Εκ πρώτης όψεως τα μέτρα που άφησε πίσω της η τρόικα και μέχρι της υποτιθέμενης εξειδίκευσής τους (του τύπου να αλαφρύνουμε μισό δις το ένα υπουργείο και να το φορτώσουμε σε ένα άλλο) δεν φαίνεται να μην πέφτουν πάνω στις πλάτες της κοινωνίας και δη των ασθενέστερων τμημάτων της που ήδη άλλωστε έχουν καταστραφεί.
Δεν ξέρουμε αν ο Κουβέλης θα έχει την «τύχη» να είναι εκείνος που θα ανακοινώσει μέρος των μέτρων όταν με το καλό εξειδικευτούν, πάντως δεν φαίνεται να πάτησε και πολύ πόδι όπως υποσχέθηκε, προκειμένου να είναι «δίκαιη» η κατανομή των βαρών (και τι σημαίνει άραγε αυτό μετά από χρόνια καταστροφής;).
Την μάλλον νομοτελειακή «αδυναμία» του αυτή την αντιπαρήλθε με δικαιολογίες του τύπου «πρέπει να επιδιωχθεί η πολιτική αναδιαπραγμάτευση για την επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο έτη» το οποίο υπόρρητα εκπέμπει το μήνυμα «δε γίνεται αλλιώς».
Κι έτσι συνομολογήθηκαν διάφορα «κωμικοτραγικά» μέτρα, όπως συνταξιοδότηση στα 66 χρόνια (να το πούμε κατάργηση του δικαιώματος στη σύνταξη 
, περικοπή του εφάπαξ κατά 25% – 40%, μείωση έως και 35% των μισθών στις ΔΕΚΟ, τσεκούρωμα επιδομάτων, μείωση των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας κ.ά.
, περικοπή του εφάπαξ κατά 25% – 40%, μείωση έως και 35% των μισθών στις ΔΕΚΟ, τσεκούρωμα επιδομάτων, μείωση των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας κ.ά.
Μάλιστα το επίδομα της ανεργίας περιορίζεται σε μια περίοδο πρωτοφανούς έκρηξης της ανεργίας η οποία μάλλον θα εκτροχιαστεί πλήρως το προσεχές διάστημα δεδομένου ότι ο υπόλοιπος κατάλογος των μέτρων προβλέπει λουκέτα σε οργανισμούς του δημοσίου, συγχωνεύσεις – κλείσιμο νοσοκομείων, κατάργηση δημοτικών επιχειρήσεων, μη ανανέωση των συμβάσεων των συμβασιούχων και ποιος ξέρει τι άλλο θα μας ξεφουρνίσουν στη συνέχεια.
Το ερώτημα είναι αν τα μέτρα της πλήρους ισοπέδωσης αποφασίστηκαν για να εφαρμοστούν (αφού οδηγούν σε κανονική κοινωνική εξόντωση) ή κυρίως, για να διαμορφώσουν για μια ακόμη φορά ένα κλίμα «σοκ» ώστε να δικαιολογηθεί και να δρομολογηθεί με σχετικά μεγαλύτερη άνεση το ξεπούλημα των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και άλλων κερδοφόρων κρατικών «μονοπωλίων» όπως ο ΟΠΑΠ.
Άραγε οι εσωτερικοί συνεργάτες τις τρόικα ξέρουν τι θέλουν να πετύχουν ή μήπως αρκεί που ξέρουν οι πάτρωνές τους;
Από το Μαρικάκι
ΠΗΓΗ: topontiki.gr
