«Πέθανε την νύχτα στον ύπνο της», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων η εκπρόσωπός της Μαριέκε Βερχάρεν.
Η ηθοποιός έδινε μάχη με τον καρκίνο, ενώ τον Ιούλιο είχε νοσηλευτεί σε νοσοκομείο του Αμστερνταμ με σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Η «Εμμανουέλα» περιέγραφε την ιστορία μίας σεξουαλικά ελευθεριάζουσας νοικοκυράς, και γυρίστηκε σειρά από σίκουελ της, ενώ παίχτηκε στους κινηματογράφους στο Champs-Elysees για έντεκα χρόνια.
Το γαλλικό φιλμ, που κυκλοφόρησε το 1974, ήταν μία από τις πρώτες ερωτικές ταινίες που προβλήθηκαν στους κινηματογράφους.
Η ίδια η Κριστέλ απέδωσε την επιτυχία της ταινίας στην αλλαγή του νόμου περί λογοκρισίας την εποχή εκείνη.
Η Κριστέλ πρωταγωνίστησε σε πέντε ταινίες της «Εμμανουέλας» από το 1974 έως το 1993, αλλά έπαιξε και σε άλλες ταινίες όπως «Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι» και «Μάτα Χάρι».
Στην αυτοβιογραφία της με τίτλο «Γδύνοντας την Εμμανουέλα» που κυκλοφόρησε το 2006, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην εξάρτησή της από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, αλλά και για τις σχέσεις της με άνδρες, κυρίως με αρκετά μεγαλύτερούς της σε ηλικία.
η πρώτη σημαντική σχέση της Κριστέλ ήταν με τον Βέλγο συγγραφέα Ούγκο Κλάους, ο οποίος ήταν 27 χρόνια μεγαλύτερός της. Λίγα χρόνια αργότερα, τον εγκατέλειψε για χάρη του κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερού της, ηθοποιού Ίαν Μακ Σέιν.
Την δεκαετία του '70 ζούσε στο Λος Αντζελες με τον ΜακΣέιν, αλλά το ζευγάρι χώρισε έπειτα από τέσσερα χρόνια. Τότε εκείνει μετακόμισε στο Σεν Τροπέ της Γαλλικής Ριβιέρας.
Στην αυτοβιογραφία της περιγράφει την σχέση της με τον ΜακΣέιν ως «απαίσια», προσθέτοντας ότι «εκείνος ήταν ευφυής και γοητευτικός, αλλά έμοιαζαν πάρα πολύ».
Η Κριστέλ είχε αποκτήσει ένα γιο από την σχέση της με τον Ούγκο Κλάους.
Μανιώδης καπνίστρια, από την ηλικία των 11 ετών, η Κριστέλ το 2001 διαγνώστηκε με καρκίνο του λάρυγγα και υποβλήθηκε σε χημειοθεραπείες, καθώς και σε χειρουργικές επεμβάσεις αφότου επεκτάθηκε στον πνεύμονα.
