Από το "ekorinthos"
Σε ένα ζήτημα όπως αυτό με τα επιβαρυμένα με χρώμιο νερά είναι φυσιολογικό να λαμβάνουμε συγκεχυμένες πληροφορίες και απόψεις.
Προσπαθήσαμε μέσα από το eKorinthos να μιλήσουμε με τους ειδικούς και τους πλέον αρμόδιους.
Ζητήσαμε απαντήσεις και κυρίως αναγραφή των στοιχείων που προκύπτουν από τις μετρήσεις στο νερό του Λουτρακίου από το δήμαρχο κύριο Λογοθέτη.
Η απάντηση που πήραμε δεν ήταν μετρήσεις αλλά επιθέσεις κατά όσων διαδίδουν τις φήμες.
Φήμες είναι οι μετρήσεις που...
έβγαλαν οι Οικολόγοι πράσινοι και μιλούν για 22pbp 6σθενές χρώμιο.
Απάντησεις πήραμε και από τον Γ. Ζαμπετάκη Επίκουρο καθηγητή χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών και από τον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη κο Πουλά.
Και εδώ αρχίζει το μπέρδεμα. Ο μεν κύριος Πουλάς μας λέει ότι δεχόμαστε σαν όριο το 50mg/L.
Η τιμή βέβαια αφορά το Ολικό χρώμιο. Την ίδια στιγμή στον Ασωπό το Δικαστήριο έκρινε παράνομη και απαγόρευσε την παροχή νερού με περιεκτικότητα σε εξασθενές χρώμιο μεγαλύτερη των 2 μg/l.
Ο κύριος Ζαμπετάκης λέει:
Στην Καλιφόρνια, τo όριο στόχος για τη δημόσια υγεία (0,02 μg/l) έχει
ορισθεί ώστε η πιθανότητα καρκινογένεσης εξαιτίας του νερού να είναι για
ένα μόνο κάτοικο ανά εκατομμύριο κατοίκων. Αν αναλογιστούμε ότι στην
Ελλάδα σήμερα κυκλοφορούν εμφιαλωμένα νερά με Cr(VI) 22 μg/l, η ελληνική
πολιτεία αποδέχεται έμμεσα αυτή η πιθανότητα καρκινογένεσης να είναι για
ένα κάτοικο ανά 910 κατοίκους!
ένα μόνο κάτοικο ανά εκατομμύριο κατοίκων. Αν αναλογιστούμε ότι στην
Ελλάδα σήμερα κυκλοφορούν εμφιαλωμένα νερά με Cr(VI) 22 μg/l, η ελληνική
πολιτεία αποδέχεται έμμεσα αυτή η πιθανότητα καρκινογένεσης να είναι για
ένα κάτοικο ανά 910 κατοίκους!
Τελικά ποιος έχει δίκιο;
Μάλιστα το δελτίο τύπου της περιφέρειας διαπιστώνει πως:
Δημοσιεύματα μέσων ενημέρωσης και δηλώσεις δημοσίων προσώπων για τοπόσιμο νερό χωρίς συγκεκριμένες αναφορές και συγκρίσεις με θεσμοθετημένεςπαραμετρικές τιμές δημιουργούν σύγχυση στους πολίτες και για αυτό θα πρέπει οκαθένας μας να αναλογίζεται τις ευθύνες του όταν χειρίζεται τέτοιου είδους θέματα.Οι εντυπώσεις προκαλούν μόνο στρέβλωση της πραγματικότητας. Ακόμα και αυτή τη στιγμή που γράφεται το άρθρο ο Δήμος Λουτρακίου δεν έχει αναρτήσει μετρήσεις. Αντιθέτως ο Δήμος Κορινθίων αναρτά τις μετρήσεις ανελλιπώς. Ολόκληρη τη δικαστική απόφαση μπορείτε να τη δείτε εδώ:https://docs.google.com/open?id=0BxtMnFtAJlwIMVNuQVZIRmtTbENObnNCcXpFaTduQQ Όταν προκύπτει ένα τέτοιο θέμα λοιπόν απαιτείται από όλους σοβαρότητα. Λαϊκισμοί και κατηγορίες δε χωρούν. Αντιθέτως ο πανικός υποχωρεί άμεσα όταν οι αρμόδιοι φορείς κάνουν τη δουλείά τους. Δίνουν στοιχεία άμεσα όταν τους ζητηθεί όπως υποχρεώνονται από τη Νομοθεσία.Προστατεύουν το πιο σημαντικό αγαθό που είναι το νερό παίρνοντας όλα τα μέτρα προκειμένου να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα. Συνεργάζονται με κάθε αρμόδια αρχή και δε στρέφονται εναντίον τους.Νομίζω το θέμα δεν τελειώνει με την απάντηση Πουλά. Άλλωστε αυτή τη μέτρηση τη γνώριζε και το ΥΠΕΚΑ όταν έβαφε κόκκινο στο χάρτη τον υδροφόρο ορίζοντα Λουτρακίου. Αλήθεια όταν λένε: (Παραμετρική τιμή για το εξασθενές χρώμιο λαμβάνεται η τιμή που έχει οριστείγια το ολικό χρώμιο δηλαδή :η τιμή των 50mg/Lη οποία έχει οριστεί με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες του ΠαγκόσμιουΟργανισμού Υγείας ο οποίος έλαβε υπόψη του τις τεχνικές δυσκολίεςαναλυτικής μέτρησης του εξασθενούς χρωμίου , καθώς και την έλλειψητοξικολογικών δεδομένων για τις επιπτώσεις του εξασθενούς χρωμίου κατάτην κατάποση και για αυτό δεν προτείνει σχετική τιμή αποκλειστικά για τοεξασθενές χρώμιο.) λαμβάνουν υπ'οψιν τους αυτά;
(Β. Χρώμιο στο πόσιμο νερό: Μελέτες σε πειραματόζωα έδειξαν ότι η πόση νερού επιβαρυμένου με Cr(VI) μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του γαστρεντερικού συστήματος. Ωστόσο, δεν είναι σαφές αν τα επίπεδα που προσδιορίζονται σε πόσιμα ύδατα είναι ικανά να προκαλέσουν καρκίνο. Σύμφωνα με την IARC, το Cr(VI) που προσλαμβάνεται με το νερό μετατρέπεται σε μεγάλο ποσοστό σε Cr(III) στο όξινο περιβάλλον του στομάχου, γεγονός που δεν επιτρέπει την περαιτέρω απορρόφηση του χρωμίου από τον οργανισμό, καθώς το Cr(III) δεν μπορεί να διαπεράσει την κυτταρική μεμβράνη.
Τελείως πρόσφατα (Μάιος 2007) από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ (National Institute of Health, NIH) ανακοινώθηκε ότι κατόπιν αιτήματος μελών του κοινοβουλίου της Καλιφόρνιας και μετά από τις ανησυχίες που προκάλεσε η προβολή της κινηματογραφικής ταινίας "Erin Brockovitch", πραγματοποιήθηκαν πειράματα με ποντίκια και επίμυες στα οποία για δύο χρόνια δινόταν νερό με 14 έως 516 mg Na2Cr2O7.2H2O/L. Φυσικά οι συγκεντρώσεις αυτές είναι πολύ μεγάλες. Η μικρότερη αντιστοιχεί σε συγκέντρωση Cr(VI) περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από εκείνη του πλέον ρυπασμένου με Cr(VI) νερού της Καλιφόρνιας, που θα μπορούσε να πιει ο άνθρωπος. Τα πειράματα έδειξαν γαστρεντερική απορρόφηση του Cr(VI) και την ανάπτυξη καλοήθων και κακοήθων όγκων σε σημεία και όργανα των πειραματόζωων, όπου πολύ σπάνια εμφανίζονται όγκοι[Αναφ. 25α-β].)
Αυτά τα βρήκαμε στο http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_cr6.htm.Είναι το site του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Κλείνοντας και απαντώντας στον αντιπεριφερειάρχη. Θα προτιμήσω το νερό που πίνω να είναι:
Το πόσιμο νερό πρέπει να είναι διαυγές, άχρωμο, άοσμο, δροσερό (θερμοκρασίας 7 - 11 βαθμών Κελσίου). Πρέπει να περιέχει μικρή ποσότητα ανόργανων αλάτων (0,5 g/L), γιατί το καθαρό νερό χωρίς διαλυμένα άλατα είναι βλαβερό για τον οργανισμό, εξαιτίας της μεγάλης διαπιδυτότητας των κυττάρων. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο τα θαλασσινά ψάρια πεθαίνουν όταν μεταφερθούν σε γλυκό νερό και ψάρια του γλυκού νερού πεθαίνουν αμέσως μόλις τοποθετηθούν μέσα σε αποσταγμένο νερό, γιατί καταστρέφονται τα ερυθρά αιμοσφαίρια (αιμόλυση). Το πόσιμο νερό περιέχει διαλυμένο οξυγόνο, άζωτο, διοξείδιο του άνθρακα, ελάχιστα ίχνη οργανικών ουσιών, καθώς και ίχνη φυτικών μικροοργανισμών. Το πόσιμο νερό πρέπει να εξετάζεται φυσικά (θερμοκρασία, διαύγεια, γεύση, οσμή), χημικώς (ποιοτικός και ποσοτικός έλεγχος ουσιών, σκληρομετρία), μικροσκοπικά (έρευνα μικροοργανισμών), βακτηριολογικά (καλλιέργεια των μικροβίων του νερού) και τοπογραφικά (θέση πηγής, διαδρομής του νερού).
Πηγή: Wikipedia
