Για πρώτη φορά στην ιστορία της Δύσης μετά τον πόλεμο, οι νέοι πτυχιούχοι πρέπει να αναμένουν να ζήσουν χειρότερα από τους γονείς τους. Καταρρακωμένο το δυτικό οικονομικό μοντέλο δεν ανταποκρίνεται πλέον στην τεχνογνωσία αυτής της χαμένης γενιάς, γράφει η εφημερίδα Guardian.
«Στο παρελθόν το σχήμα αποκατάστασης ενός νέου πτυχιούχου ήταν ανοδικό: πρώτος μισθός στα 21, σταδιακές αυξήσεις μισθού, ιδιοκτησία ακίνητης περιουσίας, παχυλό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα που επέτρεπε μια χρυσή τρίτη ηλικία. Χωρίς να ξεχνάμε τη στήριξη από το κράτος πρόνοιας σε περίπτωση προβλήματος.
Αυτό συνέβαινε στο παρελθόν. Τώρα, το νέο σχήμα πάει προς τα κάτω: οι μισθοί δεν αυξάνονται, η ιδιοκτησία δεν είναι πλέον προσβάσιμη, η οικονομική κρίση καταπίνει το επιπλέον εισόδημα, οι επιχειρήσεις καταργούν τα συνταξιοδοτικά προγράμματα, συνταξιοδότηση στα 70. Σε περίπτωση προβλήματος, το δίχτυ ασφαλείας του κράτους πρόνοιας μοιάζει με τα λαχεία, σπάνια κερδίζεις», αναφέρει η εφημερίδα.
«Αυτή η νέα γενιά είναι μοναδική από την άποψη ότι πλήττεται από εκρηκτική ανεργία, για πρώτη φορά από το 1945 : 19% ανεργία νέων στο Ηνωμένο βασίλειο, 17% στην Ιρλανδία, 50% στην Ελλάδα και στην Ισπανία. Και όλα αυτά την ώρα που η επανάσταση των τεχνολογιών και της επικοινωνίας υποτίθεται ότι θα έδινε τα ηνία στους νέους.
Αν θέλουμε να ξαναδώσουμε μέλλον στους νέους πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξουμε το οικονομικό μοντέλο που δεν αποδίδει πλέον και δεν προσφέρει θέσεις εργασίας σε άτομα υψηλής ειδίκευσης. Ενα πτυχίο -απαραίτητο στην σημερινή εποχή- στοιχίζει πολύ ακριβά και χρειάζονται δεκαετίες δουλειάς για να αναπληρωθεί το κεφάλαιο.
Ωστόσο αυτή η κρίση στον τομέα της εργασίας έχει και μια θετική πλευρά. Οι νέοι εφευρίσκουν δραστηριότητες που δεν είχαν φανταστεί σε σχέση με την ειδικότητά τους : έκδοση περιοδικού, άνοιγμα καφετέριας ή δημιουργία θεατρικής ομάδας, αγροτικές δραστηριότητες. Και όλα αυτά όχι ως χόμπυ αλλά ως επιχειρηματική αποκατάσταση. Η δύσκολη εποχή γεννάει μάλλον μια γενιά που έχει αίσθηση του επιχειρείν.
Είναι μια γενιά με βαθμό τεχνογνωσίας που οι προηγούμενες γενιές ήθελαν μια ολόκληρη ζωή για να κατακτήσουν. Οι φοιτητές που μπήκαν στο πανεπιστήμιο όταν έσκασε η «φούσκα» της Lehman Brothers, είναι σήμερα οι νέοι πτυχιούχοι χωρίς μέλλον και οι οποίοι κάνουν, μάλλον, μια ανακάλυψη : ότι πρέπει να δημιουργήσουν μόνοι το μέλλον τους. Και αν κοιτάξουμε καλύτερα, πίσω από τα ατημέλητα γένια ή τη μάσκαρα που ξεβάφει, θα διακρίνουμε ότι μάλλον τα καταφέρνουν μια χαρά»καταλήγει η εφημερίδα.
