όντως ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Γιατί όμως; Γιατί υλοποιεί με σκληρότητα το πείραμα για μια ευρωπαϊκή κοινωνία χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς αξιοπρεπές επίπεδο ζωής, χωρίς λαϊκές αντιδράσεις που να μπορούν να το ανατρέψουν.
Αυτή τη βεβαιότητά τους αξίζει ο ελληνικός λαός στις ευρωεκλογές να τη διαψεύσει πανηγυρικά. Και μπορεί. Να στηρίξει όλα εκείνα που φοβούνται στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και τη Φραγκφούρτη: Παύση πληρωμών. Ρευστότητα. Εθνική νομισματική πολιτική. Δημόσιες τράπεζες. Παραγωγικό σχεδιασμό. Αύξηση της ζήτησης με αύξηση των εισοδημάτων. Κοινωνικό και επενδυτικό κράτος.
Αυτές τις θέσεις υποστηρίζει το Σχεδιο Β. Χωρίς τέτοιες ανατροπές δεν υπάρχει μέλλον.
Η αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπορεί να τις κάνει. Προχθές ακούσαμε, ενόψη εκλογών, από το ηγετικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Δραγασάκη, εμπνευστή της θεωρίας ότι «για την κρίση φταίνε οι Έλληνες κι όχι η Γερμανία», κάποιους υπαινιγμούς σε σχέση με το ευρώ. Μέσα σε εικοσιτέσσερις ώρες, απέναντι στον Στουρνάρα, τον ακούσαμε να το διαψεύδει, να ομολογεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποκλείεται να κάνει δημοψήφισμα για το νόμισμα. Και στην ίδια συνεδρίαση της Βουλής είδαμε κεντρικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όλων δυστυχώς των αποχρώσεων, να διαβεβαιώνουν τον Στουρνάρα ότι το πρόγραμμά του είναι στο πλαίσιο της Ευρωζώνης.
Κάθε μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ διαψεύδει τις χθεσινές του δηλώσεις, ενισχύοντας συνεχώς την αναξιοπιστία της πολιτικής ζωής.
Αυτή η «νομιμοφροσύνη» προς το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες της κυβέρνησης και της αξιωματική αντιπολίτευσης, με τον δικό της τρόπο η καθεμία, δεν μπορεί να είναι το μήνυμα του ελληνικού λαού στις ευρωεκλογές.
Ας πούμε επιτέλους ένα περήφανο «όχι» για τις προσβολές που έχουμε δεχθεί πέντε χρόνια συνέχεια
