Ακούγεται προφανώς παράξενο κάτι τέτοιο για όσους δεν κατέχουν την φιλοσοφία λειτουργίας του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Εξάλλου παράξενα ακουγόταν στο παρελθόν μια ενδεχόμενη συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ. Και μην πάτε μακριά, παρά μόνο ένα χρόνο πριν τέτοια εποχή, όταν ο κ. Σαμαράς δήλωνε σε όλους τους τόνους ότι δεν θέλει ούτε συνάντηση να έχει με τον κ. Παπανδρέου και ότι θα συστήσει εξεταστική επιτροπή για τις ευθύνες Παπανδρέου και άλλα τέτοια για αφελείς ιθαγενείς. Λίγους μόλις μήνες αργότερα, καθόταν στο ίδιο τραπέζι και καθόριζε με τον κ. Παπανδρέου τους υπουργούς της μνημονιακής συγκυβέρνησής τους, χωρίς να πει ούτε μια συγνώμη γι’ αυτά που έλεγε.
Πιστεύετε λοιπόν ακόμα ότι δεν πρόκειται να συγκυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με τα κόμματα που καταγγέλλει τώρα ως κόμματα του μνημονίου;; Γιατί; Επειδή είναι τάχα αριστερό κόμμα, πιο αριστερό δηλαδή της αδελφής ΔΗΜΑΡ; Ελπίζουμε πως όχι.
Η λογική είναι απλή. Μέσω των «τρύπιων» συνταγματικών θεσμών, το πολιτικό σύστημα κατάφερε με την πάροδο του χρόνου να αυτονομηθεί από το κοινωνικό σώμα. Συναλλάχτηκε με οικονομικά ντόπια (κυρίως κρατικοδίαιτα) και ξένα οικονομικά και μιντιακά συμφέροντα και στη συνέχεια αυτό το πολιτικοικονομικό μόρφωμα νέμεται ολόκληρο το κοινωνικό σώμα εξαπατώντας το με διάφορες θεατρικές δήθεν ιδεολογικές αντιπαραθέσεις, για να αποσπά τις ψήφους του, από τα εικονικά κομματικά «μαντριά» στο όνομα της «δημοκρατίας»..
Το μυστικό όμως της υπόθεσης είναι πως, όταν κινδυνεύει να καταρρεύσει αυτό το πολιτικό σύστημα (το μαγαζί δηλαδή των επαγγελματιών πολιτικών), τότε όλες οι πλευρές του ρίχνουν τη μάσκα της διαφορετικότητας και συνεργάζονται για να το στηρίξουν. Πριν ήταν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΛΑΟΣ που συνεργάστηκαν, τώρα είναι η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, αύριο θα είναι μαζί τους και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι και το ΚΚΕ συγκυβέρνησε το 1989-1990 για να διασωθεί τότε το σύστημα!!!
Με αυτή τη λογική λοιπόν και ο ΣΥΡΙΖΑ ως γνήσιο τμήμα του όλου συστήματος, δεδομένου ότι δικοί του άνθρωποι κατέχουν καίριες θέσεις σε πνευματικά και πολιτιστικά πόστα του κρατικοδίαιτου συστήματος, όταν χρειαστεί θα συμβάλλει στη διάσωσή του, για το καλό της «δημοκρατίας» βεβαίως βεβαίως. Είδατε άραγε εσείς τον ΣΥΡΙΖΑ να προτείνει θεσμικές αλλαγές που θα άλλαζαν ριζικά το ισχύον πολιτικό σύστημα; Όχι φυσικά. Η όλη αντιπαράθεση γίνεται «περί όνου σκιάς».
Εξάλλου, όπως θα είδατε τελευταία, ο ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε την κάθετη αντίθεσή του με το μνημόνιο και με πλάγια βήματα προσχωρεί στην άποψη της επαναδιαπραγμάτευσης κ.λ.π., δηλαδή δείχνει καθαρά ότι ρίχνει γέφυρες για μελλοντική συγκυβέρνηση.
