Η Άγκυρα, όπως είναι φυσικό, χαρακτηρίζει την ιστορική αυτή απόφαση της πολιτείας της Αυστραλίας ως «μη στηριζόμενη σε ιστορικά δεδομένα» και με περισσό θράσος αποφαίνεται ότι «η ιστορία δεν μπορεί να ξαναγραφτεί» μέσω τέτοιου είδους αποφάσεων οι οποίες ως εφαλτήριο έχουν «πιέσεις από εθνικά λόμπι» καθώς και «προκαταλήψεις».
Είναι εντυπωσιακό πως η απόφαση πέρασε μετά από τη πίεση της «Παγκόσμιας Ασσυριακής Συμμαχίας», τους «Ελληνικού Συμβουλίου Αυστραλίας» καθώς και της «Εθνικής Επιτροπής Αρμενίων».
Και ποια νομίζετε πως είναι η απειλή την οποία η Τουρκία επισείει επί των κεφαλών των Αυστραλών; Με την ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών, δηλαδή ο Αχμέτ Νταβούτογλου, στην ουσία αναφέρει πως όσοι από τους Αυστραλούς αποδέχονται την κίνηση υπέρ της αναγνώρισης της γενοκτονίας δεν θα έχουν καμία θέση στους εορτασμούς μνήμης για τη μάχη της Καλλίπολης!
Το να παραθέσουμε ολόκληρη την ανακοίνωση του υπουργείου εξωτερικών της Τουρκίας δεν έχει κανένα νόημα, αφού κάποιος μπορεί να τη βρει στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου. Αρκεί μόνο να σημειώσουμε πως στο κείμενο γίνεται λόγος «στον μη επηρεασμό των σχέσεων με την κυβέρνηση της Αυστραλίας» αλλά στις αμέσως επόμενες γραμμές αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «τα άτομα τα οποία προσπαθούν να καταστρέψουν το πνεύμα του Τσανάκαλλε/Καλλίπολης δεν θα έχουν καμία θέση κατά τη διάρκεια των εορτασμών της μάχης της Καλλίπολης όπου μνημονεύουμε μαζί τους γιους μας οι οποίοι έπεσαν ο ένας δίπλα στον άλλον στο έδαφός μας».
Είναι σαφές ότι η Άγκυρα λέει στους Αυστραλούς να μη πατήσουν το πόδι τους στα Στενά για τους επόμενους εορτασμούς, αφού είναι προφανώς αδύνατον να ζητήσουν από όλους εκείνους οι οποίοι θα ήθελαν να επισκεφτούν τον ιστορικό αυτόν ελληνικό τόπο κατά στον οποίο έλαβε χώρα μία από τις πλέον σημαντικές μάχες του Α’ ΠΠ, «πιστοποιητικά φρονημάτων» με τα οποία θα αποκηρύσσουν τα της Γενοκτονίας.
Το κατά πόσο η συγκεκριμένη πολιτική αντίδραση μπορεί να χαρακτηριστεί ως αλαζονική και υπερφίαλη ή ως η ενδεικνυόμενη από μία κυβέρνηση η οποία εάν πρέπει να της αποδοθεί κάποιο χαρακτηριστικό αυτό θα είναι η «αυτοκρατορικός της αέρας» είναι συζητήσιμο.
Φανταστείτε τους δικούς μας για παράδειγμα να μην επέτρεπαν στους Γερμανούς οι οποίοι θα ήθελαν να αποδώσουν τιμές πεσόντες της Μάχης της Κρήτης να έρθουν στην χώρα, επειδή το Βερολίνο φέρεται προς τη χώρα μας με αυτό τον τρόπο.
Η σύγκριση των περιπτώσεων φυσικά δεν μπορεί να είναι και η πλέον δόκιμη, η σύγκριση όμως των ενεργειών των κυβερνήσεων σε θέματα που έχουν κάνουν με ότι αυτές θεωρούν ως ζητήματα τιμής αλλά και εξωτερικής πολιτικής είναι ενδεικτική.
Από τη πλευρά μας δεν έχουμε παρά να δώσουμε συγχαρητήρια στις οργανώσεις των αδερφών μας στην Αυστραλία αλλά και των φίλων Αρμενίων και Ασσυρίων και να ευχηθούμε ότι η συνεργασία αυτή να αποδώσει ακόμα περισσότερους καρπούς σε όλο τον πλανήτη. Οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί μας, τα εκατομμύρια των προσφύγων και οι αλησμόνητες πατρίδες μας το απαιτούν.
DEFENCEPOINT
