του Σωτήρη Γλυκοφρύδη

             Κατ’ αρχήν, πρέπει να διαχωρίσουμε δυο έννοιες, Την έννοια της Εταίρας και της Αμαζόνας. Εταίρα σημαίνει γυναικείο σώμα με αντρικό εγκέφαλο, Αμαζόνα σημαίνει αντρικό σώμα με γυναικείο εγκέφαλο. Τις πρώτες, τις εταίρες, οι πρόγονοί μας τις είχαν συντρόφους μιας ζωής, τις δεύτερες, τις αμαζόνες, τις θεωρούσαν βδελύγματα της φύσης. Θησέας κατά αμαζόνων,  Ηρακλής κατά αμαζόνων όπου της Ιππολύτης της πήρε το στριγκάκι (ζώνη), Αχιλλέας κατά Πενθεσίλειας, ήταν μερικά παραδείγματα για το τι παθαίνουν οι λυσσάρες όταν θέλουνε να παίρνουνε αντρικούς ρόλους.
            Παρά τις προμετωπίδες στην Ακρόπολη ή στο ναό του Επικούρειου Απόλλωνα, που είναι φάτσα κάρτα οι Αμαζονομαχίες και το τι παθαίνουν οι γυναίκες όταν ανακατεύονται με τα αντρικά κοινά, η κοινωνία των Ελλήνων δεν ήταν όπως πιστεύεται πατριαρχική. Ήταν κατ’ εξοχήν μητριαρχική, μέσα από το πρίσμα ότι η γυναίκα πρέπει να ασχολείται με το σπίτι της, αφήνοντας τον θάνατο να είναι δουλειά για άντρες.
            Οι Αθηναίοι ήθελαν να εξασφαλίσουν τη γυναίκα για να είναι η ζωή. Απόδειξη; Ο μόνος άνθρωπος που επικηρύχτηκε στην αγορά των Αθηνών με 10 τάλαντα στους Ελληνο-Περσικούς πολέμους, ήταν η Αρτεμισία, όχι διότι ήταν Ελληνίδα που εκστράτευσε εναντίων τους, αλλά διότι έλαβε μέρος στον πόλεμο και δεν ήταν άντρας.
            Μετά από 2000 χρόνια και βάλε, μια νταρντάνα κατέβηκε με το άλογό της περήφανη από το καράβι της στο Ναύπλιο, σα να είναι αμαζόνα. Ήταν η χήρα του Μπούμπουλη. Η λεγόμενη Μπουμπουλίνα. Την είδε ο Κολοκοτρώνης και σκιάστηκε. «Τι δουλειά έχει ορέ αυτή εδώ;» θα ρώτησε. Κάποιοι του εξήγησαν για την ανδρογυναίκα και του γυάλισε το μάτι. «Πες της να έλθει στο τσαρδί να της εξηγήσω για τ’ Ανάπλι», είπε σε ένα γραμματικό του. Και όπως γράφει αυτός, «τη στράβωσε τo ίδιο βράδυ πάνω στο τραπέζι» ο γέρος του Μοριά. ...
            Το περιστατικό αυτό δεν έχει σκοπό να μειώσει την αξία της Μπουμπουλίνας ή της Μαντώς Μαυρογένους ή των Σουλιωτισσών και των γυναικών της επανάστασης γενικότερα, αλλά να δείξει ότι, καθώς η Μπουμπουλίνα κατέληξε συμπεθέρα του Κολοκοτρώνη και ίση προς ίσον, ότι οι άντρες εκτιμούν τις γυναίκες όταν ανταποκρίνονται αποδεδειγμένα σε ρόλους αντρικούς στα δύσκολα, όχι όμως όταν γι’ αυτούς από πριν επιδεικνύονται. Γιατί δεν φαντάζομαι καμιά ηρωίδα του ’21 να χόρευε ζεϊμπέκικο.    
            Για να κλείσουμε, η μεγάστηθη Μπουμπουλίνα για τον παραδοσιακό Κολοκοτρώνη αποδείχτηκε μάλλον ως εταίρα παρά σαν αμαζόνα, υπό την έννοια όπως είπαμε ενός κορμιού γυναικείου με μυαλό αρσενικό. Οι παρεξηγήσεις συχνά συμβαίνουνε στις λέξεις.        
            Εν κατακλείδι, κυρίες μου, αποφύγετε να κάνετε τις αμαζόνες, και αρχίστε να μαγειρεύετε κανένα μουσακά, γιατί μείνατε στο μπρόκολο και στο σολομό, δυο φρούτα που δεν τα τρώει ο άντρας. Ούτε καν το φιλέ μινιόν, θέλει σπαλομπριζόλα.  Θυμηθείτε τα παραδοσιακά σας, τα σμυρναίικα σουτζουκάκια, την Άρτεμη την εκατόστηθη, και βυζάξτε τα παιδιά σας. Θυμηθείτε τις Σπαρτιάτισσες του «ταν ή επί τας», που όπως έλεγαν ήξεραν να κάνουν άντρες, και να μη ξανακούσω την κοτσάνα ότι «οι άντρες χάθηκαν» που τους θάβετε στα καφενεία. Χάθηκαν, διότι οι γυναίκες λύσσαξαν, γιατί οι γυναίκες φτιάχνουν άντρες.               
 
Top