Πρόκειται για μια πρωτιά στο χώρο της ρομποτικής, καθώς εκτιμάται πως ανοίγει το δρόμο για την δημιουργία ανδροειδών με υπεράνθρωπη δύναμη και δυνατότητες γενικότερα. Αξιοσημείωτο είναι το ότι οι εν λόγω μύες, πέρα από το να παρέχουν δύναμη και ευκαμψία, μπορούν και να «τροφοδοτούν» ένα ρομπότ, μετατρέποντας και αποθηκεύοντας ενέργεια...
Επικεφαλής της τετραμελούς ερευνητικής ομάδας, η οποία εργάζεται πάνω στο πρόγραμμα από τον Ιούλιο του 2012, είναι ο Δρ. Άντριαν Κοχ. Ο βασικός στόχος είναι η κατασκευή «σούπερ» μυών για ρομπότ, καθώς, όσο «έξυπνα» και να είναι τα σημερινά ρομπότ, συνήθως περιορίζονται από τη «μυϊκή» τους δύναμη, καθώς μπορούν να σηκώσουν φορτία βάρους που αντιστοιχεί περίπου στο μισό του δικού τους.
«Τα υλικά μας μιμούνται αυτά του ανθρώπινου μυ, ανταποκρινόμενα γρήγορα σε ηλεκτρικά ερεθίσματα, αντί για τις αργές αντιδράσεις των υδραυλικών μηχανισμών. Τα ρομπότ κινούνται ʽσπαστάʼ εξαιτίας αυτών των μηχανισμών. Τώρα, φανταστείτε τεχνητούς μύες οι οποίοι είναι εύκαμπτοι, επεκτάσιμοι και...
...αντιδρούν μέσα σε κλάσμα δευτερολέπτου, όπως αυτοί του ανθρώπου. Ρομπότ με τέτοιους μύες θα είναι σε θέση να λειτουργούν πιο ʽανθρώπιναʼ, ξεπερνώντας όμως σε δύναμη τους ανθρώπους» λέει ο Δρ. Κοχ.
Για τους σκοπούς του προγράμματός τους, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν πολυμερή τα οποία μπορούν να επεκταθούν σε μήκος δεκαπλάσιο του αρχικού τους. Το αποτέλεσμα αποτελεί πρωτιά στην ρομποτική, με τον Δρα Κοχ να κερδίζει το Promising International Researcher Award τον Ιούνιο του 2013. «Οι μύες μας δεν είναι απλά δυνατοί και γρήγοροι στην ανταπόκριση. Οι κινήσεις τους παράγουν ενέργεια. Καθώς οι μύες συστέλλονται και διαστέλλονται, μπορούν να μετατρέπουν μηχανική ενέργεια σε ηλεκτρική. Χάρη στη φύση του υλικού, είναι δυνατή η αποθήκευση μεγάλης ποσότητας ενέργειας σε ένα μικρό πακέτο. Υπολογίσαμε ότι αν κάποιος έφτιαχνε μία γεννήτρια ηλεκτρικής ενέργειας από αυτά τα μαλακά υλικά, ένα σύστημα δέκα κιλών θα ήταν σε θέση να παράγει την ίδια ποσότητα ενέργειας με μία ηλεκτρική τουρμπίνα ενός τόννου» δήλωσε σχετικά ο Δρ. Κοχ.
Η ομάδα εκτιμά πως σε διάστημα τριών με πέντε ετών θα είναι σε θέση να κατασκευάσει ένα ρομποτικό χέρι, μεγέθους και βάρους αντίστοιχου ενός ανθρώπινου, που θα είναι σε θέση να νικήσει στο «μπρα ντε φερ» έναν άνθρωπο αντίπαλο. Η συγκεκριμένη τεχνολογία θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί και εκτός ρομποτικής, όπως για παράδειγμα σε βιομηχανικά μέσα (γερανοί κ.ο.κ).
naftemporiki.gr
